I Loved You First.

~3~

Λ:τι συμβαινει;
Ε:τ-τιποτα παμε.

Πηρα το βλεμμα μου απο πανω του και κατεβηκα τα σκαλια αγκαλια με τον Λιο χωρις να τον κοιταξω.

Β:αγαπη μουυυ.
Χρ:καλος ορισατε.
Ε:ευχαριστω κοριτσια μου.
Σ:καλος ηρθατε βρε.
Χ:γεια σου μικρη, επ τι λεει Λιο;
Λ:μια χαρα, εσυ;
Χ:καλα, μου την προσεχες οσο ελειπε;
Λ:εννοια σου και τη προσεχα.
Ε:πως ειστε;
Β:εμεις καλα ειμαστε, εσεις; πως νιωθετε που επιστρεψατε επιτελους;
Λ:περιεργα αλλα ωραια.
Χ:ελπίζουμε να μη ξανα φυγετε.
Ε:μην ανυσηχεις αδερφουλη, ηρθαμε για να μεινουμε.

Στα παιδια δεν ειπα για το προβλημα υγειας μου. Κανονιζα να ερθουν επισκεψη οποτε ημουν καλα αλλιως εβρισκα μια δικαιολογια και το ακυρωνα. Εκτος απο τους γονεις μου μονο ο Λιο και η Σαρα με τον Μαριο και τον Αλεξ το ξερουν.

Εφοσον χαιρετησα και ολο το σόι που μου κουβαλησε η μαμα μου πηγα να παρω ενα ποτο. Το κατεβασα μονορουφι και πηρα αλλο ενα. Γυρισα να φυγω αλλα επεσα πανω σε καποιον.

Ε:'ωχχ..χιλια συγγνωμη, δεν το ηθελα.'ειπα και σηκωσα το κεφαλι μου για να δω τον Αρη.
Α:δε πειραζει, ειναι νταξει. Πως τα περασες στην Αμερικη;
Ε: εγω δε-
Λ:'επ μωρο μου τι γινεται;' χειροτερη στιγμη δε μπορουσε να ερθει να μου μιλησει; Ο Αρης εσκυψε το κεφαμι του αφησε ενα γελακι και με κοιταξε παλι.
Α:'ασε, καταλαβα.' Μου ειπε ειρωνικα και κοιταξε τον Λιο.
Α:και εσυ εισαι ο Λιο, σωστα;
Λ:ναι και εσυ πρεπει να εισαι ο Αρης;
Α:ναι εγω ειμαι. Ποσο καιρο ειστε μαζι;
Λ:'την ξερω 6 χρονια αλλα συγκατοικουμε τα τελευταια 5 χρονια.' ειπε ο Λιο και μου εσφιξε τη μεση. Δε μου αρεσει οπως εξελισσεται η κατασταση.

Ο Αρης με κοιταξε αποτομα με ενα εχθρικο και απογοητευμενο βλεμμα.

Α:ειναι αληθεια;
Ε:ν-ναι. Μενουμε μαζι 5 χρονια.
?: Αρη;
Α:Μελινα να σε συστησω σε...δυο παλιους φιλους.
Μ: 'Μελινα χαρηκα.'μας ειπε η κοπελα που ηρθε μαζι και ετεινε το χερι της. Ηταν αρκετα γλυκια, ψηλη, με καστανα κοντα μαλλια και μελι ματια.
Κ:Κατερινα.
Λ:Λιο.
Μ:καλος ηρθατε. Εγω πρεπει να φυγω αλλα Αρη αμα θες κατσε.
Α:υποσχεθηκα στον Χρηστο και τον Σταυρο οτι θα κατσω λιγο μαζι τους.
Μ:κατσε, δε χρειαζεται να φυγεις. Τα λεμε αυριο, αντιο παιδια.
Α:παω κι εγω στα αγορια.
Λ:γεια.

Εσπρωξα τον Λιο και πηρα ενα αλλο ποτο.
Ε:μπορεις να μου πεις τι ηταν αυτο;
Λ:ποιο;
Ε:ξερεις πολυ καλα για ποιο πραγμα μιλαω. Γιατι ησουν τοσο εχθρικος απεναντι του;
Λ:δε καταλαβαινω τι λες. Απλα δεν τον συμπαθω. Και σταματα να πινεις, θα μεθυσεις.
Ε:οτι θελω θα κανω.
Μπ:επ παιδια καυγαδακι;
Ε:οχι μπαμπα, απλα διαφωνια.
Μπ:ελπιζω να μην στενοχωρεις την πριγκιπισσα μου.
Λ:αυτη στενοχωρει εμενα Παρη.
Μπ:καλα καλα θα τα βρειτε παλι. Ελα τωρα λιγο να με βοηθησεις μεσα.
Λ:ερχομαι.

Ειδα τον Αρη να ανεβαινει τα σκαλια και μετα απο πεντε λεπτα ανεβηκα κι εγω. Θα του πω την αληθεια. Μπορει να μην γινουμε οπως πριν αλλα πρεπει να μαθει γιατι εφυγα.

Κοιταξα ολα τα δωματια και ηταν αδεια, οποτε περιμενα εξω απο το μπανιο ωσπου να βγει. Οταν βγηκε τον τραβηξα απο το χερι χωρις να του μιλησω και μπηκαμε στο δωματιο μου. Εκλεισα την πορτα και γυρισα να τον κοιταξω.

Δεν ηταν εκπληκτος, ηξερε οτι θα ερχομουν να του μιλησω. Αντιθετως το βλεμμα του ηταν αυστηρο και κενο. Ηθελε να κρατησει αποσταση απο μενα...με μισούσε. Φαινοταν απο τη σταση του.
Δεν εχει σημασια τι θα γινει απο εδω και περα. Πρεπει να μαθει.