"Sanki hiç gitmemiş hep var gibi
Bir sırrı herkesten saklar gibi
Sessizce sokulup ağlar gibi yanımdasın
Beni bir şeylerden aklar gibi
Koparmadan çiçek koklar gibi
Hiç bozulmamış yasaklar gibi aklımdasın"
••••
Bu kitap Bungou Stray Dogs sohbet gurubu...
Yoğun bir iş gününün sonuydu,gece geç saate kadar dosyalarla ilgilenmiş sabahta erken saatte kalkıp mafyada çalışmaya gitmişti Kızıl genç.Onun için oldukça yorucu geçmişti bugün,eliyle sigarasını rüzgardan koruyarak dalını yaktı,dumanı içine çekti.İyi gelmişti denebilir aslında bu sigara molası,iş çıkışından sonra yaslandığı tenha yerde çekiyordu bu bağlayıcı dumanı içine.
Bir dal daha yakarken cebinde ki telefonun titreştiğini hissetti Kızıl,Uskumrudan dı bu mesaj;
Uskumru: Chuuf!!Chuuf!!!!
Chuuya: Ne var Dazai?
Uskumru:Mafyaya geliyorum,seninle önemli bir işim var Chuuf!Chuuf!!
Chuuya: Birincisi Mafyadan çoktan çıktım birazdan motoruma binip gitmek üzereyim,ikincisi bana Chuuf!Chuuf!! deme!!
Uskumru: Ama Chuuf!Chuuf!!
Chuuya: Agh..
Chuuya iç çekti ve telefonu kapatıp cebine geri koydu,onunla uğraşacak takati kalmamıştı. Evine gidip saatlerce uyumak istiyordu. Yaslandığı duvardan doğrulup moturuna ilerledi.
*
Asansör kapısı açıldı,sonunda Chuuya'nın oturduğu kata gelebilmişti. Eliyle cebini kurcalarken duvarı döndü ve gördüğü şeyle olduğu yerde kaldı.
Görmezden geldi Kızıl "Dinlenmem gerekiyor." Kapı kilidini açmak için hamlede bulundu ama,A- Huh..?
Elinde ki anahtarı salladı Kahveli ve asansöre geri ilerledi "Hadi Chuuf~Chuuf~ uzun sürmeyecek."
"Hey!?" Peşinden ilerledi "Anahtarımı geri ver!"
Asansörü çağırdı Kahveli,hala aynı katta olduğu için kapı hemen açıldı.
Kızıl anahtara uzanmayı denedi ama Kahveli anahtarı havaya kaldırdı.
"Hey-! Agh...gelirsem verecek misin şu lanet anahtarı?"
"Tabii ki~"
Kızıl olan bıkkınlıkla asansöre geri bindi,Kahveli ise zafer kazanmışcasına gülümsemesini genişleterek peşinden bindi.
*
"Hey...daha ne kadar gidicez böyle.." Gücü tükeniyordu nerdeyse,yarım saattir merdiven yolundan bir dağa çıkıyorlardı.
"Dayan Chuuf!Chuuf!! Az kaldı."
Kızıl durdu,cidden artık takati kalmamıştı. Kahveli Sevdiğini bu halde görünce ister istemez üzülmüştü,o da mafyadaydı biliyordu ne kadar çalışmış olabileceğini. Kızılın önüne çömeldi.
"He..?"
"Bin sırtıma,yorgunum demiştin."
"Ah.."
Kızıl bir süre Kahveliye baktı,bu yorgunlukla tek bir merdiven daha çıkamazdı. Yorgunluğa yenik düşüp Kahvelinin sırtına bindi yavaşça. Kahveli Kızılı baldır altlarından tutarak merdivenleri çıkmaya başladı. Çekinerek konuştu Kızıl.
"Umarım sırtın ağrır.."
"Çok hafifsin Chuuf~Chuuf~!"
"Aman ne demezsin."
~
Sonunda merdivenler bitmişti,açık bir alan ve uçurumun kenarından tüm şehri görebilecek bir manzara. Kızıl etrafa bakarken Kahveli sırtından indirdi Kızılı.
"Neden burdayız gecenin bu saati?"
"Gözünü kapatabilirmisin Chuuf~Chuuf~"
"He-"
"Hadii~"
"Pekii.."
Gözlerini yumdu Kızıl,bir süre ses gelmedi Kahveliden.
"Açabilirsin."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gözlerini araladı Kızıl.
Kahveli Kızıla döndü,elinde ki şey Kızılın sorgular ama bir o kadar heyecanlı oksanus mavisi gözlerine güzellik katıyordu.
"İyi ki doğdun,Chuuya" gülümsedi.
"Ah...bugün,benim doğum günüm.."
Elinde ki şeyi Kızılın eline verdi,verirken eline temas etmişti ama elini geri çekmemişti,elini tutuyordu.
"Asıl hediyen Mafyada.."
Kahveleri Mavilere odaklanmıştı.
"Ama şuan farklı planlarım var."
Kızıl ne demek istediğini anlamıyordu,ama Kahvelinin bu derece yakın olması kalbinin göğüs kafesinden fırlatacakmış gibi hissettiriyordu.
"Nedir..?"
Bugün yapmayacaksa başka ne zaman yapabilirdi,hayalinin kurduğu vişne çürüğü dudakları öpmeyi. Kahveli daha fazla beklemedi ve minik suratı elleri arasına alıp dudaklarını bastırdı vişne çürüğü dudaklara. Kızıl afallamıştı ama alt dudağını çekiştirene karşılık verip üst dudağını kavramıştı.
Bugün Nakahara Chuuya'nın doğum günüydü,Mafyaya büyük katkıları olan özel astın doğum günü. Gerçek bir ailesi olmasada Mafya onun için çok değerliydi ve bugün. Sevdiği kişiden gelen öpücük hediyesi..
Derin bu öpücük yorgunluktan ona zor gelsede bitirmek istemiyordu. Çoktan sönmüş çubuğu yere attı ve kollarını Kahvelinin boynuna doladı. Daha çok çekti kendine olabilirmiş gibi.
Ve bu öpücük Nakahara Chuuya'nın ilk öpücüğüydü...
Nakahara Chuuya ilk öpücüğünü doğum gününde Osamu Dazai'ye veriyordu...
《》《》《》《》《》《》《》《》《》《》
Wuhuu İyi ki Doğdun Bittey ♪ \(^ω^\ )
Senin İçin Kısa Bir Soukoku Yazdım~ Umarım Beğenmişsindir (｡･ω･｡)ﾉ♡
En Sevdiğin Şey,Kitap Çıkardık Sana Ne Kadar Mükemmel Arkadaşlarız Dimi (｡•̀ᴗ-)✧
-Egomu Okşamam Gerekiyordu,Yarenin Egosu Kimden Ona Geçti Sanıyorsunuz Ehm Neyse-
