YÜZÜKLERİN EFENDİSİ-1:DENİZ KABUĞU/TAMAMLANDI/

6.Bölüm-Yuva

Almithara'dan

Derinlerden kuş cıvıltılarının sesleri geliyordu ve sesler gittikçe netleşiyordu.

Sol elimde bir sıcaklık hissettiğimde yumuşacık bir yatakta yattığımı fark ettim. Zorlukla gözlerimi araladığımda güneş ışığı gözlerimi aldı.

Sonra onu gördüm,güzel gözlerini...

Gözlerim i kırpıştırdım. "Frodo?"

Elimi tutan oydu...

Gülümsedim sıcak bir şekilde ve elimi tutan elini kavradım ben de.

Aklıma onun yarası gelince telaşla konuştum. "Sen...Sen nasıl oldun?Yaran..."

"O gayet iyi, Almithara." Sağ tarafımdan gelen Gandalf'ın sesiyle hızla o tarafa döndüm ve sevinçle ona baktım. "Gandalf!"dediğimde bana gülümsedi. "Buradayım,kızım.Merak etme..."

"Nerelerdeydin?!"diye sorduğumda saçlarımı okşadı. "Şimdi,mesele bu değil.Asıl mesele senin iyi olman." Gülümsedim. "Ben gayet iyiyim, Gandalf.Geleceğinizi biliyordum." Gandalf bana acı bir tebessümle baktığında ona neden öyle baktığını soracaktım ki kapıdan gelen Pippin'in sesiyle gözlerim doldu.

"Almithara!"

Gandalf,doğrulmama yardım etti ve sırtımı yatağın başlığına yasladım. Kapıdan gelen kişiyi görmemle kollarımı açtım. Bana sımsıkı sarıldığında ben de kollarımı ona sardım. "Almithara, seni çok özledim!"

"Ben de seni Pippin!!!" Ayrıldığımızda gözleri dolu doluydu.Omzuna vurdum. "Ağlarsan olacaklardan ben sorumlu değilim,Pippin!"dedim şakayla karışık. Güldü herkes.

"Pekâlâ,bu kadar özlem giderme yeter, şimdi çıkın da kız rahatına baksın."

Herkes çıkarken Gandalf o sırada Frodo'yu durdurdu. "Sen onun yanında kal, Frodo. Elrond'un yanına uğramam gerekiyor."dediğinde Frodo başını salladı. Kapıyı arkalarından kapattığında yavaşça arkasını döndü ve gözleri dolu dolu baktı bana. Benim de gözlerim dolduğunda yutkundum ve dudaklarımı ısırdım. Derin bir nefes aldı ve daha sonra hızla yanıma varıp sımsıkı sarıldı. Ben de hemen kollarımı ona sardığımda gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüyordu. "Özür dilerim..."

Hızla benden ayrıldı ve kaşlarını çattı. "Neden özür diliyorsun?!"diye merakla sorduğunda utanarak gözlerimi gözlerinden çektim ve yakasıyla oynadım. "Seni koruyamadım. Söz vermeme rağmen hem de." Elini çeneme koyup bizi göz göze getirdi ve konuştu: "Kendini suçlama.Sen elinden gelen her şeyi yaptın.Hem de her şeyi.Orada gücün işe yaramasa bile kendini zorladın." dedi ve yanağımı okşadı narin bir şekilde. "Ve lütfen,bir daha kendini tehlikeye atacak bir şey yapma." dediğinde gülümsedim. "O zaman... Sen de beni bir daha bırakma..." Kaşlarını kaldırdı. "Bırakmayacağım Almithara,bunu aklından bile geçirme!"deyip başını iki yana salladı. Derin bir nefes aldım. "Canın çok mu yanıyor?" dediğimde elleriyle ellerimi sardı. "Hayır,sen o gözlerini benden uzaklaştırmadığın sürece benim de canım yanmayacak." Ona sevgiyle baktım ve başımı omzuna koydum. "Ne zaman kalkabileceğim?"

"Sadece birkaç saat sonra kızım." Gandalf'ın sesiyle başımı Frodo'nun omzundan kaldırdım ve ona bakıp kaşlarımı çattım. "Neden ki?" Gandalf gülümsedi. "Eğer Frodo seni tedavi etmeseydi,durumun daha da kötüye gidebilirdi."dediğinde gözlerimi büyüttüm ve şaşkınlıkla Frodo'ya baktım. "Na...Nasıl?!" Frodo başını ovaladığında Gandalf'a kızgınca baktı. "Hey,sakın Gandalf'a kızma Frodo!Beni kimin kurtardığını bilmek isterdim."dediğimde Frodo tebessüm etti. "Eğer iyileşmeseydin kendimi hiçbir zaman affetmezdim. Ama yine beni şaşırtmadın. Çok güçlüsün Almithara." Gandalf başını salladı. "Tahmin ettiğimizden de güçlüsün evlat."