(MySefh: Pasensya na at ngayon Lang ako muling magsusulat o itutuloy Ang kwento kahit walang nagbabasa haha naging busy kasi pero Sana sa mga nagbabasa manatili kayo haha tanging POV na lamang ni April ang mababasa niyo dahil Kung isasama ko pa Ang Kay Jahmir ay baka humaba pa Lalo at tamarin ako magsulat haha)
Umuulan pero init na init yata itong si kuya, di naman nabasa ng ulan pero tagaktak sa pawis inalis niya ang suit suot niya. Oh! Wag assuming nakasando pa siya ghorl! Pero dahil nga pawis na pawis siya ay bumabakat sa sando Niya Yung ano... Yung ano... Yung abs kasi magugulat talaga ako pag iba ang bumakat diba?!
Maya-maya pa'y lumingon Ito sa akin at timingin ng masama agad Kong inalis ang paningin ko sa katawan niya.
Unknown Guy: Miss! Pinagnanasaan mo ba ako?
April: Hindi Noh atsaka Di kita type Noh, hulma pa lang Ng buhok mo pang-2002 pa, sobrang artik... Acrostik?... Eh Basta
Unknown Guy: wow ha! Osya magbihis kana
Agad namula ang mga pisngi ko at humawak sa dibdib ko
April: huh? Manyak toh ah!
Unknown Guy: Wag kang assuming teh! Pinapabihis lang kita kasi amoy pawis kana tsaka Di naman ako maninilip noh, ikaw nga Yung Kung makatitig diyan eh(mahinang Sabi nito)
Tumalikod siya at binilisan ko ang pagbihis, inamoy ko muna Yung kilikili ko at maasim na di kasi ako nakadala Ng Tawas. Nang isusuot ko na Sana Ang T-shirt na dala ko ay biglang kumulog Ng malakas na siyang ikinagulat ko kaya't bigla ako'ng napayakap sa kanya.
Unknown Guy: A-ah miss, ate you okay?
Tuloy pa din ako sa pagyakap nang sa marealized Kong nakadampi sa likod Niya Ang dibdib ko.
April: aaaaaahhhh! OMG ( agad Kong binihis Ang T-shirt na iyon)
Unknown Guy: Don't worry Wala naman akong naramdaman at Wala naman akong malisya sa katawan( mahinahong sambit nito)
Shutaaanesss! Ang baby twinkle ko parang nalamog huhu! pero okay na Sana eh pero bigla Kong naisip Yung sinabi niyang walang naramdaman pota tambok na Ito eh, sarap kalbuhin Ang kilay eh.
Tinignan Kong muli ang Cellphone ko at alas-otso na Ng gabi pero di pa Rin ako nakakakain buti na lamang si kuya pinalaking boy scout laging handa. Iniabot niya sakin ang isang delata Ng ham at tinapay kahit papaano'y di na kumalam Ang aking tyan. Maya-maya pa'y biglang tumunog Ang selpon ko at nagkaroon Ng signal agad Kong kinuha para tawagan si kuya Pat pero lowbat na Rin ako nun kainis! Tinanong ko si kuyang kasama ko if pwede makihiram ng selpon pero Di daw siya nagdadala nun t'wing aakyat siya dito. Ang malas naman oh.
Tumigil Ang Ulan mga alas-nuebe na yata Ng Gabi nun. Nakahiga na kami at sisimulan na'ng matulog pero di talaga ako makatulog eh! Kaya tinawag ko sya at kinausap
April: kuya! Kuya! Gising ka pa ba?
Unknown Guy: Tulog na!
April: Di kasi ako makatulog eh!
Unknown Guy: Ipikit mo mata mo!( Pilosopong sagot nito)
April: kuya seryoso ako! Pwede bang magtanong?
Unknown Guy: ano?
April: Naranasan mo na bang mabroken?(malungkot na tanong nito)
Unknown Guy: (Humarap Ito Kay april) bakit mo natanong?
April: (timingin Ito sa mga mata ng lalaki) Tama bang masasagot lahat Ng bundok na Ito Ang mga tanong ko? Kaya ba nitong pakalmahin ako?
Unknown Guy: Parehas Lang pala tayo Ng rason Ng pagpunta dito
April: Broken ka din? (Pagtatanong nito)
Unknown Guy: Hindi! Mahirap mang paniwalaan pero nasasaktan ako kahit di dapat. Yung Mahal ko kasi may Mahal nang iba. ( Kitang-kita sa mata nito Ang kalungkutan)
April: Sabi ng girlfriend Ng kuya ko isigaw mo Lang daw lahat Ng sakit dito sa tuktok, baka daw sakaling mawala.
Unknown Guy: Ewan (lumingon Ito sa itaas)
Ilang minutong katahimikan ang bumalot sa aming dalawa Ng sandaling mga iyon. Ninais ko na din magpakilala sa kanya Ng sa gayo'y makilala na Niya ako nang magkasabay kaming banggitin Ang aming pangalan.
April: Ako si April
Unknown Guy: I'm Jahmir
(Nagkalingunan Ang bawat-isa)
