SİBE [TAMAMLANDI]

•3•

Evet tekrardan selam... İyi okumalar. ❤️

Bölüm Başı

Çakır yalnız kaldığından dolayı olacak ki Bia ile Adonis'den daha çok korkmaya başlamıştı. Elinden gelse buradan bir an önce kaçardı.

"Çakır bizim amacımız kötü değil, lütfen böyle davranma."

"Ne bileyim. Zeynep varken bize dokunamazsınız sandım, iki kişiyiz diye. O da gidince bayağı bir korktum ama niyetiniz gerçekten iyiymiş, özür dilerim."

"Sorun değil. Bize yardım ettiğiniz için de çok teşekkür ederiz."

"Önemli değil. Adlarınız Bia ile Adonis'di değil mi?"

"Evet."

"Adonis neden pek konuşmuyor?"

"O biraz korktu galiba ama alışır." Adonis hâlâ susuyordu.

"Adonis konuşsana, bence iyi bir arkadaş olabiliriz." Çakır birden samimi bir hâl almıştı. Zeynep olduğunda söz hakkını hep Zeynep'e veriyor, konuşmuyordu ama şimdi konuşuyordu. Kim bilir belki de zorunlu kaldığı için konuşuyordu.

Keçilerden bir tanesi Çakır'a gelip sürtündügünde Çakır da keçinin kafasını tutup okşamış ve alnını keçinin alnına koymuştu.

"Ya seni yerim, sana bir ad mı koysam? Hep yanıma geliyorsun." Çakır keçi ile konuşurken, gerçi keçi anlamıyordu ama olsun, Bia ile Adonis de onu izliyordu.

Çakır gerçekten iyi, yakışıklı ve bir o kadar da tatlı biriydi.

Keçi Çakır'dan uzaklaşıp diğer keçiler gibi etrafa dağılmış bir şeyler yiyordu.

"Keçiler çok tatlı hayvanlar, biz de severiz." Bu sefer konuşan Adonis olmuştu. O da yavaş yavaş açılıyordu.

"Sizin orada da mı var? Harbi hangi hayvanlar var ülkenizde?"

"Bizim oradaki her şey burada da var. Aynı şeyler var ve adları da aynı fakat sadece renkleri farklı."

"Oo anladım, güzelmiş. Oraya bir gün biz de gideriz değil mi?" Çakır, Zeynep'e göre bu olaya daha çabuk inanmıştı. Bia ile Adonis'in ülkesine inanmıştı. Bu yüzden Adonis ile Bia mutluydu.

"Biz gidelim de ondan sonra sizi de götürürüz."

"Oraya gitmemiz sorun olur mu? İnsanlara bakış açıları, yani bize bakış açınız nasıl? Biz insanlara düşmanlar mı?"

"Oradaki herkes insanları çok seviyor ve burayı da yani Dünya'yı çok merak ediyor. Biz de aynı şekilde çok merak ediyorduk. Renkleri canlı olarak görmek istiyorduk ve sonunda gördük ve bayıldık. Elimizden gelse burada kalı-"

"Ee kalın o zaman. Hem sizi de sevdim."

"Olmaz Çakır, orası bizim hayatımız. Orada arkadaşlarımız, ailemiz ve kocaman bir ülkemiz var. Biz olmazsak orayı kim yönetecek?" Konuşan Bia'ydı. Gözleri dolmuştu, arkadaşları ile ailesini özlemiş olmalıydı.

"Yönetecek mi? Siz mi yönetiyorsunuz orayı? Cumhurbaşkanı gibi mi?"

"Hayır, orayı Kraliçe ile Kral yönetir. Tahta geçecek kişi ise kadın varisten belirlenir, o kim ile evlenir ise kral da o olur. İşte o Kraliçe ben, Kral ise Adonis oluyor."

"Oha! Siz evli misiniz? Ben sizi kardeş ya da sevgili sanıyordum. Hem ayrıca siz Kral ile Kraliçe misiniz? İnanamıyorum! Başka bir ülkenin Kral ve Kraliçesi ile tanıştım. İnanamıyorum ya! Hayalim, isteklerim gerçek oldu! Böyle fantastik olaylara inanırdım zaten hep. Şuan benden mutlusu yok! Şu taşın tepesine çıkıp 'hayallerim gerçek oldu!' diye bağırmak istiyorum." Çakır sevinç içinde bağırarak konuşmuştu.