Een Middeleeuwse Droom

deel 7

Dagen gingen voorbij alsof het wolken waren. De koning regeerde weer als vanouds.

Mirjam had alle regels die Ik had aangestreept laten staan. Het volk wist waar ze aan toe waren. Yvette kreeg van de koning zangles en mocht zingen in de klas van Elisa.

Maar Elisa die was anders. Ze at niet ze dronk niet en zat elke dag bij de gracht.

Herucule liep langs en zag haar weer zitten. 'Schat, je moet eten,' zei hij zacht.

Elisa keek hem aan en haar gezicht was ingedeukt. 'Ik eet pas als mijn verloofde komt,'

De Raadsman wist wie ze bedoelde en keek naar het woud. 'Ooit,' zei hij triest.

Hercule had zich na het vertrek van de invaller veranderd, hij was eerlijker geworden.

'Het spijt me zo,' snikte hij. Elisa reageerde niet maar bleef maar naar het woud staren.

Mirjam zag vanaf het balkon haar koningin elke dag en nacht zitten. 'Die gaat dood,' wist ze.

Hercule raakte Elisa aan en pakte haar schouder. 'Ga weg, Hercule jou toverkunst werkt niet, jij kunt mijn gebroken hart niet opnieuw plakken. Gebroken hart= liever dood dan levend.

Meteen stond Hercule op en liep weer terug naar het kasteel. Waar zelfs vlaggen op rouwstand bleven staan. 'Ze gaat dood,' zei Hercule tegen Mirjam en liep stilletjes verder.

Elisa wist dat het niet meer goed zou komen en keek naar de vijver. 'Ontvang mijn ziel,'

Ze keek naar de blauwe lucht en wilde zich in de gracht laten vallen. Tot een stem klonk.

Ze keek op en zag een man aan de overkant staan. Daar stond hij, de man die vertrokken was.

Haar hart sprong open van geluk tot ze hem weer zag. "Haar enige echte Prins."

Hij kwam over de hangbrug naar haar toegerend en omhelsde haar in liefdeslust.

'Je bent teruggekomen,' huilde ze. Het werd James teveel en begon te huilen van blijdschap.

'Wat dacht je dan Schat, mijn gebroken hart kon niet geplakt worden. IK moest jou zien!

Die middag werd het altaar gereedgemaakt en de pastoor opgeroepen om te komen.

Yvette mocht het bruidsmeisje zijn en verheugde zich helemaal op de dag.

Mirjam was zelfs overdonderd van het verhaal en moest steeds wakker worden geschud.

Hercule bleek ondertussen bezig te zijn in zijn kelder maar wilde geen pottenkijkers.

Het bruidspaar werd in de goudenkoets tot de kerk gebracht en het paar stapte uit.

Yvette rende met bloemblaadjes door de kerk en hield later de trouwjurk vast.

De koning werd emotioneel en moest af en toe naar buiten hollen om te huilen.

De dominee begon met zijn woorden en keek het verliefde echtpaar aan.

Op dat moment ging de deur van de kerk open en Hercule kwam de kerk binnengelopen.

Hij kwam naar voren en boog diep. 'De ringen voor het echtpaar,' Zei hij kort en liep terug.

'Blijf toch Hercule je mag terugkomen in dienst.' antwoorde Darius de Koning.

'Neemt Gij Elisa-Elizabeth Bowes-Lyon tot u wettige echtgenote,' vroeg de dominee.

Ik knikte terug. 'JA,' zei ik. en deed de ring aan haar vinger. De dominee ging verder.

'En neemt Gij James (n)iemand Tot uw echtgenoot,' vroeg de man snel.

Elisa knikt terug en keek. 'JA,' snikte ze. 'ZOENEN!,' Riep Yvette luidkeels.

James en Elisa kusten elkaar tot plots ineens Ashara door het open raam kwam.

'Gefeliciteerd,' riep ze. Ze gaf ons het trouwboeket en glipte weer door het raam terug.

Elisa gooide het boeket in de lucht, waarna Mirjam het opving. De dag daarna baarde Elisa een kind (een gezond Jongetje) en ze leefde nog lang en gelukkig.