Kabanata 28

245K 7.4K 6.6K
                                    

Kabanata 28

"G-good morning, Prosecutor—"

"Anong good morning?! May good bas a morning, huh? Mayro'n? Mayro'n?!" halos makita ko na ang lalamunan ni Dad sa diin ng sigaw niya kaya napangiwi na ako.

"D-Dad, please! Let us explain—"

"Zip your mouth, woman." He glared at me.

"Wala namang kasalanan si Locket, Dad—"

"Gusto mong pakpakin kita ng walis-tambo?!" he raised his walis-tambo and I took a step back in horror, shaking my head.

"N-no..."

"Doon ka! Face the wall." He pointed the side, "go there, child!"

"O-okay po, your honor!" I laughed awkwardly and ran to the corner, inilagay ko ang kamay ko sa likod ko habang nakaharap sa pader, kinakabahan.

Sorry, Pingu! I love you but Dad's scary!

"Get out!" hampas ni Dad sa walis-tambo kaya halos mapatalon din ako, unti-unti kong nilingon ang pwesto nila at mas kumalabog ang dibdib nang makitang palabas na si Locket.

Dad then smacked his foot with the broom at narinig ko ang daing ni Locket doon.

Shit...shit...he's freaking dead!

I saw Chiel and Adi looking shock and confused seeing a man under my kitchen counter, si Mom ay napahawak pa sa sentido sa nakikita.

I'm already freaking thirty-one...bakit para akong sixteen ngayon?!

"Face the wall, Crest Veronica!" Dad's blue eyes caught mine and hissed kaya nanlaki ang mata ko at dali-daling bumaling sa pader at tumitig doon.

Narinig ko ang kaluskos at mayamaya ay kalabog kaya dali-dali akong lumingon at halos mabuwal nang makitang nahaklit na ni Dad ang kwelyo ng shirt ni Locket na nanlalaki rin ang mata. Dahil magkasing-tangkad ang dalawa ay mukhang kayang patulan ni Locket ang Dad pero nakatunganga lang siya roon at parang tanggap na papagalitan na siya.

The walis-tambo fell on the floor, napangiwi naman ako at naramdaman ang sakit nang napaatras si Locket dahil sa hila ni Dad.

"Iñigo..." Mom warned, "let's just talk, let go of the kid."

"No, Thallia! He was hiding in there like a fucking ghost! I'm sure—"

"Isa!" Mom hissed and placed her hands on her waist, staring at Dad coldly.

"No, baby!" Dad's jaw clenched, "this asshole—"

"Damn!" Locket then cursed nang may maapakan siyang kung ano at mas tumama ang likod sa matigas na corner ng counter.

I smiled nervously when I saw how Dad's angry eyes glared at him.

"You fucking cursing at me, Dmitrov?!" Dad asked hardly and Locket's eyes widened while shaking his head horribly.

"N-no, no...I'm not, Prosecutor!" tila sundalo na sagot ni Locket sa kanya, "I-it's me...Damn me!"

"Gago ka, ah? Niloloko mo ba ako?!" he raised his fist to throw a punch at pasigaw na sana ako nang malapit na iyon sa mukha ni Locket pero sumigaw si Mom.

"Iñigo Rafael!" Mom hissed kaya naiwan sa ere ang kamay ni Dad.

"Just let me punch once—"

"Sige, throw a punch and you'll know what will happen next!" tumaas ang kilay ni Mommy sa kanya.

"What? Annulment?" Dad smirked at her, "nah, I'm not scared, you'll find it hard to annul me, baby. We got married twice and I won't fucking process it—"

Chaining LocketsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon