~14~

1.4K 60 9
                                    

Πηγα απο το σπιτι του Λιο και χτυπησα το κουδουνι. Ακουσα φασαρια απο μεσα αλλα δε μου ανοιγε οποτε μπηκα με τα κλειδια που μου ειχε δωσει. Τον βρηκα να καθεται στο σαλονι και πηγα διπλα του.

Λ:τι κανεις εδω;
Ε:θελω να μιλησουμε.
Λ:δεν εχουμε κατι αλλο να πουμε.
Ε:Λιο κι εγω σε αγαπαω απλα οχι με τον ιδιο τροπο. Εισαι ο καλυτερος μου φιλος, μου σταθηκες τοσα χρονια και δεν μπορεις απλα να βγεις απο τη ζωη μου επειδη δεν αισθανομαι το ιδιο για σενα.
Λ:το ξερεις οτι θα ειμαι παντα εδω για σενα αλλα δεν μπορω να καθομαι και να σε βλεπω με τον Αρη την στιγμη που σε αγαπαω.
Ε:ναι αλλα..
Λ:δεν εχει σημασια πια. Φευγω για Αμερικη.
Ε:τι; ποτε;
Λ:οταν φυγει και ο Μαριος.
Ε:σε παρακαλω μη...
Λ:Κατερινα πηγαινε, δεν εχει νοημα.

Βγηκα απο το σπιτι του και κατευθύνθηκα παλι στο δικο μου. Ανεβηκα στο δωματιο μου χωρις να δω τον Μαριο γιατι οπως μου ειχε πει θα βγει με καποιους φιλους του και να μη τον περιμενω.Γεμισα τη μπανιερα με καυτο νερο και μπηκα για να χαλαρωσω.

Δε μπορω να αφησω τον Λιο να φυγει παλι για Αμερικη. Ξερω οτι ειναι πολυ ξεροκεφαλος για να κατσει να το συζητησει μαζι μου ή με οποιονδηποτε αλλον. Ο Μαριος οτι και να του πει δε μπορει να τον εμποδισει οποτε δεν εχει νοημα. Μηπως θα επρεπε να κρατησουμε αποσταση μεταξυ μας. Τουλαχιστον για ενα χρονικο διαστημα, ωσπου να ξεκαθαρισουν τα πραγματα.

Βγηκα απο το μπανιο, αλλαξα και επεσα για να ξαπλωσω. Εκλεισα το φως οταν ακουσα το κινητο μου να χτυπαει. Το πηρα απο το κομοδινο και ειδα οτι με καλουσε ο Αρης.

Κ:γεια,συμβαινει κατι;
Α:γεια, οχι απλα ηθελα να δω αν εισαι καλα και να σε ρωτησω αν μπορουσες να μου πεις για αυτο που λεγαμε το μεσημερι.
Κ:ποιο;
Α:ειχες αρχισει να μου λες για τον λογο που εφυγες αλλα δε προλαβες.
Κ:εμμ ναι, θες να ερθεις αυριο απο εδω να μιλησουμε;
Α:ναι τι ωρα;
Κ:στις 12;
Α:μια χαρα, καληνυχτα.
Κ:καληνυχτα.

Του ειπα και αφησα παλι το κινητο διπλα μου και εκλεισα τα ματια μου για να κοιμηθω.

(....)

Εχω μαζεψει το σαλονι και εχω διωξει τον Μαριο απο το σπιτι για να μην εχουμε κανα απροοπτο παλι. Χτυπησε το κουδουνι και ανοιξα στον Αρη και πηγαμε κατσαμε στο σαλονι.

Α:λοιπον πες μου. Τι εμαθες στο νοσοκομειο;
Ε:εγω Αρη, ειχα καρκινο και δεν το ηξερα.
Α:τι; και γιατι δε μου το ειπες;
Ε:θα δινατε πανελληνιες δε μπορουσα να σας αποσπασω τη προσοχη. Βρηκα εναν καλο γιατρο στην Νεα Υορκη και μετακομισα εκει. Εκανα τη θεραπεια και τα κατεφαρα αλλα ημουν παραλληλα και στη σχολη οποτε μου πηρε περισσοτερο καιρο για αυτο αργησα να επιστρεψω.
Α:ποιος αλλος ξερει;
Ε:μονο οι γονεις μου, ο Μαριος, η Σαρα ο Λιο και καποια παιδια απο Αμερικη.
Α:το ειπες στο Μαριο και τον Λιο και δε το ειπες σε μενα;
Ε:δε ηξερα αν θα τα κατεφερω Αρη. Δεν ηθελα να σε κρατησω πισω.
Α:αυτη ηταν δικη μου αποφαση. Δηλαδη αν παθαινες κατι εγω θα σε μισουσα και εσυ τι;
Ε:το ξερω αλλα ηταν το καλυτερο για ολους.
Δε μου απαντησε, σηκωθηκε και εφυγε απο το σπιτι χτυπωντας τη πορτα.

I Loved You First.Where stories live. Discover now