The Juan's Mafia Legacy 2 (Juan more chance)

Chapter 15

a/n:UNEDITED hello every one thanks for waiting hehe salamat sa mga prayers at naitawid ko ng husto ang demo teaching ko... so eto na ang update currently writing the other stories and again printing ng modules hehehe.God bless us all Keepsafe.

when life is tough run to GOD

when life is good run to GOD

when life is confusing run to GOD

when life is noisy run to GOD

when life is calm run to GOD

when life is just too much, run to GOD

ctto: living_christian 

because GOD himself is LIFE.

Chapter 15

"Stop you all Mom and Dad alam niyo hindi ko kapatid si Ana and I know you're plan about her... kaya wag na tayong maglokohan dahil alam kong pare-pareho lang tayong huwad sa kaniya... I know who she was she is the heiress of Yamamoto mafia... Dad's bigget Rival.... You all plan it you adopted her because you seek revenge! Now I am doing this fucking favor! So don't stop me for once and for all let me handle this I need to avenge my unborn child ako lang ako lang ang papatay sa kaniya!"

Paanong nangyari na ang isang makulay kong buhay ay huwad lang pala.... Na ang pagmamahal nilang ipinakita huwad lang pala.... Na iyong mga taong lubos kong minahal na pamilya ko mga huwad lang pala.... Nakatago sa isang huwad na maskara kaya baa yaw nila akong naglalabas? Kaya baa yaw nila akong nalalapit sa ibang tao? kaya pala! Kaya pala napakaoverprotective nila sa akin kasi pala may binabalak silang masamang plano sa akin , napadali ko lang dahil sa nangyari, they know who are the real me from the beginning they plan it well and one thing I confirmed I am damn adopted hindi ako isang Lanciego..hindi nila ako anak...

I am heartbroken thinking of Me and Mama mabait siya sa akin malambing minahal ako inalagaan kasinungalingan ba lahat iyon? lahat ng pinapakita nila? Si Kuya Miggy si Kuya Antonio? alam ba nila? Did they think of killing me too? ibig sabihin all this time I am living in their shceme and lies...ayokong paniwalaan nasasaktan ako... dahil buong buhay ko naging totoo ako sa kanila minahal ko sila na parang tunay na pamilya... pero ito pala silang iba ang pinaplano sa akin.

Narinig ko ang pagbukas ng seradura ng pinto tanda na isang masakit na parusa na naman ang mangyayari madadagdagan na naman ang sakit sa aking katawan.ilang sambunot,sampal suntok at sakal pa ba ang dadanasin ko sa kamay niya.pigil-pigil ko ang hininga habang papalapit siya sa akin inaasahan ko na ang bigat ng kamay niyang dadapo sa akin wala na akong iiiyak pa dahil ubos na ubos na namamanhid na rin ako sa sakit na parang natural lang na bagay ang nangyayari sa akin. kung gusto niya akong patayin sige gawin niya na.... masgugustuhin ko pa nga iyon kesa naman mabuhay ako sa puro kasinungalingan lang...

Isang masakit na pagsapo ng tila bakal niyang kamay sa aking panga pinisil niya iyon ng sobrang higpit na sa sobrang sakit hindi ko na makuhang humiyaw o umiyak man lang nararamdaman ko na ang pagod kong katawan unti-unti na iyong bumibigay.

"fucking eat! Hindi pwedeng mamatay ka sa gutom you don't fucking deserve to die in that way.... Hindi Ana kulang kulang pa yan sa ginawa mo kulang na kulang pa....." he was strongly pushing the spoon in my mouth sunod sunod ang subo niya doon nabibilaukan na ako" I grab his mighty hand and and tried my best to push that away,, umubo ako ng malakas and I felt the food coming out of my mouth buong akala ko he will give me mercy but none came isang suntok lang naman sa sikmura ang natanggap ko.

"Putangina!" sigaw niya binalibag ang mga gamit at ang malakas na pagsarado ng pintuan nalasahan ko na naman ang sariling dugo...umiikot ang paningin ko marahil dahil sa hanggang ngayon meron pa ring tabon ang aking mga mata... I smell my self amoy dugo ako nandididilim ang paningin ko parang may gusto pa akong isuka na hindi ko mawari kung ano...