+18 şiddet ve küfür içerir...🔥
İlk kitabın yazılma tarihi: 12 Mart 2018 💫
İlk kitabın yayınlanma tarihi: 10 Haziran 2020⭐
İlk kitabın bitiş tarihi: 09 Şubat 2022🌟
•Güvendiğin insanlar herkesten fazla acıtırla...
Hayat onları çıkmaza götürürken di...
Yepyeni bir bölümle karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz.^^
Buraya okuma tarihinizi yazar mısınız? Bende paylaşacağım tarihi yazacağım.20.05.2021
Bu bölümü sogan34' e ithaf ediyorum. Yarın onun doğum günü. İyi ki doğdun canımın içi. İyi ki tanımışım seni. Nice mutlu yıllara. ithaf ediyorum. 🥳
Keyifli okumalar...^^
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
21. Bölüm: Kanayan Yara.
"Bazı acılar hiçbir zaman unutulmaz."
Tam bir haftadır hastanedeydim. Yavaş yavaş iyileştiğimi hissediyordum. Fiziksel olarak ağrılarım azalmıştı. Yaram tamamen kapandı neredeyse ama ruhumdaki yara halen kanıyor. Sen gideli kaç gün olmuştu anne? Ya da sana sarılmayalı kaç gün olmuştu baba? Herhangi bir rakamın ne önemi vardı ki? Sanki dün gibi acıları yüreğimde saklı duruyor. Kabuk bağlıyor ama sonra yine kanıyor. Özledim sizi, hem de çok fazla özledim.
Aynadan kendime baktığımda yepyeni bir Açelya olduğunu fark ettim. Eski benle şimdiki ben arasında dağlar kadar fark vardı. Zayıflamıştım, hem de fazlasıyla. Üzerimdeki gri tişört geçen sene bana tam olurken şimdi boldu. Ya da giydiğim eşofmanım geçen sene bana olmazken bu sene belimden düşmesin diye ipini sıkı sıkı bağlıyordum. Peki ya ruhum ne durumdaydı? O da vücudum gibi güçsüzleşmiş miydi?
Ellerimi yasladığım lavabodan çekip kapıya doğru yöneldim. Kapıyı açtıktan sonra Nilsu'nun koltukta oturduğunu gördüm.
"Ne zaman hastaneden çıkacağız acaba?" diye sordu Nilsu. Dört gündür benimle beraber kaç kişi hastanede sürünüyordu. Amcam ve yengem her gün gelip gidiyordu. Emir zaten hiçbir şekilde ayrılmıyordu.
"Bilmem, doktor uğrar birazdan." dedim. O sırada kapı açıldı ve ellerinde birkaç tane poşetle Emir, Alp ve Berke girdi.
"Aşkım kardan adama dönmüşsün." diyerek güldü Nilsu. Gerçekten kardan adam gibi olmuşlardı. Saçlarında karlar birikmişti.
"Sapanca'ya ilk defa bu kadar çok kar yağdığını görüyorum." dedi Berke. O sırada ellerindeki poşetleri küçük buzdolabının üzerine indirdiler. Emir paltosunu çıkartıp yanıma geldi. Saçlarımın arasına bir öpücük bıraktıktan sonra yanıma yatağın kenarına oturdu. Berke ve Alp de Nilsu'nun oturduğu kanepeye oturdular.
"Çok açım. Ne aldınız?" dedi Nilsu.
"Oy oy oy benim sevgilim acıkmış mı?" diye dalga geçerek Nilsu'ya yanaştı Alp. Nilsu ters ters Alp'e baktı.
"Sululuk yapma Alp. Aç olunca sinirli olduğumu biliyorsun." deyip ayağa kalktı.
"Abi bu ne ya ilgi göstersek bir dert göstermesek bir dert." dedi bıkmış bir şekilde. Nilsu arkasını dönüp sinsice baktı Alp'e. Alp Nilsu'nun bakışları altında kalmamak için başını başka yöne çevirdi.
