" LOTTO " [Complete]

┫Chapter 7┣

فلش بک، فیلم ضبط شده، سه هفته بعد از باختن بکهیون در لوتو.

بکهیون بلند نالید و نفس نفس زد، به چانیول التماس کرد.

- خوا..خواهش میکنم، فق...فقط یکم.

وقتی جوابی نگرفت دست های زنجیر شدش رو کشید اما نتونست به غیر از چند سانت تکونشون بده، سرش رو بلند کرد و روی تخت کوبید.

- چانیـــــــــــول! لعنتی بهت میگم بهم مورفین بده!!

باز هم جواب نگرفت هق هق کنان به خودش پیچید و زنجیر ها رو کشید، تمام تنش پر از عرق شده بود و بدنش از درد درحال خرد شدن بود.

از درد فریاد زد و پاهاش رو روی تخت کشید، خیلی درد داشت، خیلی. اشک هاش صورتش رو خیس کردن، الآن فقط میخواست از این درد رها بشه و دوباره خلسه ی مستی رو احساس کنه.

- هر..هرکاری بگی، می...میکنم، ب.. بهم مورفین تزریق...کـ...کن.

چانیول کنارش نشست و با ناراحتی به بکهیون که از درد به خودش میپیچید زل زد، با دستش عرق های پیشونیش رو پاک کرد.

- دکتر بهم گفته دوز مصرف مورفین رو باید تقریباً قطع کنیم.

بکهیون از درد فریاد دیگه ای زد و درحالی که از عصبانیت میلرزید دستور داد:

- اون مادر فاکر زر زده، بهم مورفین بده!!

چانیول شونه هاش رو به روی تخت فشار داد و ثابت نگهش داشت، بکهیون از درد دو برابر شده نالید.

-مگه نمیخوای ترک کنی؟ نمیتونم بهت مورفین بدم.

بکهیون پاش رو روی تخت کوبید و زنجیر هایی که مچش رو بسته بودن رو چنگ زد.

- این درد منو... میکشه.

چانیول با ناراحتی آه کشید و پیشونی عرق کردش رو بوسید، بلافاصله اشک هاییی که مژه های بلند بک رو خیس میکرد رو هم بوسید.

- فقط یکم.

بکهیون بلافاصله سرش رو به نشونه مثبت حرکت داد، چانیول در حالی که سرنگ تزریق رو آماده میکرد گفت:

- این آخرین نوبت امروزته، چند ساعت دیگه که باز دردت برگشت دیگه خبری نیست.

- فقط اون لعنتی رو... بکوب توی... بازوم.

چانیول با ضربه زدن به سرنگ مورفین و خارج کردن هوا ازش دست بکهیون رو گرفت، کبودی های بیشماری ناشی از رد تزریق و زنجیر اون دست لاغر و کوچک رو پر کرده بودن.

با اینکه بعضی از رگ هاش مرده بودن به خاطر برجسته بودن خطوط روی بدنش سر سرنگ رو وارد رگش کرد و آروم سرنگ رو فشار داد.

بکهیون وقتی اون سوزش دوست داشتنی رو حس کرد آهی کشید به این فکر کرد به زودی درد بدنش تموم میشه، پس ریلکس کرد و منتظر موند.