iki

198 26 18
                                    

§•Yazar•§

Hyunjin bankta oturmuş önünde top peşinde koşan takımı izliyordu. Takım oldukça uyumluydu. Hyunjin'in asıl amacı onların bir açığını yakalamaktı.

Onlara öyle bir şey yapmalıydı ki Jeongin tüm okulun önünde onun ayaklarına kapanmalıydı. Ufaktan başlamayı düşündü Hyunjin.

Oturduğu yerden kalkıp binaya ilerlerken aniden belinde hissettiği acıyla yere yığıldı. Jeongin binaya ilerleyen Hyunjin'i görüp bilerek sert bir şut çekmişti ona.

Hyunjin düştüğü yerden ellerinden destek alarak doğruldu. Ama ayağa kalkamıyordu. Bahçedeki herskes onun bu haline gülüp dalga geçmeye başlamıştı.

"Kaydettim hepsini demi?", "Çok komikti hahaha, ezik", "Hyunjin bu defa Yang Jeongin'i yaşatmaz", "OPPA BİRAZ DAHA SERT VURSAYDIN KEŞKE ONUN GİBİLER YAŞAMAMALI!" Gibi şeyler.

Bunlar daha da sinirlenmemi sağlamıştı. Sinirle ayağa kalkıp Jeongin'e ilerlemeye başladı. Ona şut çektiği topta o taraftaydı. Küçük bir ayak hareketiyle topu havada yakalamış bunları yaparken de direktmen onun gözlerine bakmıştı. Jeongin tırmadı değildi.

Hızlı adımlarla ona şut çeken çocuğa ilerlemiş önüne gelmeden hemen önce topu yere tabiri caizse fırlatıp sektirdikten sonra çocuğun karnına sert bir şut çekti.

Jeongin karnına yediği darbenin bu kadar sert olacağını düşünmemişti. Karnını tutup diz çöktü. Şaka Maka acımıştı.

Hyunjin bağırmaya başladı. "BUNUDA ÇEKTİNİZ Mİ? SONUÇTA SİKTİĞİM OKULUN MAGAZİN SAYFASINA ATACAKSINIZ! EE SPOR KULÜBÜ?! YOK MU BANA BAŞKA ŞUT ÇEKMEK İSTEYEN?! " etrafına bakmış herkesin sustuğunu görünce asıl muhattabı Jeongin'in yanına gidip eğilmiş yüzlerini hizalamıştı.

Sinirle çocuğun saçlarını tutup geriye çekip kendine bakmasını sağladı. Ardından yüzünü yaklaştırdı. Burun burunaydılar.

"Yang Jeongin! Ne sanıyorsun beni? Sadece direk dansı yapan bir sürtük mü? Halbuki beni en iyi sen tanırsın! Değil mi 'eski dostum!' -son kısmı tükürürcesine söylemişti- Sana tekrar söylüyorum Jeongin! Beni(!) hafife(!) alma(!). Ben senin aksine sikimle değil beynimle düşünüyorum. Sen benim canımı yakarsın -gözlerini kocaman açtı- ama ben senin canını sadece takmam Jeongin -gözleri yavaşça kısılırken saçlarına iyice asılıp inlemesini sağladı- O yüzden... Adam ol Jeongin! Yoksa ben seni adam ederim. Anladın mı beni?"

Alayla güldü çocuk. Bu konuşma onda işe yaramıyordu. Çünkü Yang Jeongin biliyordu ki Hwang Hyunjin onu çok seviyordu.

Fakat bilmediği bir şey de vardı... Hyunjin'in canı sıkılırsa canını sıkanın canını sadece sıkmakla kalmaz, kelimenin tam anlamıyla onu öldürebilirdi.

-×- B Me -×- HyunInDonde viven las historias. Descúbrelo ahora