Θέλω να προχωρήσω, αλλά κάτι με κρατάει πίσω...ίσως το θέλω μου, δεν είναι τόσο δυνατό.
~Πρέπει...αλλά~
''Της μίλησε, είναι θέμα χρόνου να την πείσει να συναντηθείτε από κοντά, και μετά μας μένει να κάνουμε την επίθεση στο σπίτι του Λουκ, να τον βγάλουμε από την μέση και η κόρη σου θα έχει την περιουσία του. Θα γίνουμε ανίκητοι! Θα πάρουμε όλοι αυτό που μας αξίζει!'' Το χαμόγελο είχε χαραχτεί στο πρόσωπο του, περίμενε αυτή την ημέρα καιρό και δεν θα του στερούσε κανείς την χαρά.
''Δεν με ενδιαφέρει τίποτα πέρα από την κόρη μου Τζέιμς, θέλω να είναι ασφαλής και αυτός να πληρώσει για τα λάθη του. Πώς μπόρεσε να κάνει κάτι τέτοιο στην κόρη του?'' Κάθε φορά που το σκεφτόταν κατάφερνε να βγαίνει εκτός εαυτού, έπιασε την άκρη της δερμάτινης καρέκλας και γάντζωσε τα νύχια του πάνω της.
''Η ζωή της για την δική του Κέβιν, ξέρεις τον Λούκ, δεν βάζει κανέναν πάνω από τα λεφτά...σκέψου πως αν αγαπούσε την κόρη του, δεν θα έμπαινε εμπόδιο στην ευτυχία σας''
''Τον ξέρω, θα πληρώσει το καθίκη, με την ζωή του!''
****
Είχανε κάτσει λίγο πιο μακριά από το τραπέζι του Πέιν, μα αν το ήξεραν, θα επέλεγαν ένα πιο κοντινό τραπέζι. ''Ρε έπρεπε να κάτσουμε πιο κοντά, ίσως ακούγαμε κάτι, τώρα έχουμε μόνο εικόνα και αυτή όχι τόσο καθαρή...αυτός ο ψηλός δεν λέει να φύγει, μου έχει κρύψει την άλλη'' Η Έστερ προσπαθούσε να βρει την κατάλληλη θέση για να βλέπει καλύτερα, κούναγε την καρέκλα πέρα δώθεμ μέχρι που βρήκε ένα πέρασμα ανάμεσα από τα δυο τραπέζια που τους χώριζαν.
''Δεν καταλαβαίνω, τι του είναι τελικά αυτή?'' Έπαιζε με το φαγητό της σκεπτική, δεν είχε όρεξη να φάει. Γιατί τον πείραξε τόσο όταν την είχε βρίσει αφού δεν είχαν σχέση μεταξύ τους? Πόσο χαζή παίζει να φάνηκε στα μάτια του εκείνη την ημέρα?
''Ρε αυτός την φίλησε''
Γούρλωσε τα μάτια της, κοίταξε αστραπιέα προς το μέρος του, χωρίς να την νοιάζει αν θα την δει και ευτυχώς για κείνη δεν την κατάλαβε ''Ο Πέιν? Θα την ξεμαλλιάσω''
''Ο άλλος μωρή, ποιος Πέιν? Ευτυχώς που πλέον σε νοιάζει μόνο ο Φίλιπ'' Γέλασε με την φίλη της και ήπιε μια γουλιά από το κρασί της.
YOU ARE READING
Deloroso
Romance''Το ένιωσα, το ένιωσα που να πάρει...με ήθελες όσο και εγώ'' Δεν μπορούσε να εξηγήσει την συμπεριφορά του, θα ορκιζόταν ότι χτες ήταν κάποιος άλλος, ένας άντρας που θα έδινε τα πάντα να την σφίξει για λίγα δευτερόλεπτα στην αγκαλiά του, να της κλέ...
