• Ε Π Ι Λ Ο Γ Ο Σ •

247 10 209
                                    

~ Μετά Από Δυο Μήνες ~

«Βερόνικα μπορείς να ηρεμήσεις; Έχεις τόσες ώρες μπροστά σου για την επίδειξη! Χαλάρωσε!» Μου λέει η Χαρά αγανακτισμένη και σταματάω απότομα να πηγαίνω πάνω κάτω μέσα στο δωμάτιο μου. Γυρνάω και την κοιτάω δολοφονικά.

«Μην μου λες να ηρεμήσω!» Της φωνάζω. Γυρνάω πάλι μπροστά στον καινούριο μου καθρέφτη και προσπαθώ να επαναλάβω τον λόγο που θα έλεγα αλλά κομπιάζω από το άγχος μου. «Δεν μπορώ! Θα τα παω σκατά! Θα ξεχάσω ό,τι είναι να πω και θα γίνω ρεζίλι μπροστά σε όλες τις κάμερες!» Τους λέω τελείως φρικαρισμένη ενώ ψευτοκλαίω.

«Ωωω σταμάτα να κάνεις σαν μωρό! Τέλεια θα τα πας!» Προσπαθεί μάταια να με καθησυχάσει η Μαριλένα αλλά εγώ της ρίχνω ένα εκνευρισμένο βλέμμα πριν πάω να φτιάξω τα μαλλιά μου. Παίρνω το σίδερο και ξεκινάω να τα κάνω μπούκλες.

«Δεν μπορώ να ηρεμήσω! Θα μιλήσω μπροστά σε τόσο κόσμο! Ολόκληρη η εταιρία στηρίζεται επάνω σε αυτήν την κολεξιόν! Αν δεν πάει καλά, θα την κλαίμε μετά την εταιρία!» Της λέω αγχωμένη ενώ αφήνω το σίδερο πάλι πάνω στο γραφείο μου και κρύβω το πρόσωπο μου μέσα στα χέρια μου. «Αν, αν τα πάω σκατά θα-» Πάω να πω αλλά νιώθω δυο ζευγάρια χέρια να με αγκαλιάζουν σφικτά.

«Θα τα πας τέλεια! Είσαι η Βερόνικα Παπασταύρου! Δεν θα αφήσεις το ηλίθιο άγχος σου να σε χαντακώσει! Κατάφερες τόσα! Σε αυτό θα σκαλώσεις;» Με ρωτάει έντονα η Χαρά ενώ σηκώνει το κεφάλι μου από το σαγόνι. Τις κοιτάω μέσα από το μικρό καθρεφτάκι που έχω για να βάφομαι και χαμογελάω απαλά. Παίρνω μία τεράστια ανάσα και κοιτάω την αντανάκλαση μου αποφασιστικά.

«Εντάξει! Έχετε δίκιο!» Τους λέω χαμογελαστά και μου ανταποδίδουν. «Λοιπόν! Άντε! Πάμε να γίνουμε ακόμα πιο κούκλες απ' ότι είμαστε ήδη!» Αστειεύομαι γελώντας και ξεσπάνε κι αυτές σε γέλια.

Απομακρύνονται και ξεκινάνε να ετοιμάζονται και εκείνες. Εγώ ξανά πιάνω το σίδερο στα χέρια μου και συνεχίζω να κάνω μπούκλες τα μαλλιά μου, κάνοντας εμφανή τα ξανθισμένα σημεία που είχα κάνει πρόσφατα. Μόλις τελειώνω, παίρνω το μικρό τσαντάκι όπου έχω όλα τα καλλυντικά μου και ξεκινάω να βάφομαι. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη αφού τελειώσω και με αυτό και μένω ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα. Η σομόν απόχρωση που χρησιμοποίησα για να τονίσω τα μάτια μου και το απαλό αιλάινερ είναι τέλεια. Τα χείλη μου τα έχω βάψει ένα έντονο και βαθύ κόκκινο ώστε να ταιριάζει με τα νύχια μου και το φόρεμα μου. Προσθέτω και την τελευταία πινελιά, η οποία είναι λιγο απαλό ρουζ, που είχα ξεχάσει. Ικανοποιημένη σηκώνομαι σιγά σιγά και κατευθύνομαι προς την ντουλάπα όπου βρίσκεται το φόρεμα που θα φορέσω. Το χαϊδεύω απαλά με τα ακροδάχτυλα μου και ένα χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπο μου. Το ξεκρεμάω και πηγαίνω στην άκρη. Βγάζω πρώτα την μπλούζα μου και βλέπω τις άλλες να με κοιτάνε πονηρά ενώ η Μαριλένα ανασηκώνει τα φρύδια της.

Too Busy For You👑Where stories live. Discover now