Aradığınız kişiye şuan ulaşılamıyor

18

Yıkığım...

Aradan günler geçmesine rağmen Kenan adam akıllı yanıma gelmiyor, ateşime bakıp yemek yeme düzenimcvi soruyor. Bu uzak hâllerine rağmen gözümün içine içine hasretle bakması vicdanımı sızlatıyor.

Şimdi kahvaltı yapacağız ve odasına gidecek. Kendimi kötü hissediyorum. Bu hâlleriyle evime olan hasretim büyüyor. Adını unuttuğum ve tekrar sormanın ayıp olacağı kaslı, büyük abi arada yanıma gelip sohbet etmeye çalışıyor.

Üzgün bir kek  olduğumdan ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Önümde ki patatese buruk gülümsemeyle bakıp ağzıma çatalımı soktum. Patates bile yiyesim gelmiyor.

Patatesi bırakıp nutellaya bıçağı soktum. Nutelladan elimden alacaklarmış gibi çikolata alıp hepsini ağzıma sokmaya çalıştım.

"Ağzını keseceksin" umursamadan çikolata dolu ağzıma rağmen yeniden nutelladan alıp ağzıma sokmaya çalıştım. Geriye yaslanıp  ağzımda ki çikolatanın tadını çıkarttım.

"Boğulma" umursamadan gözlerimi açmadım. Konuşmak istemiyorsa konuşmasın! Sanki tek suçlu benim. Artık 'bebeğim' demiyor. Götü boklu, demezsen deme! Gözlerimi açıp gözlerinin içine nefretle baktım.

"Yine neler düşündün? Bahadır kafanda kurup sinirlenmek yerine yüzüme yüzüme söyle, merak etme canımı daha fazla yakamaz"

"Odama gideceğim" dudağımı yalayıp konuşmasına izin vermeden ayağa kalktım. Yanından geçerken bıraktığı nefesi duydum.

"İyi akşam 6'da aşağıda ol" durup ona döndüm.

"Neden?"
"Bilmem bir şeyler yaparız. O odada canın sıkılmadı mı? Buraya alışmanı istiyorum sen odana alışıyorsun. Daha fazla odana kaçma biraz eve alışmaya çalış."

"Alışmak istemiyorum. Durmadan kitap  okumaktan sıkıldım telefonumu verde instagrama filan gireyim. Belki yazanlar vardır."

Yazan olmadığını bilmek için telefonuma bakmama gerek yok. Neden böyle dedim bilmiyorum belki de biraz ilgi istedim. Saçmaladığımı fark edip gözlerimi kaçırdım.  Umarım onu kıskandırmaya çalıştığımı anlamaz çünkü bir anlık gelen saçmalıktan başka bir şey değil.

"Telefonunu veririm. Tabi başkalarıyla konuşmaman onların beden ve ruh sağlığı için daha iyi olur. Eve alış, dışarıda zaman geçir. Benimle vakit geçirmek istemiyorsan Ali sana yardım  etsin köpeklere bak"

Odadayken bir çok kez köpek sesi duydum. Dışarıya baktığım  da korumaların elinde ki devasa canavarları gördüm. Onları sevmek yerine odama gider 31 çekerim daha iyi olur.

"Onları sevemem"

"Yani bensiz köpekleri seversin ama köpekler çok kötü öyle mi? O Ali'yle sevmeye razısın! O seni korur zaten sende mutlu olursun" gözlerimi kocaman açtım. Dediğimle söyledikleri arasında uçurum var.

"Ali diye bahsettiğin  kişi kim bilmiyorum. Aklıma direk köpeklerin çok korkutucu olduğu geldi." Ona bu şekilde davranmasının saçma olduğunu, o gün söylediklerim için pişman olduğumu bağırmak istedim. Tek yapabildiğim susmak oldu. Karşımda ki adam iyi davransa da sinirlenince düşünmeye bırakan bir manyak. Evinin etrafında ki korumalar,  belirli saatlerde giren hizmetliler, zemin katta ki anlamadığım odalar, arada artan ve elleri kanlı olan korumalar.

"Birlikte sevmeye gidebiliriz. Fakat krema bazı insanlara karşı saldırgan olabiliyor bu yüzden alışması için zaman vermen gerekiyor"

Köpeğin ismini duyunca elimde olmadan kıpırdadım.