Gerçek dünyadan koparak istediği gerçekliğe giden bir kızın hikayesi....
Bu hikayede duyguları son damlasına kadar hissedeceksiniz..
.
~Kitabın tüm hakları Tom Marvolo Riddle'in zümrüt yeşili gözlerinde saklıdır!!!
Düzenlenmeye başlamıştır
Mektubu kapattıp baykuşumun ağzına koydum. O da pencereden uçup gitti....
>akşam üstü<
Akşam yemeğmi yiyip televizyonun karşısına geçtim. Birşeyler açtım ve izlemeye başladım. Saat 20.00dı...
Pencere kırılma sesi geldi sonra Tomun sesi.
R: KAÇ!
Onu duymamla kaçmaya başladım kilere indim. Nefesimi tutarak Toma bişey olmamasi için dua ediyordum.
Tam o sırada kilere bir adam indi elinde gürek vardı benim üstüme tam gelip onu saplayacakken Tom arkasından adama taş vurdu. Derin derin nefes aldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana sarıldı.
R: 2 kisi dsha var yukarda bizim bu evden çıkmamız lazım. Çantayı aldım. Sana koş dediğimde pencereden kaç ben kendi icabıma bakarım.
Dora: T-tamam
R: o zaman...KOŞ!
Kilerden çıkip evde gördüğüm ilk kattan atladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ormanda koşmaya başladımnve olabildiğince evden uzaklaştım. Sonra biri beni kolumdan tutup durdurdu.
R: Sakin ol benim
Dora: Sen neye bulaştın böyle
R: Özür dilerim
Dora: Gittiler mi?
R: Ş-şey öldüler...
Dora: 15 yaşında katil mi olduk şimdi?
R: Evet
Dora: Tanrım!
R: Eve gel anlatıcam
Dora: Tamam...
Eve geri döndük. Kırılmış camları büyüyle eskisine getirdim. Cesetleri ormana bıraktık. Yerdeki kanları asit suyu ile temizledik. Hiçbirşey olmamış gibi koltuğa oturduk.
Dora: Anlatacakmısın?
R: Hı? Pardon evet
Dora: Dinliyorum
R: Soyadımı sonlandırmaya gittim. Amcamlarıda öldürüp Riddle soyadıni kaldıracaktım. Bunu gören ve yaşayan üç akrabamda buraya kadar beni takip etmiş onlarıda ömdürdüğmüze göre rahatız.
