Yalanlar, gerçeklerden beslenir. Sırlar ise korkulardan.
Ve sırlar, bizi birbirimize bağlar.
Nuh'un Gemisine hoş geldiniz.
▪️Altın Kanat için çok fazla spoiler barındırır. Eğer onu okumayı düşünüyorsanız bu hikayeyi sonraya saklamanızı öneririm. Eğ...
Sky McCreery, i looked into your eyes Kalandra, Virkelighetens Etterklang Fleurie, Love and War Stefan Andre, Yalnızlık Barış Diri, Yine Gönlüm Karardı* Rehber, Sorgu Kaan Boşnak, Son Şarkı Emre Fel, Yar Bensiz Nihat Ünal, Kaplumbağalar da Uçar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşk, avcı, dost ve düşman; sen her zaman bunların hepsi olacaksın Aşkta ve savaşta hiçbir şey adil değildir
33/Kaplumbağalar da Bir Gün Uçarlar
Kısım 1
"Gurur Bey, buyurun sizi alalım."
"Bitti mi?"
"Evet evet, Sevim Hanım sizi bekliyor. Buyurun lütfen."
"Tamam, ben çıkarım." Durdu ve eklemeye karar verdi. "Teşekkürler."
Bu teşekküre ikisi de şaşırdı. Öyle ki kadıncağız ağlamaklı bir yüz ifadesine bürünmüştü.
"Ben eşlik edeyim."
"Özlem Hanım!" Diye yükseldi Gurur. Bunu fark edince hemen sesini alçalttı zor bela. "Ben giderim, yolu biliyorum. Elimden tutup teslim edin isterseniz?"
"Özge, efendim."
"Özge Hanım."
"Peki, iyi şanslar."
Gurur koridorda ilerlemeye başladı. Burası Tandoğan'da özel bir klinikti, Gurur'un Türkiye'ye döndüğünden beri amcası ve yengesinin zoruyla geldiği ve bugün ilk defa kendi isteğiyle geldiği.
Kapıyı tıklattı ve içeriye girdi. Onu gören doktor ayağa kalkarken Gurur birkaç adımda yanına ulaştı ve el sıkıştılar.
"Gurur, uzun zaman olmuştu. Ne hoş bir sürpriz bu." Kırklarındaki psikiyatrist ve Gurur el sıkıştı. "Seni yeniden görmek çok güzel."
Gurur dudaklarına zoraki bir tebessüm kondurdu. Kendini bu odadayken rahatsız hissediyordu, muhtemelen istemediği şeyleri konuştuğundan ve kendini anlatmak zorunda kaldığındandı. Basit bir terapi gözüyle bakamıyordu çünkü anlattıkça çırılçıplak, güvensiz kaldığını hissediyordu.
