Jema.
After that confession of Deanna, mas naging malambing na sya sa akin. Kitang kita ko ang pagbabago sa kanya. Pinaramdam nya sa akin ang kanyang pagmamahal through her emails and messages sa Wattpad.
At hindi lang yun, she even wrote a story in Wattpad for me. It was her gift to me noong birthday ko. Sobrang natouch ako sa ginawa nya. Ang galing din nyang magsulat, so proud of her sa totoo lang.
Through that story, nagkaroon kami ng maraming kaibigan sa Wattpad. Nandyan sina Alyssa, Billy, Cassy at Mayan. I started writing too because of Deanna. She encouraged me to try it.
I started with short stories then I shifted into poems. Mahilig akong gumawa ng tula. Most of it are dedicated to her. Yung iba ay para sa mga friends namin.
We were so happy and having so much fun during the first two weeks of March. We had a blast even if we are just talking thru dm. Siempre isali mo na rin ang aming mga kaibigan sa mundo ng Wattpad.
Hindi na rin nya ako tinanong or kinulit kung ano ang nararamdaman ko sa kanya. Ito ang isa sa nagustuhan ko sa kanya, she respects me too much yata. Eh gusto ko pa naman medyo bastusin naman ako pa minsan minsan, hahaha hahaha. Charot lang.
Unbeknownst to Deanna, my feelings for her has developed from admiration into a full blown love too. It grows stronger everyday. I can't stop it.
My life becomes easy because of her. All my problems are nothing pag kausap ko na sya. She is the reason why I have this smile on my face all the time. Balewala ang pagod ko sa trabaho pag nagbabasa na ako ng messages nya.
Naging inspirasyon ko sya sa buhay. I shared all my dreams and plans with her, ganun din sya. Kahit hindi ko sabihin ay alam kong nararamdaman nya ang feelings ko sa kanya.
I LOVE Deanna Wong.
Pero hindi ako makakuha ng perfect time na sabihin ito sa kanya. Every time I'll try, naduduwag ako. I don't know, siguro dahil masaya naman kami pareho sa set up namin.
Bakit ko nga naman babaguhin kung wala namang problema? Parang "if ain't broke, don't fix it." Basta ang importante, mahal ko na rin sya.
Sa sobrang in love ko sa kanya, para akong siraulo na naman dahil napapangiti mag isa habang nakatingin sa cellphone ko. Minsan napapahagalpak din ng tawa pag may mga jokes sya. Haist, malala na ito hahaha.
Kinukulit kasi niya ako ngayon. Hindi ko napansin na nakakain ko na ang kuko ko habang kausap sya. Ganun ako pag kinikilig.
"Mahal, I love you po. Pwede bang mag request?" tanong nya.
"Ano ba yan? Bakit mahal na ang tawag mo sa akin at bakit may pa request pang nalalaman?" sagot ko.
"Sige na mahal please, pumayag ka na." she said.
"Deanna Wong!!! Wag mo nga akong matawag tawag na mahal." I said.
"Why not eh mahal naman talaga kita. Yieee, kinilig na yan." kantyaw pa nito.
"Ayaw ko ng tinatawag mo akong mahal dahil naiisip ko yung artistang si Mahal. Hahaha." sagot ko.
"Baliw. Bakit naman si Mahal agad? Pwede namang si Deanna Wong ang isipin. Yieeee, kilig uli yannn, hahaha." sabi nya.
"Eh pano naman kase, I mimic Mahal sa office namin and they usually die of laughter because of it. Hahaha. Bentang benta lalo na kung ginagaya ko ang boses nya. Halos maihi ang mga office mates ko sa katatawa." pabida ko.
"Hahaha, laugh trip ka talaga. Sige, fine. No more Mahal then. What do you want me to call you?" she asked.
"Ahhhmmm, Love? Yieee, sya naman ang kinilig." kantyaw ko although kilig to the bone marrow din ako.
