36.Bölüm: Beni bekle!

2.1K 91 2
                                    

*

“Poyraz lütfen kullanmama izin ver...”

“Olmaz diyorsam olmaz Nare.”

Nare somurtarak kollarını göğsünde birleştirirken Poyraz gülerek radyoyu açtı.

“Çocuk gibi küsecek misin?”

“Çocukmuşum gibi arabayı vermeyecek misin?”

“Tatile gidecekken sırat köprüsünden geçmek istemiyorum.”

“Uyuzun tekisin biliyorsun değil mi?”

“Uslu durursan belki otobanda izin veririm ama trafikte asla.”

“Sahi mi!”

Nare sevinçle Poyraza döndüğünde yanağına teşekkür öpücüğü bıraktı.

“Bir öpücükle kurtulacağını sanmıyorum.”

Genç kadın kızararak bakışlarını dışarıya çevirdi.
Dün gece aklına gelirken karnı karıncalanıyor kasıklarında bir ağrı beliriveriyordu.

“Güzelim... Uyan artık.”

Poyraz sesindeki sakinlik ile kendine gülmeden edememişti.
Nareyi ilk defa insan gibi uyandırıyordu.

“Hımm. Sürmekten vazgeçtim uyuyacağım.”

“Kaç saattir uyuyorsun geldik bile.”

“Ne?”

Gözleri hızla açılırken etrafına kısa bir bakış attı. Ardından üzerine eğilmiş dibindeki adamla gözleri büyüdü.

Uyumaktan kuruyan dudaklarını ıslatarak gülümsedi ve geriledi.

“Niye beni uyandırmadın?”

“Denemedim mi sanıyorsun? Açlıktan ölüyorum.”

“Affedersin benim yüzümden dinlenip yemek bile yiyemedin.”

“Sorun değil güzelim ben halimden memnundum.”

Poyrazın gözleri üzerine kayarken adamın bakışlarını takip etti.

Hızla açılan göğsünü toparlarken kaşlarını çatmadan edememişti.
Dört saat boyunca poyraza güzel bir manzara sunmuştu.

“Fırsatçı!”

Poyrazın ilk defa erkeksel yanıyla karşılaşıyordu. Açıkçası adamın bel altı imalarından utansa da hoşuna gidiyordu.

“Benim olana bakamaz mıyım?”

“Onlar hala benim poyraz.”

Poyrazın kahkahası arabada yankılanırken inmiştiler.

Bir kaç koruma yanlarına gelerek bagajdaki valizleri alırken Poyraz Narenin elini tutarak içeri girdi.

Danışma kısmına uğramaya gerek duymadan asansöre ilerlerken anlamsız gözlerle adama döndü.

“Oda numaramızı alıp bileğimize otel bilekliği takmayacak mıyız?”

“Odamız biz gelmeden bir gün önce hazırlandı merak etme.”

Poyrazın saygın bir adam olduğunu bilse de hâlâ bazı şeylere şaşırmadan edemiyordu.
Tüm insanlar nasıl olurda Poyraz Giray’ı tanıyıp emrine amade olurdu?

Herhalde tanışana kadar adını bile duymayan sadece kendisiydi.

Asansör durduğunda Nare kaçıncı katta olduklarını merak ediyordu.

KARANLIK PRENSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin