Seductress Portait

Ikadalawampung Kabanata

Decipher

“Ano ba iyong name ng pogi kanina?”

“Maybe he’s from here. Kasi sikat daw siya at mayaman.”

“Ever heard of Honorario Group of Companies. Related siya roon.”

“Ow, he’s a nice catch then.”

Iyon ang mga usap-usapan sa buong cafeteria. Hula ko ay ang mga kababaihang nagkalat dito ay nagmula sa ibang school. Most of them were curious to Yves. At kahit sino naman ata ay mapapalagutok ng leeg at makakaagawa talaga siya ng pansin.

Kasalukuyang kumakain ako sa cafeteria. May iilang napapatingin sa akin at nagbubulungan. The competition is already done and I won the competition. Yves stood up from the crowd. Kahit ano atang gawin at ipasuot sa kaniya ay bumabagay talaga. He’s a natural for being charismatic. Kaya bonus nalang ang painting na ginawa ko sa katawan niya.

Nagpaalam si Yves na magbibihis at mag-shower narin. Naninibago talaga ako kasi ultimo mumunting bagay ay pinapapaalam niya sa akin. Even what he is eating and other leisure activities.

“Girlfriend niya ba iyong artist kanina? That must be his lowest point. Baka ginagamit niya para magpagawa ng painting or art projects. Well, he’s pratical huh.” napatigil ako sa pagsubo dahil sa lintanya ng mga kababaihan. Narinig ko rin ang malalakas na tawanan nila. Bigla akong nawalan ng gana at napayuko na lamang.

Nakarinig ako ng yabag papunta sa direksiyon ko. Napaangat ang tingin ko sa kanila. Hindi ako nagkamali. They were those girls who gossip about Yves.

Nakataas ang kilay ng isa. “Ikaw iyong nanalo right?” ramdam ko ang panunuya sa mga mata nila.

I cleared my throat. “O-Oo..” may isang sinuri ang katawan ko sabay nagbulungan at humagikgik.

“Well, hindi naman kami interesado sa iyon. Who is the name of the hot guy?”

“Hindi ka naman niya girlfriend, right?” umupo ang isang may balingkinitang katawan sa harapan.

Someone hysterically reacted.

“Obviously no. Err..” may halong pandidiring sabi ng isa pang babae.

“Excuse me.” biglaang sumulpot si Yves sa likod nila. Napatalon sa gulat ang babaeng nakaupo.

Tinaasan sila ng kilay ni Yves. Lahat ata sila ay nakanganga habang nakatanaw kay Yves. Wala ni isang nangahas na magsalita sa kanila.

“I said excuse me. Are you deaf, miss?” may diing lintanyang sabi ni Yves. He gritted his teeth, seems annoyed to girl. Huli na ata nang natanto ng babae kung kaya madaliang siyang tumayo at sabay na hinila pabalik sa puwesto nila ang kasama niya.

Umupo si Yves. Ngayon ay nakabihis na siya at nakaligo narin dahil bakas sa buhok niya. The remarks of those girls stayed at my mind. I am so distracted. That’s is possible.

“You have a problem?” he’s eyes is insinuating something.

I unshackle my thoughts. “Wala.” mahina kong sabi. Nanatili ang tingin niya.

“Well, I guess you have. Inaaway kaba nila?”

Hindi ko maatim na tingnan ang nag-uusap na mga mata niya.

“No, Yves. I am just having blurred thoughts.”

He seems not convinced with what I said.

“Pastel…” tawag niya. “Sinasaktan ka ba ng Kuya mo?’’ seryoso niyang sabi na ikinagulat ko. Hindi ako nakapagsalita. Napalunok ako.