Zehra's POV
"Why ba dito pa? Ang layo nito sa bahay e." Reklamo ko kay Alice habang naglalakad kami papasok sa Golden Diner restau. We don't usually eat here kaya nagtataka ako sa kanya. She went into our house at past 8:00 pm just to invite me for a dinner. Kanina ko pa iniisip what could possibly be the celebration today pero wala 'kong maalala.
"Ssshh. Stop whining, will you? Matutuwa ka sigurado ako." She said and winked at me. I refrain myself from rolling my eyes, I really had a bad day today dahil sa ginawa ni Raze and I just wanna rest but Alice is dragging me here.
Umupo kami sa two-seated table near the corner. Actually kumain na 'ko pero okay lang din kung madadagdagan pa libre naman daw niya. I don't really know what's up to her.
I sighed as I looked outside through the glass wall. I heard Alice called the waiter, bahala na siya kung anong gusto niyang orderin para sa 'kin.
"Hello, Raze! I'll order one broccoli chicken casserole and... hey Zehra, anong sa 'yo?" Raze, really? Hanggang dito sa restau pinapaalala talaga siya ni tadhana sa 'kin? Napangiwi ako sa naisip. That man! Ang kapal ng mukha niyang itapon yong niluto ko.
"Hey... Zehra?" Ulit pa ni Alice.
"Anything, Alice. I just wanna go home." I answered not pulling my gaze away from the street crowded with commuters.
"Alright. I think naman kahit anong i-serve mo kakainin ng best friend ko." She said. Napatingin ako sa kanya with my brows furrowed pero mas lalo iyong nangunot nang mabaling ang tingin ko sa waiter na kinakausap niya. Fuck! Raze? So siya pala talaga yon?
"What are you doing here?" I asked like a flash pero narealize ko din ang sagot. Ano bang ginagawa ng waiter?
"Work." He answered obviously. Totoo? Ano siya, working student? Aral sa umaga, trabaho sa gabi. Hindi kaya don nga talaga siya nakatira sa area na muntik ko nang ikawala sa dami ng pasikot-sikot.
"So, what's yours?" Napataas ang kilay ko. Para sa isang waiter na nagtatanong sa customer, ang suplado niya ha. Parang inip na inip. Is he really like that or dahil ako yong customer kaya siya ganyan? Parang wala siyang ginawang kawalanghiyaan sa 'kin kanina.
I took a deep breath as I scan his face, he looks tired and weary but he still managed to look cool and handsome. I love how his hair was tussled on his head, his lips were moistened but exhaustion is evident in his eyes. I suddenly felt a twinge of pain inside my chest. He's hurting me pero hindi ako makaramdam ng galit sa kanya. It'd always melt away.
"I'm asking you, what is your order? Don't just stare at me." He stated, suplado.
"Anything nga." I shot back. Tama naman si Alice e kahit anong i-serve niya kakainin ko nang walang tira. Ganon ko ma-aappreciate ang preference niya, any simple thing na gagawin niya for me.
"Okay." He just simply said at tumalikod na. I couldn't help but follow him with my eyes hanggang makapasok siya.
"Oh ano? Rereklamo ka pa? Ngayon alam mo na kung san ka kakain every night." She said, grinning. Ang helpful niyang kaibigan.
"How did you know he's working here?" Tanong ko.
"Wala, narinig ko lang don sa mga babaeng nag-uusap sa law building na dito sila kakain tonight dahil kay Raze." Napangiwi ako.
Hindi rin nagtagal at bumalik na din siya dala ang order ni Alice and he served spaghetti pie casserole for me. Wew! Mukhang masarap, this would be my favorite food starting now.
I couldn't help but smile so wide dahil masaya talaga ako ngayon.
He was about to go but I hold the hem of his uniform. "Wait." I paused, he's looking at me with his brows pulled together. "Thanks." I said, sincerely.
YOU ARE READING
The Binary of Love (On-going)
Romance"Leave Zehra, we're done" he paused, "I thought loving you was the best thing that ever happened to me but turns out it was the worst. Kase kung bibigyan ako ng pagkakataon na ibalik ang panahon, hinding-hindi ko hahayaang mahulog ako sa katulad mo...
