Bir şarkıyla başladı bizim hikayemiz.
Ben kelimelerimi kullandım, o ise sesini.
Ben kelimelerle oynarken o seslerle dans etti.
Sonra.. benim kelimelerim onun sesine karıştı.
Biz bir şarkı olduk.
Sözleri de melodisi de bizdik.
Dinlemek ise size k...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"Çok tuhaftı, ağlayamadım ama ruhum paramparça olmuştu." Dostoyevski
***
"Dostlar! Bence bu şarkı söyleme işini biraz oyuna çevirelim!"
Efecanın sesiyle herkes ona dönerken, Özgür konuştu;
" Ne saçmalayacaksın yine çok merak ediyorum. "
Feryal, Özgürün sözlerine gülerken Ceyda da ona katılmıştı.
"Bakın, şimdi herkes içinden geçen bir şarkıyı istediği birine söyleyecek. Ama bunu kime söylediğini kimse bilmeyecek. Tabi anlarsanız size kalacak. Ben söyleyemem dediklerinizi Kayraya söyleyin o söyler. Söylersin değil mi dostum!?"
Kayra, Efecana belli belirsiz kafasını salladı.
Fikir herkesin hoşuna gitmişti.
Plan işliyordu.
Kurulan plan, kuralsızdı. Belli bir dayanağı yoktu sadece bir amacı vardı o kadar.
Ne kadar sağlıklıydı peki?
İçimdeki huzursuzluk baş gösteren kafamı gökyüzüne kaldırdım.
Gözlerimi kapattığımda sadece bir süre etrafımdaki sesleri duymamaya çalıştım.
Göğsümdeki ağrı hafiflemiyordu. Kalbim ilk kez uzaklaşmamı istiyordu.
