Selcouth

Chapter 4

LOURD EROS HAVIEN

"Anak? Bumangon ka na dyan!" Nagising ako dahil sa paulit-ulit na katok ni nanay sa pinto nang kwarto ko.

"Mamaya na nay!" Sigaw ko pabalik bago ako nagtalukbong nang kumot.

Inaantok pa kase talaga ako. Late na kase akong natulog kagabi dahil naglaro ako. 3am na ata ako natulog. Sakto at Saturday naman ngayon kaya nagpuyat talaga ako kagabi.

"Kumain ka muna at tanghali na! Aalis na ako at tutulungan ko ang Tatay mo sa Ice cream parlor."

"Opo! Ako na pong bahala!" Sigaw ko pabalik. Narinig ko ang mga yabag nya paalis kaya muli akong natulog.

Alas dos na nang hapon nang magising ako. Naghilamos lang ako nang mukha bago ko inayos sa pagka bun ang buhok ko. Naka pj pa ako nang bumaba dahil ako lang naman ang tao dito—

"What are you doing here?!" Gulat na sabi ko habang nanlalaki ang mga mata ko. Ilang beses akong kumurap para malaman kung namamalikmata lang ba ako dahil kakagising ko lang pero hindi. She's really here.

Summer is here. Dito mismo sa bahay namin. Prente syang nakaupo sa sofa. Anong ginagawa nya dito?

She just shrugged. Nagsimula na akong mag freak out. Anong ginagawa nya dito? Kahit anong isip ko ay hindi ako makakuha nang kahit isang dahilan kung bakit sya nandito.

"Oh, buti naman at bumangon ka nang bata ka." Biglang dating ni nanay na may dalang juice at tinapay.

Napakunot ang noo ko, bakit hindi man lang nagulat si Nanay na may intruder sa bahay namin?

"Kumakin ka muna, pagpasensyahan mo na at yan lang ang meron kami." Sabi ni nanay kay Summer pagkatapos nyang ilapag ang miryenda sa lamesa.

"It's okay po."

Mas lalo akong naguluhan. Ano bang nangyayare? Una bigla nalang nandito ang estudyante ko, tapos inaasikaso sya ni nanay. This is getting weirder.

"Ikaw na bata ka, sinabi ko nang kumain ka diba? Nagpapakamatay ka ba ha?" Sermon sakin ni Nanay kaya napangiwi ako. Jusme naman tong si nanay, manenermon nalang sa harap pa nang estudyante ko.

Teka— Oh gosh! Nakakahiya! Bigla akong napaiwas nang tingin dahil nakatingin sakin si Summer at nagpipigil nang tawa. Biglang umakyat lahat nang dugo ko sa mukha kaya alam kong namumula ako.

Agad akong tumakbo pabalik sa kwarto ko. Shete nakakahiya! Ngayon lang nag sinked in sakin ang itsura ko. Naka pantulog pa ako, kakagising ko lang, ano nalang ang mukhang ihaharap ko kay Summer at nakita nya ang pinakatatago kong just woke up face! Jeez..

Nagpalit ako nang short at tshirt bago bumaba. Nakakahiya at may bisita pala kami. I wonder why is she here in the first place.

Naabutan kong magisa si Summer at busy sa cellphone nya. Hindi ko makita si nanay. I looked at her and gosh, she's really a distraction. Kahit anong suot nya talaga ay agaw pansin sya. Bakit kase ang ganda nang batang to— oh wait. Hindi na nga pala sya bata. She's actually 23, na late nga kase sya nang two years kaya she's back at being third year. While i'm 24.

"You really have a bad habit of staring but not talking." She suddenly spoke kaya nagiwas ako nang tingin.

Nagumpisa nanaman akong mahiya dahil paulit-ulit nalang nya akong nahuhuling nakatitig sakanya. Hindi ko din alam talaga sa sarili ko kung bakit ako napapatitig sakanya. tsk. Correction, i'm the no talking type. Pero hindi ako tumititig, sakanya lang. hays.

Hindi ko sya pinansin at naglakad nalang papuntang kusina. Hindi ko kase kinakaya ang presensya ni Summer. Parang ayaw ko syang nandito na hindi. Basta magulo.

Sumandok ako nang kanin at nang pagtalikod ko papunta sa lamesa ay nasa likuran ko lang pala si Summer  "Cripes! Bakit ka ba laging nanggugulat?" Inis na sabi ko dahil muntik ko nang mabitawan ang platong hawak ko.

Hindi sya sumagot sa halip ay tumitig lang sya sakin. Humakbang sya palapit kaya umatras ako. Oh gosh, anong ginagawa nya?!

Nagsimula na akong ma conscious dahil sa mga tingin na binibigay nya sakin. Naglikot na rin ang mga mata ko at kinakabahang umaatras palayo sakanya.

"I wonder what's on your mind. Because you always stare but never say anything." She said. Napasinghap ako ma corner nya ako dahil naramdan ko na ang sink sa likuran ko. "I guess you're talking shit about me inside your head—"

"Hindi! That's not it.." Agad kong putol sakanya. Agad ko ding iniwas ang tingin ko dahil napatingin nanaman ako sakanya. I bit my inner cheeks because the situation is starting to suffocate me.

"Then what?" She said

"I.. Ano.. kasi.." Pumikit ako nang mariin, ano nga bang sasabihin ko? Nakakainis naman. Nafu-frustrate na talaga ako. Bakit ba ako nasa sitwasyong to! And if I hate the situation i'm in, It frustrates me. And that.. is the start of my panic attack. tsk.

"That's just her mind, talking." Bigla akong napatingin sa nagsalita. gusto kong yakapin si Theo because he's a life saver. Agad akong lumapit sakanya.

"Theo." I said kaya tumingin sya sakin at ngumiti.

Timotheo, a friend of mine. He's actually a childhood friend or mine. My kuya and hero. Dahil sya lagi ang nagtatanggol sakin simula bata kami.

"How's my princess?" He asked as I rolled my eyes at him. He still calls me that.

"I told you don't call me that. jeez.. you never listen."

"It's my own mouth. I can say what I want and call you what I want." He said with a shrug

"Okay, let's stop there. I'm not having another argument with you." Sabi ko dahil the last time I did, he didn't let me use his car. And I love his car.

"Who's the lady right here?" He suddenly asked kaya napatingin ako sa nakakunotnoong si Summer.

"Actually, I was gonna ask something similar to that." Sabi ko bago binalingan si Summer "What are you doing here again?" I asked.

"Why don't you ask your mind, it's talking right?" She answered before walking past us

"What was that?" Sabi ko at napatingin sa papalakad palayo sa si Summer

"Impressive." sabi ni Theo kaya napatingin ako sakanya

"And why is that?"

"What? You didn't notice?" Nagsalubong ang mga kilay ko sa sinabi nya. Notice what? He rolled his eyes "She just got you to look at her. You were not stuttering and actually looked at her. Wow. That's a big deal. Who is she? I think we're gonna be friends."

Napatingin ako sa dinaanan ni Summer. Wala na sya don at mukhang umalis na. Theo was right, impressive.

You see, i'm not good at communication. I don't approach first and never start a conversation. So kung hindi tayo close ay hindi kita kakausapin at titingnan sa mata. Even my relatives don't hang out me because i'm aloof. They thought i'm a snob and hates me.

But what's with Summer that makes me talk to her like it's normal. She can make me stare at her. Though i'm still freaking out at times, but she can still do her magic. As Chloe Decker said, a Mojo. She have a mojo thing and it's working on me perfectly fine. Oh my..

*****

P.S: Chloe Decker is the girl in Lucifer. It's a great series by the way.