LBLAS (CHAPTER 9)

6 5 0
                                    

Habang kumakain kami, nag aaway pa rin yung dalawang kumakain sa gilid namin dahil hindi pa rin siya sinusubuan ng girlfriend niya. Pa tingin-tingin din sa amin yung babae at nag so sorry dahil sa reaksyon ng boyfriend niya.

Tinignan ko si Lucas at nangingiti siya pag tinitignan yung dalawa sa gilid namin, kahit ako nga natatawa ih. NAKAKASANAOL.

*FAST FORWARD*

Andito ako ngayon sa luob ng sasakyan ni lucas at nag hihintay na bumalik siya, may tumawag daw kasi sakanya at saka siya lumakad palayo.

Ilang minuto lang din ay naka balik na siya at pumasok sa kotse.

"Hatid na kita? May problema din kasi sa bahay ih."

"Oo sige, kailangan ko na din mag grocery ih malapit na yun maubos haha"

Saka siya nag maneho pa alis sa jollibee at hinatid ako.

"Blythe."

"Hmm??" sagot ko na nasa labas ng bintana naka tingin.

"If ever i court you and someday aalis ako papuntang Canada, anong magiging reaksyon mo?"

"Ewan ko, diko pa naman naranasan yang mga ganyan ganyan."

"As in never ka pang niligawan? Wala ka din ba'ng ex fling?" tanong niya ulit.

"Nope, fling? not my type. Kung gusto ko man ng may kalandian yun na yung pang habang buhay, i don't need such trial card type haha uso din yun ngayon ih." natahimik ako sandali.

"And also my standards isn't that high, the only problem is not now." pag patuloy niya.

"Why not now?" tanong niya ulit.

"Because love can wait, if they're willing to wait, they would gain the love they want."

Tumahimik siya. Siguro nag iisip.

"Can i court you?" bigla niyang tanong.

Nagulat din ako kaya napa tingin ako sa kanya.

"Lucas, it's not the time to joke."

"Im not joking. Look Blythe, i know hindi ka sanay na ganto tayo. Kaso every time na kasama kita nasisiyahan ako, hindi lang ako pati puso ko." tumigil siya at huminga ng malalim.

"Corny right? but i will risk everything for you. That's the only thing i can do, also next month aalis ako papuntang Canada dun ko na din ipagpapatuloy ang pag aaral ko, kaso ayokong mapag isa kaya isasama kita sa ayaw at sa gusto mo."

"T-teka nga. Ano bang pinag sasabi mo? anong isasama moko? Ayoko Lucas, magagalit parents ko."

"They won't, 'coz they already agree, sasama ka sa akin."

"How?" tanong ko.

"Your sister helped me."

"What?! but"

"No buts Blythe decision is decision and thats final."

Sakto din at nakarating na kami sa condo ko at bumaba na din ako.

"Thank you Lucas" nginitian ko siya.

"You're welcome Blythe, o sige na uwi nako"

"Okay bye."

"Bye"

Pina andar niya ang sasakyan niya at umalis.

*LUCAS' POV*

Andito na ako ngayon sa bahay at papunta na sa sala dahil andun daw sila at nag uusap. Habang nakikinig ay nalulutang din ako.

Papayag kaya si Blythe na sumama sa akin sa Canada? Debale na di naman siya makaka ayaw.

"Yes ma, isasama ko din po pala girlfriend ko sa canada if okay lang?" napalingon silang lahat sa akin.

"You have a girlfriend?" tanong sa akin ni daddy.

"Opo, and it's been a month i guess." sagot ko.

"Bakit di mo pina kilala sa amin?" tanong sa akin ni mommy.

"I was afraid to tell you baka magalit kayo ni papa."

"Why would we? mas sasaya pa ako pag nalaman kong may girlfriend na ang binata ko." masayang sagot ni mommy

"Lalo na at pinaka unang babae ito anak." dagdag ni daddy.

"So papayag po kayo na isasama ko siya sa Canada?"

"Of course we will, pero anak nag pa alam kana ba sa mama niya?"

"Yes po, kanina lang din and her mom says it's okay but no to you know na po" ang awkward naman.

"Bawal pa talaga yun anak, you're to young for that just focus muna sa goals okay?"

"Yes mom, thank you" sabi ko sabay kiss sa pisnge ni mommy at nag pa alam kay daddy.

"You're welcome son" tumango si dad kaya tinanguan ko nalang din siya, saka ako umakyat at hinanda ang mga gamit ko para sa flight namin tomorrow afternoon.

Nakapag paalam na kaya siya? Hmm i must ask her to make sure.

*Calling Blythe*

mga ilang ring lang ay sinagot niya na ang tawag ko.

"Hello? Lucas."

"Hi Blythe, uhm i just wanna make sure if pumayag ba talaga parents mo to come with me?"

"Yep pumayag sila, and okay lang daw they don't have any problems if im with you naman daw because your parents and my parents pala are friends so thats why ang bilis nilang pumayag."

"Hindi mo pala alam yun? I always see your parents when they visit ih"

"Hayst, sure ka ba talaga na isasama mo ako?"

"Yes why not?"

"Wala lang"

"Na handa mo na ba yung mga gamit mo para sa flight natin tomorrow?"

"Yes, i already packed my things and mom packed it for me. Plus they're exited that im living with you, like as if may kasama tayo sa iisang kwarto."

"Yeah mom's like that also, as if you're my wife." natahimik siya saglit saka ulit nag salita.

"Are you sleepy na ba? coz im sleepy na." sabi niya with matching hikab hikab pa na inaantok nga.

"Oh sorry to bother you, i was just checking if your parents would agree."

"No you didn't bother me at all."

"Agahan mo pag gising bukas ha? pupunta pa tayo sa school para kunin yung mga kakailanganin natin for transferring"

"Okay, mag a alarm nalang ako"

"Sige sleep well"

"Okay good night tulog kana din."

Saka niya pinatay ang call, siguro patulog na.

*END OF CHAPTER 9*








Love Between Lies And SecretsWhere stories live. Discover now