Andito na ako sa classroom namin at naka upo lang, nilalaro ang aking mga kamay habang hinihintay na bumalik si Blythe.
Nung tumagal nang tumagal ay saka lang ako tumayo at pumunta sa field para hanapin sya ngunit na bigo ako, pumunta ako sa basketball court baka nanunuod sya ng nag pa practice, pero wala namang tao dun sa court kaya ni libot ko nalang yung buong school pero ni kaluluwa nya ay diko ma kita, habang pa lakad lakad ako ay may nabangga ako at saka ko ito ni lingon.
"Blythe, andito kalang pala, by the way im sorry tungkol dun kanina, diko din kasi alam bat ganun yung ginawa nila sayo, pero don't worry ako na bahala sa kanila:)" sabay ngiti kong ani sakanya.
"You don't need to apologize, nabigla lang din ako dun sa ginawa nila kaya kita napag salitaan ng ganun, and sanay na din akong ma bully kaya wag mo na yun alalahanin."
Sabay upo nito sa ilalim nang kahoy, andito lang pala sya sa likod ng building sa may kahoy kaya di ko sya na hanap agad.
Naki upo na din ako saka ako nag salita.
"Hindi, dapat lang nilang mapag sabihan sa ginawa nila, tsaka sabihin mo din sakin para maka usap ko sila agad ha?" sabi ko naman sakanya at tumingin sya sakin.
"Gusto ko sanang mag kwento kaso baka di ka interesado kaya wag nalang haha." tumawa ito nang pilit kaya mejo na awa ako.
"May problema kaba blythe? Tell me makikinig ako promise" pag ku kombinsi ko dito.
"I was an outcast, dati binubully ako sa dating school na pinasukan ko kaya ako lumipat dito at gusto ko din na mapag isa." kwento nya kaya lalo akong nakinig.
"What happened next?"
"Gusto kong mag aral nang mabuti para maging proud yung mama at papa ko sakin. My parents died on a accident when i was First Year High School,upunta sana sila sa business trip nila, pero ganun ang nangyare. Im with my big brother and my little brother, buti nalang may kapatid akong babae kaya sya lang yung naging kasundo ko sa bahay, sya din nag bibigay minsan nang pangangailangan ko pero kinakalahati ko kasi ayokong humingi ng pera galing sakanya dahil bukod sa nahihiya ako, may pamilya na din siyang binubuhay." na halata kong naiiyak sya kaya diko nalang pina tuloy yung sasabihin nya at hinagkan ko ito.
Saka ko sinabing...
"Wag mo nang i tuloy ang kwento mo, baka ma iyak tayong dalawa dito HAHA" saka ako tumawa para mapa tawa din sya.
Bumitaw ako sa yakap kaya bumitaw na din sya..
*Blythe's POV*
Andito ako ngayon sa room at nag mu-mukmok, diko alam kung anong mararamdaman ko nung kausap ko siya kanina, masyadong mabilis pero parang kampante ako pag kasama ko siya.
I don't like him, para lang siyang si kuya masyadong arogante.
Habang nag mu-mukmok nakita ko siyang papasok sa room kaya bumaling ako sa bintana para 'di ko siya makita pero mali' ata ang aking galaw dahil nasa harap ko na si Andrei.
Si Andrei ay isa sa mga kaklase ko, siya yung lalakeng pinapangarap ko na simula nung pumasok ako sa paaralang to.
Tahimik, mabait, pero mukang di niya pansin ang aking presensya, isa lamang akong hamak na outcast para sakanila. Kaya mas pinili kong i sekreto na gusto ko siya.
"A-Andrei a-anong ginagawa mo?" gulat at utal kong bungad sakanya.
"Recess na, ayaw mong mag snack?" tanong niya pabalik sakin.
"A-ahh e-ehh bu-busog pa'ko t'saka tinatamad akong pumunta sa cafeteria para bumili hihi" nauutal kong sabi.
Bat nga ba ako nauutal? Where's my confidence? Ay oonga pala wala ako nun.
