Een Middeleeuwse Droom

4 bonus

Die middag liep ik door de Rozentuin toen de tuinman op me afkwam gelopen.

'Koning, de plunderaars hebben uit mijn moestuin gestolen. 'Ashara,' kreunde ik.

Ik dacht diep na en keek naar de mooie kruidentuin. Zoals ook bij een klooster.

'Beste man, als u ze tegenkomt wilt u ze dan doorverwijzen naar mij voor een gesprek?'

De tuinman schrok en werd wit. 'Koning, ze overmeesteren mij met een mes,' slikte hij.

'Stom, stom; dacht ik. Plots kwam Elisa op het balkon en zag ons praten.

'Schat, wat moeten we doen tegen die plunderaars,' vroeg ik om meer helderheid.

Elisa wist dat je niets tegen vogelvrije kon betekenen. 'Ga in gesprek met ze,' zei ze.

Ik bedankte de tuinman voor zijn info en liep naar de olijfboom voor de schaduw.

Ineens kreeg ik een duw en viel pal op de grond. 'Ashara,' Klonk er vanaf het balkon.

'Nu, heb ik je,' grijnsde Ashara. 'haar haren hingen als een wurgkoord over mijn hoofd.

Ik probeerde mij los te krijgen maar ze was te sterk en plots voelde ik een mes.

'Zal, ik lekker bij je vinger beginnen,' lachte ze met een grimas. 'Ashara...' hijgde ik.

Plots zag ze een ander gezicht dan dat ze was gewend. Ze dook meteen van me af.

'Wie, wie ben jij...'zei ze. Ik kwam overeind en veegde mijn koningspak schoon.

Aan haar emotie te zien was ze bang dat ik haar in de kerker zou opsluiten.

'Ashara, ik wil graag dat jij en mannen komt werken in deze moestuin,' zei ik zacht.

Ze was met stomheid geslagen en wist geen woord uit te brengen. 'Ik...ik,' slikte ze.

Ik schudde mijn hoofd en hielp haar overeind. 'Het hoeft ook niet,' zei ik knipogend.

'Wij, stelen alleen het eten uit de moestuin,' zei Ashara met kwaad in haar stem.

Ik deed mijn ogen dicht en gaf een zucht. 'Stelen, ja dat mag niet,' zei ik tegen haar.

'Maar een tuinman gijzelen, terwijl je kameraden stelen, vind ik ook niet kunnen.'

Ashara keek naar het balkon en zag Elisa staan. 'Ik denk er over na,' riep ze naar Elisa.

Voor ik wist waar ze was had ze zich via een touw omhoog getrokken en dook weg achter de hoge begroeide kasteelmuur. 'Wat een vrouw, wat een vrouw,' bloosde ik zacht.

Ik liep verder en zag enkele mensen stilstaan. 'Daar loopt hij de nieuwe koning,' riepen ze.

Elisa had het gehoord en kwam vanaf het kasteel richting de tuin naar me toe gelopen.

Hercule liep langs toen hij plots gejuich hoorden. 'Wat is er nou weer aan de hand,'

Met grote stappen liep hij richting de rozentuin totdat hij zag dat iedereen juichten.

Hercule keek omhoog en zag jongeman staan in een mantel en met een staf.

"Lang leven de koning" gilde het meisje vol plezier. Hercule kijkt het kind verbaast aan.

'Dat is de nieuwe vriend van Juf Elisa.' Glunderde het meisje en ze zwaaide terug.

Hercule werd nog roder dan hij was. 'Nu wil ik oorlog,' gromde hij en wreef in zijn handen