Jeongin: Ne olacak ki alt tarafı birbirimize sarılıyorduk
Hyunjin: Ve öpüşmek üzereydik ÖPÜŞMEK Dudak dudağa Ben senin 'kucağındaydım'
Jeongin: Annen kızdı mı
Hyunjin: Kızdı tabi Ben yokken eve erkek mi getiriyorsun dedi biraz bağırdı çağırdı falan
Jeongin: Hani gelmeyecekti eve
Hyunjin: Gelmemesi gerekiyordu Ben nereden bileyim
Jeongin: Olsun artık yapacak bir şey yok
Hyunjin: Bir şey daha var
Jeongin: Ne oldu Evden mi attı seni
Hyunjin: Babama da söyledi
Jeongin: ... Bir şey dedi mi
Hyunjin: Senin sıradan birisi olmadığını sevgilim olduğunu söylemek zorunda kaldım
Jeongin: Gerçekten mi
Hyunjin: Ne
Jeongin: Çok güzel olmuş
Hyunjin: Jeongin Hasta mısın Ne dediğimi anlamadın mı
Jeongin: Anladım
Hyunjin: O zaman niye güzel diyorsun
Jeongin: Güzel çünkü Benim olduğunu bilen birileri var sonunda Çok rahatladım
Hyunjin: Ben senin miyim
Jeongin: Değil misin
Hyunjin: Bilmem
Jeongin: Benimsin Bu arada bak ne güzel fotoğraflar çektim Ama şu köpeğinden pek hoşlanmıyorum Benim yerimi almak istiyor Fotoğraf çekmek için çekildim diye hemen geldi ve kalktığım yere yattı Şuna bak
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hyunjin: Kkami'yi seviyorum Ama bence de Kkami seni sevmiyor Geçen gün telefonumdan senin fotoğrafını açıp ona gösterdim Patisiyle bir vurdu telefona az kalsın yere düşüyordu Havladı fotoğrafına bakarak
Jeongin: Ben de onu sevmiyorum zaten Niye ona fotoğrafımı gösterdin
Hyunjin: Öylesine
Jeongin: Ne söyledin ona benim hakkımda Köpeğinle çok konuşuyorsun bunu biliyorum
Hyunjin: Hiçbir şey söylemedim
Jeongin: Hadi Hyunjin Bana anlatabilirsin
Hyunjin: Çok büyük bir şey değil Sadece çok yakışıklı olduğunu ve seninleyken vaktin çok hızlı geçtiğini, hiç sıkılmadığımı söyledim Sonra Kkami'ye seni sevebileceğini çünkü benim her zaman en çok onu seveceğimi, kıskanmamasını söyledim
Jeongin: Anladı mı bari
Hyunjin: Anlamasa da olur en azından dinliyor
Jeongin: Hyunjin
Hyunjin: Efendim
Jeongin: Bazen çok sevimli olduğunu biliyor musun Cidden her gün korkuyorum
Hyunjin: Niye korkuyorsun
Jeongin: Gidersin diye
Hyunjin: Gitmem ki
Jeongin: Birkaç gün önce kimden bahsediyordun bilmiyorum ama eğer onu seversen biz ayrılmak zorunda kalacağız İster istemez korkuyorum
Hyunjin: Hayır Gerçekten hiç korkmana gerek yok
Jeongin: Birisini seviyor musun Doğruyu söyle ama
Hyunjin: Bilmiyorum
Jeongin: Nasıl bilmiyorsun
Hyunjin: Emin olamıyorum Kafam çok karışık Hem seviyor gibiyim hem de bunu dile getirirsem her şey mahvolur diye düşünüyorum ve bunu düşünmek bile istemiyorum
Jeongin: Kimki o Tanıyor muyum
Hyunjin: Tanıyorsun
Jeongin: Çok mu seviyorsun onu
Hyunjin: Seviyorum sanırım
Jeongin: Onunla olursan mutlu olacak mısın
Hyunjin: Eğer o da beni isterse olurum Yani sanırım Onunlayken çok mutlu oluyorum Önceden bu kadar değildi, onunla sadece arkadaş olduğumuzu düşünüyordum Ama sonra her şeyi detaylı bir şekilde düşününce sanki bir şeyleri görmezden gelmek için özellikle çaba sarf ettiğimi hissettim Kendimi bu kadar zorlamama gerek var mı bilmiyorum
Jeongin: Az önce korkma dedin ve şimdi sevdiğin kişiyi anlatıyorsun