"Gusto mo ba'ng bilhan nalang kit-"
"'Wag ka nang mag abala, papunta kapa, nakabili na ako"
Nagulat ako sa boses na nasa likod ko.
Ni lingon ko ito at nakita ko ang pagmumuka ng isang taong nagliliyab ang mga mata sa galit.
'Teka, saan ba ito galit? T'saka namumula? Why? May naka-away ata sa hallway, tanungin ko nga.
"May naka-away ka ba Lucas? Bat ka namumula?" ani ko na natatawa.
"Naka-away, wala pero makaka-away meron." sabi nito na nakatingin kay Andrei.
Okay, hahaha mukang galit nga.
Binigay niya sa akin yung hawak niyang pagkain saka ako hinila palabas.
Hindi ko na alam kung saan kami napadpad dahil hindi ko ito nakita nung nag libot ako ng buong school.
"Lucas nasa'n tayo? Bakit mo'ko hinila?" tanong ko.
"May gusto ka ba kay Andrei?" biglang sabi nito.
"H-Ha? S-sino nag sabi sayo? T'saka pano mo nalaman?" nagugulat kong sabi.
"Tsk! May gusto ka nga. Bakit ba sya gusto mo?!" tanong nito na pasigaw.
"Te-teka nga, bat ka ba sumisigaw? Tayo lang naman andito, naririnig kita Lucas kaya wag mo'kong sigawan kung gusto mo pa'ng mabuhay."
"Sorry, so gusto mo nga siya?" mahinahong sabi nito.
"Bat ko naman sasabihin sayo? Ano ka gold? T'saka duh? Nag papanggap lang kaya tayo, kaya wala kana dun"
"Tsa! Naririnig mo ba ang sarili mo Blythe? Di mo ba talaga alam paano mag panggap? May pautal-utal kapang nalalaman ha?"
"Aba'y pake mo ba ha? We're enemies not FRIENDS Lucas, kaya 'wag kang umasta na gusto mo' ko."
"Kapal mo, sino nama'ng may sabi sayo'ng gusto kita? Taas naman ng tingin mo sa sarili mo, baka nakalimutan mong babayaran ko 'tong pag-papanggap natin?" kuda niya naman.
"Okay okay, stop nanggigigil ka ih. Galit na galit. T'saka sang sabi ko huwag kang umasta na gusto moko, hindi ko sinabing gusto mo ako."
"'Di nalang sabihin na nagseselos" bulong ko.
"Selos? Yak kadiri ka Blythe hahaha"
"Joke lang yun, 'kala mo naman ang gwapo mo"
"Mas gwapo parin naman si Andrei sayo, mabait pa" sabay alis ko duon sa lugar na iyon.
Pag-kapasok ko sa classroom ay nag di-discuss na ang aming guro kaya napalingon ito sa akin no'ng mapansin niya akong naka tayo sa labas ng classroom.
"Good afternoon Ms. Villarreal why are you late?" istriktong sabi nito kaya napayuko nalang ako.
"Excuse me Miss, pinatawag po-" 'di na natapos ni Andrei ang sinabi dahil may dumugtong na dito.
"Pinatawag po kami sa office ng dean tungkol sa away kanina Miss, we're sorry." pag sisinungaling ni Lucas.
"Is that true Ms. Villarreal?"
"Yes Miss, we're sorry"
END OF CHAPTER 3
Let us continue the scene on upcoming Chapter 4.
And also im sorry for the late update im too busy,ang dami kasi nang modules kaya natagalan. Babawi ako hihi. And thank you din pala sa nag babasa although kunti lang but appreciated it, im happy that you read my story, i promise na ipag-papatuloy ko ang pagsusulat may readers man o wala:) <3
LOVELOTS❤️
BINABASA MO ANG
Love Between Lies And Secrets
RomanceSi Blythe ay isang babaeng simple lang at namumuhay ng mag-isa hanggang sa makilala niya si Lucas at sa ibang bansa nag aral. Si Lucas ay nanliligaw sakanya sa edad na 15 years old. Makakaya ba nilang sabayan ang panahon? Sa pag sisinungaling ba...
