Μπελάς στο Γραφείο

42. Το Συνέδριο

'Αγαπητοί προσκεκλημένοι, φίλοι, συνεργάτες, σας καλωσορίζουμε στο 19ο Συνέδριο...'

Η φωνή της διοργανώτριας αντήχησε στα αυτιά μου κάνοντας με να στραφώ στο μεγάλο videowall για να την παρατηρήσω καλύτερα. Μια ηλικιωμένη κυρία φορτωμένη με τρεις σειρές από εντυπωσιακά διαμάντια να κρέμονται στο κουρασμένο της λαιμό, καλωσόριζε τους προσκεκλημένους και τους υποσχόταν πέντε ώρες απίστευτης γνώσης, με κορυφαίους ομιλητές από όλη την Ευρώπη.

Ναι, ναι!

Έπνιξα ένα χασμουρητό. Νύσταζα τόσο πολύ που και τον Φουρθιώτη να είχαν φέρει για παρουσιαστή, θα με έπαιρνε ο ύπνος όρθια.

Το μυαλό μου πέταξε στο Παρίσι, ένα χρόνο πριν που αποκοιμήθηκα στον... ώμο του. Χαμογέλασα στην ανάμνηση. Είχα γίνει έξω φρενών μαζί του τότε.

Τώρα, απορούσα γιατί.

Γιατί;

Και τι δε θα έδινα, να έγερνα για λίγο επάνω του, να ένιωθα τη μυρωδιά από το φρεσκοσιδερωμένο του πουκάμισο σε συνδυασμό με την κολόνια του να διεισδύει μεθοδικά στα ρουθούνια μου, αναστατώνοντας τις αισθήσεις μου, τα χέρια του απαλά να χαϊδεύουν τα μαλλιά μου και να ευχόμουν να μην τελειώσει ποτέ αυτή η στιγμή, η στιγμή που με κρατούσε και τον κρατούσα, με είχε και τον είχα.

Στάθηκε μπροστά μου ένας Σουηδός και με ρώτησε ψιθυριστά που βρίσκεται το μπάνιο διακόπτοντας τις ονειροπολήσεις μου. Του έδειξα με το χέρι μου μια πόρτα στο βάθος ρουφώντας όσο περισσότερο γινόταν την κοιλιά μου. Τα μάτια του ξανθούλη έπεσαν πάνω στα στήθη μου που στριμώχνονταν μέσα από το ασφυκτικό μου φόρεμα, ενώ ένιωθα το καρτελάκι να με ξύνει βασανιστικά στην πλάτη.

Έχωσα το χέρι μου από πίσω να ξυστώ κάνοντας του νόημα να πηγαίνει. Όρεξη είχα τώρα να μπλέξω με τον κρυόκωλο.

Παρόλο που ήξερα ότι δε θα μπορούσα ποτέ ξανά να είμαι με το Σταύρο η καρδιά μου και το κορμί μου είχαν άλλη άποψη. Ήθελαν να παραμείνουν πιστά μόνο σε εκείνον!

Ο πρώτος κορυφαίος ομιλητής ανέβηκε στο πάλκο κορυφώνοντας και τη βαρεμάρα μου. Γιατί ήμουν εδώ; Τι νόημα είχαν όλα αυτά; Υποτίθεται ήμουν μάνατζερ σε μια από τις μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρίες του Λονδίνου και καθόμουν και διόρθωνα την κλίση διαφημιστικών φυλλαδίων στα διαχωριστικά τους. Εντάξει, δεν ήταν μέσα στα αμιγώς καθήκοντα μου, αλλά η εμμονή μου στη λεπτομέρεια δε μου είχε επιτρέψει να επαναπαυτώ στους πρακτικάριους του γραφείου και να τινάξω την επιτυχία μου στον αέρα.