chapter 18

270 13 0
                                    

I didn't bring my car so i have to wait to papa at the parking lot at the basement of the building.

I was walking down the hallway when i saw two familiar men, the same men at the mountain.

I hid myself but enough to hear them.

"Nandito sina Madam! Dito din yung Daevian" ani ng lalaki

"Magandang balita to pag natapos natin trabaho natin ngayun" ani ng lalaki.

I saw Daevian walking while whistling, he doesn't seem to notice the two armed men.

Nanlaki ang aking mata at nataranta, mabilis akong tumakbo papunta sa kanya at itinago siya sa gilid ng isang hallway.

"Teka si Dela Torre" kinabahan ako nang marinig ang boses ng isang lalaki.

Papalapit sila sa amin.

Dahil sa gulat ni Daevin at nagpahila nalamang siya sa akin. I held his hand and pull him to run.

Nakarating kami sa basement nang magkahawak ang kamay.

Then we heard a gun shot.

"Zera" Daevian shouted as he held my head and push it down. Now he's pulling me to run.

The two men were after us, patuloy sila sa pag babaril sa aming dalawa ni Daevian.

My hands were cold and my knees are shaking, this is the first time someone shot a gun toward me.

Isa pang tunog ng baril ang umalingawngaw sa buong basement saka ako nakaramdam ng hapdi sa aking braso, good thing I'm wearing a black long sleeve top.

Daevian held my hands so tight while dragging me out the basement, wala kaming makitang taxi o kaya naman ibang tao sa labas but instead a panel truck is waiting.

Hindi ko alam kung bakit but i drag daevian in the Panel truck to hide, he closed its door at hinihingal kaming nakatingin dito. Nanlaki ang aking mga mata nang may humawak sa pinto nito, pero mas kinabahan ako nang ilock ang pinto ng kung sino mula sa labas.

I immediately knock and shouted for help, we were inside the freezing truck, but it's no use.

My knees falls, i grip my arm to stop the bleeding from the gun shot.

Nakikita ko narin ang aking hininga.
Daevian knock at the other end of the truck hoping the driver would hear him.

We spent hours inside then suddenly i felt something on my shoulder, its Daevian's black jacket.

"Thank you" iyon nalamang ang aking nasabi saka muling niyakap ang aking sarili.

I was getting dizzy and sleepy, i was dozing off when i felt the truck stopped.

Daevian stood up and waited for someone to open the door from outside.

Laking pasalamat ko nang mabuksan ito, nagulat din ang bumukas dahil nga sa amin na nilalamig sa loob.

"Naku! Sino kayo at pano kayo napunta dyan?" The driver ask worriedly

Deavian jump off the truck, nagulat pa ako nang hawakan niya ang aking bewang saka binuhat pababa ng truck.

"Pasensya na po" Daevian stutter without explaining.

I hugged myself, the pain is making me feel dizzy.

"Kanina pa ba kayo dyan?" Tanong ng Driver,

The driver didn't stopped driving since we got in here, so i think wala kami sa Manila.

Te Quiero [COMPLETE]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon