The Redeemer

Prologue

Sa mundo di mawawala na may mga tao talagang mamumuno sa isang lugar o bansa para lang mapanatiling mapayapa ang lahat__ngunit di din natin maiwasan na may mga taong kokontra lalong lalo na't hindi nila nagustuhan ang mga patakaran. Kaya minsan nagkakaroon ng labanan dahil sa kanilang pinaglalaban.

"Demolish all the farms! Those Plebeian people, how dare them to have a courage to consume my patience. They're just nothing but dirt of this region! They are more stupid to dispute me!" King Theodore yelled out because of anger. Nakaupo ito sa eleganteng trono na may nanlisik na mga mata.

In Alvenian nation, there are three regions which are Zedon, Gatham and Hephit. Zedon led by the King Theodore is a largest region than the two. Only three region because this nation is the smallest nation around the world. The three kings who control each region are what we called Dominantist guild. These three kings agree on a decision to demolish all the farms in three regions. Hindi nila nagustuhan ang pamamaraan ng mga Plebeian kung paano ang mga ito magsaka.

Plebleian people are the lowest people who live in every region. They're doing their own way just to live kaya nagsasaka ang mga ito ng walang kahit anong tulong sa mga nakatataas. Madumi ang mga pamamaraan nila dahil nagsusunog sila ng mga bundok at lupain para lang pag taniman ng iba't ibang uri ng pananim. Nagputol din ito ng mga puno para lang gawing bahay at hindi sila nag-abala pang magtanim para pampalit sa mga naputol.

"But my king, even they're just a farmers they also have contribution of our daily lives" General aegis.

"Are you against the king's command General?!" Prime minister yelled with glaring eyes. Nasa harapan ito ng hari habang nakaupo sa kanang bahagi at may tatlo ding Ministro na kasunod nito. Ang iba pang tatlong Ministro naman ay nakaupo sa kaliwang bahagi sa tapat nila samantalang nasa gitna ang Heneral. Agad namang lumuhod ang Heneral sa harapan ng Hari at yumuko.

"I'm sorry my king, I'm not against to your command" General said with humility voice.

"We can take care of that thing General. We can have our daily lives with power not as their grime way. Hindi yung kung ano-ano nalang ang mga paraan nila sa pagsasaka! Our goal is to ameliorate this region hindi pabagsakin! We still in process but why they can't cooperate?" King said with full of authority. Tumahimik naman ang silid. Napahilot ng sentido ang hari dahil sumakit ang ulo niya sa mga nangyayari.

"My king, what if they won't let us to demolish their farms?" General asked. The King stopped massaging his temple.

"Then give them a deal. Bigyan natin sila ng sariling lupain para pag taniman. Magtanim sila sa maaliwalas at malinis na paraan. Bawat pamilya ng Plebeian ay bigyan ng tig-iisang klaseng binhi at ang kalahating aanihin nila ay mapupunta sa atin" King said.

"Saan naman tayo kukuha ng mga lupain mahal na Hari?" Tanong ng isang Ministro. Napaisip naman ang Hari at maya maya'y muling nagsalita.

"Kapag nakaalis na sila sa mga bukid, pansamantalang maninirahan sila sa mga lungsod at pag naayos na ang mga bukid. Ibabalik natin sila at paghati-hatian nila ang mga lupain ngunit kaylangan nilang susunod sa ating mga patakaran" Seryosong sabi ng Hari. Napatango-tango naman ang mga Ministro.

"What if they won't accept the deal?" Prime minister asked.

"If that the case, we will be force to demolish their farms with no exchange" King said seriously. Hindi nakapagsalita ang Punong ministro at nagtinginan naman ang ibang Ministro. Pagkatapos ng usaping iyun pinalabas ng Hari ang lahat niyang taga pagsunod.

Agad tinipon ng Heneral ang mga Sentinel para pumunta sa mga bukid. May tig-iisa silang mga kabayo at agad naman silang humayo. Dumaan sila sa Hudson city at lumipas ang dalawang araw bago sila nakarating sa unang bukid. Sumalubong naman sa kanila ang halos itim na paligid dahil sa sunog na lupang may mapapayat na mais. May palayan na walang ka tubig-tubig at makikita mong may mga bitak ang lupang tinaniman. May gulayan din ngunit napakatuyo itong tingnan. Mapaisip ka nalang na kulang talaga sa kaalaman ang mga taong nakatira rito.