I Loved You First.

~17~

Εχουν περασει 5 μηνες και ειμαι με τον Αρη. Μενουμε μαζι στο σπιτι μου και ειμαστε αρκετα καλα αν και εχουμε αρκετους καβγαδες για ανουσια πραγματα. Ειπα σε ολους τον λογο που εφυγα γιατι επρεπε επιτελους και αυτοι να το μαθουν μιας και συνεχεια μας ρωτουσαν. Στην αρχη δε το πηραν καλα αλλα πλεον το εχουμε ξεπερασει και δεν εχουμε ξανα μιλησει για αυτο.

Κατεβηκα τις σκαλες και πηγα στη κουζινα για να φτιαξω πρωινο στον Αρη πριν ξυπνησει. Σημερα κλεινουμε 5 μηνες οποτε ειχαμε κανονισει να παρουμε  ρεπο για να τη περασουμε μαζι. 

Α:καλημεραα.
Ε:γιατι σηκωθηκες, δεν προλαβα να ετοιμασω πρωινο.
Α:Κατ δε θελω να φανω αχαριστος ή αγενης αλλα εχεις απλωσει το μισο ψυγειο στο τραπεζι. Ενας καφες με μια τυροπιτα θα αρκουσε.
Ε:να ξερεις ακουστηκες και αχαριστος και αγενης. Πιες τοτε τον καφε σου σκετο να δω τι θα καταλαβεις.
Α:οκ μη θυμωνεις. Θες να παω πανω και να ξανα κατεβω σε λιγο;
Ε:'οχι, τωρα δεν εχει νοημα. Την κατεστρεψες την εκπληξη.' Του ειπα και ακουσα το κουδουνι να χτυπαει.
Ε:κουδουνι.
Α:το ακουσα.
Ε:δε σε βλεπω ομως να κουνιεσαι για να ανοιξεις. Αντε ολα απο μενα τα περιμενεις. Δε φτανει που σηκωθηκα πρωι πρωι στο ρεπο μου για να σου ετοιμασω πρωινο, το οποιο δεν εκτιμησες κιολας.
Α:'ωχουυ πρωινιατικα με τη γκρινια. Ουτε καφε δεν εχω πιει. Καλα παω να ανοιξω.' μου ειπε και μετα απο λιγο ακουσα μια πολυ οικεία φωνη. Πηγα προς την εξω πορτα και τον ειδα στο κατωφλι.
Ε: Λιο;
Λ:γεια σου Κατερινα.
Ε:τι κανεις εδω;
Α:εφευγε.
Λ:βασικα θα ηθελα να μιλησω πρωτα στην Κατερινα αν δε σε πειραζει.
Α:με πειραζει.
Ε:Αρη, σταματα. Περνα μεσα Λιο.
Κατσαμε στο σαλονι και ο Αρης ανεβηκε πανω.

Λ:λοιπον βλεπω τα βρηκατε τελικα.
Ε:ναι περασαμε καποιες δυσκολιες αφοτου εφυγες αλλα τελικα τα καταφεραμε.
Λ:χαιρομαι, πραγματικα. Ηρθα για να σου ζητησω συγγνωμη. Φερθηκα σαν καφρος και το ξερω απλα σε ειχα τοσα χρονια μαζι μου που μπερδευτηκα για το τι νιωθω για σενα.
Ε:λοιπον οντως φερθηκες σαν καφρος αλλα δε πειραζει.
Λ:δεν επρεπε να ειχα φυγει ετσι. Μου ελειψες μωρη αχλαδο.
Ε:κι εμενα μου ελειψες ρε βλαμμενο.
Α:πολυ συγκινητικο, θα βαλω τα κλαμματα.
Λ:ποση ωρα κρυφακους εσυ ρε;
Α:αρκετη. Σιγα μη σε αφηνα μονο με τη κοπελα μου.
Ε:τι εγινε οσο καιρο ελειπες;
Λ:εκανα αρκετα ταξιδια και ανοιξα καποια γραφεια στην Αμερικη. Επισης ειμαι με καποιον.
Ε:ωπα ποιον; Τον ξερω;
Λ:τον Μαριο και θα μετακομισουμε εδω παλι.
Α:τουλαχιστον δε θα χρειαζεται να φοβαμαι να την αφησω μονη μαζι σας πια.
Ε:ασχολιαστο. Και μπραβο παιδια, επιτελους.
Λ:εγω πρεπει να φυγω γιατι με περιμενει ο Μαριος αλλα χαρηκα που σας ειδα μαζι.

Εφυγε και εφοσον φαγαμε χωρις αλλους τσακωμους περασαμε ολη τη μερα δημιουργικα, δηλαδη βλεποντας ταινιες και τρωγοντας πατατακια και σοκολατες στο κρεβατι.