꧁☆Chapter 2☆꧂

137 33 145
                                    

- Χμμμ... Πονηρή σαν γάτα, μυαλό ξυράφι, δουλεύεις με στρατηγική και σκέφτεται πριν πράξεις. Είσαι πεισματάρα αλλά και δίκαιη. Είσαι, πολύ τολμηρή και γενναία, θα έκανες τα πάντα για να σώσεις την Lash τότε που έπεσε από την ταράτσα. Ακόμη κι αν χρειαζόταν να χάσεις τη ζωή σου. Η πονηράδακαι η γενναιότητα αγωνίζονται αυτή τη στιγμή ποια θα σε πρωτοπάρει. Εσύ τι πιστεύεις; με ρωτάει, τι του λέμε τώρα;

- Η πονηράδα μου είναι σαν γάτας, εξού και το όνομά μου, αλλά έχω και τόλμη. Παρόλο που σκέφτομαι πριν πράξω, σε θέμα φίλων δεν θα σκεφτώ αν.θα τους σώσω ή όχι. Θα μπω μες στη φωτιά για εκείνους. Αυτά είχα να πω. λέω.

- Βλέπω σκέφτεσαι έξυπνα, καλό για Ravenclaw αλλά και για Slytherin. Όμως η τόλμη σε κερδίζει. GRYFFINDOR!! φωνάζει κι ένα νικητήριο χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπό μου.

- Πολύ καλά! Πηγαινετε στην-

- Μπορείτε να μου μιλάτε στον ενικό; τον ρωτάω. Μου φαίνεται παράξενο να μου μιλάτε στον πληθυντικό. του απαντάω και μου χαμογελάει.

- Όπως θες. Πήγαινε τραπεζαρία και κάθισε στο τραπέζι όπου όλοι φοράνε κόκκινες γραβάτες. Μετά το δείπνο θα τους ακολουθήσεις για τον κοιτώνα. Στα δωμάτια των κοριτσιών θα βρεις το επώνυμό σου πάνω σε κάποια από πόρτες. Για αρχή θα μένεις μόνη σου κι έπειτα θα έχεις συγκάτοικο. Στο δωμάτιο σου θα βρεις τον μανδύα και τη γραβάτα του κοιτώνα σου. Επιπλέον εκεί θα είναι και τα πράγματά σου. θα βρεις και ένα χαρτί το οποίο θα γράφει πάνω σε τι θα σε εξετάσουμε αυτήν την εβδομάδα. Μόλις τελειώσει αυτή η βδομάδα θα σε ενημερώσουμε σε ποιο έτος θα ανήκεις και θα σου δώσουμε το πρόγραμμά σου. Όμως θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι. μου λέει και του γνέφω για να συνεχίσει. Είπες πως είσαι 13 έτσι; με ρωτάει.

- Βασικά θα κλείσω τα 13 σε έναν μήνα, δηλαδή τον Δεκέμβρη οπότε είμαι 12 προς 13. Η Lash κατάφερε με κάποιον τρόπο να ανακαλύψει την ημέρα των γενεθλίων μου. του απαντάω.

- Τότε το κατάλληλο έτος για την ηλικία σου είναι το τρίτο έτος και όχι το τέταρτο. Εντάξει.

- Μπορώ να πηγαίνω; τον ρώταω.

- Εννοείται. μου λέει, του γνέφω και φεύγω από το γραφείο του.

   Προχωράω σε κάτι διαδρόμους προσπαθώντας να βρω την τραπεζαρία. Ξαναβλέπω αυτές τις μαγάλες πόρτες οπότε κατάλαβα πως ήταν εκεί. Ανοίγω τις πόρτες και γυρνάνε όλοι να με κοιτάξουν.

- Το τραπέζι του Gryffindor?? ρωτάω με κανονική και λίγο πιο γλυκιά φωνή μιας και κανείς δε μιλάει.

𝙵𝚛𝚘𝚖 𝚊 𝚛𝚘𝚋𝚋𝚎𝚛 𝚝𝚘 𝚊 𝚠𝚒𝚣𝚊𝚛𝚍Où les histoires vivent. Découvrez maintenant