Safir(+18)

32.Bölüm

Merhaba,

Yeni bölümle beraberiz.

Yeni kurguma bir göz atarsanız sevinirim.

‼️

Ne kadar fazla, o kadar iyi.

Bol bol yorum yapın lütfen. Hepsini ayrı ayrı okuyorum.

Vote atmayı unutmayınn❤️

‼️

•

|'Kısacası'|

•

Tony'in gözleri anında beni bulurken endişeli gözlerime baktı. Ben ne yapacağımı bilemezken o kapıyı hafifçe kapayıp yanıma adımladı. Elini dizime koydu ve okşadı. Gözleri beni sakinleştirmek ister gibi bakıyordu.

"Safir..eğer istemiyorsan görmek zorunda değilsin."

"İstemiyorum."

Tony elini yanağıma koydu ve hafifçe okşadı. Bakışları adeta iki kat yumuşamıştı. Şu an ne dersem yapacak gibi duruyordu.

"Onu göndereceğim."

Kalkmaya hazırlanan Tony'in bileğinden tuttum. Tekrar bana dönerken dudaklarımı dişledim.

"Neden geldi?"

Aklıma hiçbir ihtimal gelmemesi canımı sıkarken kalbim fazla hızlı atıyordu.

"Öğrenmem gerek."

Tony yanıma yavaşça oturdu ve elini saçımın üstüne atıp okşadı. Gözlerim hafifçe kapanırken konuştu.

"Eğer seni üzecek bir şey söyler ya da yaparsa  onu kapı dışarı ederim."

Kafamı salladım. Tony ayağa kalktı ve kapıda ki korumaya annemi içeri almasını söyledi. Annemin yaklaştığını bildiğim için içim karıncalanırken Tony'in yanına doğru adımladım. Stres yüzünden midem bile bulanırken ayakkabı sesleri yaklaştıkça başım zonkluyordu. Kapının girişinde duran sesler ile Tony'in ve annemin bakıştığını hissetmiştim.

Kafamı kaldırmak zor gelirken avucumu sıktım ve gözlerimi yüzüne çevirdim. Ona dönen gözlerim ile annemin bakışları Tony'den bana döndü.

Belki de fark etmeden Tony'in biraz daha arkasına geçip bileğini tutarken kalbim çıkacak gibi atıp duruyordu.

Onu en son gördüğümde elindeki lacivert mürekkepli kalem ile beni ölüme gönderiyordu. Şimdi ise pek bir şey yok gibiydi. Bakışlarının gerçek mi sahte mi olduğunu anlamazken kollarını açtı ve üstüme gelip sıkıca sarıldı.

Nefesim kesilirken bunu daha önce hiç yaşamış olmamız ile tenimin bembeyaz olduğunu hissetmiştim. Annemin çok duymadığım kokusu yine değişmemişken bütün bunların anlamını sorguluyordum.

Gözlerim Tony'e kayınca bana baktığını gördüm. Sanki işaret vermem ile annemi kolundan tutup dışarı atacak gibiydi.

Bir şey diyemeden öylece dururken elim bir türlü onun belini bulamamıştı. Bunu fark etmesi ile geri çekildi.

Yüzüme baktı ve yüzümü ellerinin arasına aldı.

"Safir çok canlı duruyorsun. Hastalığın geçti mi?"