Yıllarca kendimden nefret ettim. Haksızda sayılmam eğer bu kadar çirkin olmasaydım babam beni bırakıp gitmezdi.
Şatonun balkonundan yıldızlara baktım. Keşke bir yıldız olsaydım. Gökyüzünde parlayan harikulade bir yıldız...onlar bile benden daha değerli...
25 yıl boyunca yüzümdeki maskeyle yaşadım bir kez bile çıkarmadım yüzümdeki çirkinliğimi saklayan bu kutsal maskeyi. Zaten çıkarsam ne olur ki ? Herkes benden kaçar...
Odama girerek balkonun kapısını kapattım. İlgilimi aynadaki yansımam çekti. Durdum yavaşça aynaya döndüm. Maskenin açıkta bıraktığı gözlerime baktım.
Kafamı yere eğdim. Derin bir nefes alarak elimi maskeme götürdüm. Yavaşça maskemi çıkarttım. Aynada ki iğrenç yüzüme baktım. Sen busun işte Park Jimin!
Ellerim titremeye başlayınca maskeyi hızla yüzüme geri taktım. Maskeli yüzümle aynaya tekrar döndüm. Böyle daha iyi...
Yatağa uzandım ve tavana baktım. Ormanın ortasında terkedilmiş bir şatoda yaşıyordum. Tek başıma, ailem....benim bir ailem yok. Hiç olmadı.
Annem bir çiçekçiymiş babamsa bir dük, ikisinin evlilik dışı olan lanetli gayri-meşru çocuklarıyım.
Annem beni doğururken ölmüş onu hiç görme fırsatım olmadı ama kasabaya indiğimde insanlardan duyduğum kadarıyla o bir melekmiş.
Babamsa annemin ölümünden sonra hep beni suçladı. Beni öldürmeye kalktı ama sonra dayanamayınca beni kasabadan gizlice sürdürdü olabildiğince uzağa...daha çok küçüktüm o zamanlar.
Sonra bu şatoyu buldum terk edilmişti bende burda yaşamaya başladım. Tek arkadaşlarım, yüzümü gören tek kişiler duvardaki tozlanmış tablolar ve atım.
Atımı 18 yaşıma geldiğimde ormanda buldum kaybolmuştu ve çok korkmuştu. Hem de yaralanmıştı bende ona yardım ettim. Sonraysa aramızda ayrılamayacığımız kadar güçlü bir bağ oluştu.
Esneyerek yatakta yan döndüm. Her zaman özgürce etrafta koşmanın yüzümü herkese göstermenin hayalleriyle yaşadım.
Ama adı üstünde işte hayal, benim bu iğrenç tiksindirici yüzüme katlansa katlansa sadece atım katlanır.
Diğer çocuklar gördüğü gibi kaçmaya başlar. Korkudan titrerler hatta delirme ihtimalleri bile var...
Yüzümdeki maskeyi çıkartarak hemen yan tarafımda duran minik masaya koydum her an hazırlıklı olmalıyım.
Elimi yüzüme koydum. Elimi yanağımda hissedince tüylerim ürperdi. Derin bir nefes alarak gözlerimi kapattım ve kendimi karanlığa bıraktım.
[Maske]
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
![[Maske]](https://img.wattpad.com/aea7d31dfde46eb39bbe77b30724f67c26b4bb3d/68747470733a2f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d736572766963652f53746f7279496d6167652f4d5736355a3369537666536442513d3d2d313036383134313830322e313637643939373462633539623831623738343639353235373632382e6a7067?s=fit&w=720&h=720)
