Age Is Just A Number (GirlxGirl) COMPLETED

AIJAN: 3

Sabrina

Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala, na ang babaeng nakilala ko noong araw na iyon ay magiging estudyante ko pala.

I mean, paano siya nagkaroon ng ganoon ka perpektong itsura? Napaka ganda niya at hindi ko iyon maitatanggi. Ang buong akala ko talaga eh nasa  twenties na ang edad nito, but it turns out na nasa seventeen or eighteen years old pa lamang pala siya.

Napaka matured niyang tignan. The way she talks and her posture, God! Napaka pino ng mga galaw nito kaya hindi mo talaga mahahalatang teenager pa lamang siya.

Mas lalo tuloy akong nangamba, noong makita ko na isa siya sa aking mga magiging estudyante. Araw-araw kailangan ko itong makita, araw-araw kailangan kong iwasan ang mga mata niya, ang mga titig niya, ang mga nakakaloko nitong ngiti at tingin na kahit yata nakatalikod ako eh nararamdaman ko parin.

Minsan, hindi ko mapigilan ang hindi magtaray sa loob ng klase. Hindi ako istriktang teacher, ngunit dahil masyado akong nadadala sa maganda niyang mukha, kaya kailangan kong gawin iyon. Dahil sa isang estudyante ko na nag ngangalang Brigette or...Cara, whatever her friends call her.

She's my student!

Iyan ang palagi kong pinapaalala sa aking sarili.

Pero teka nga, bakit ba masyado akong apektado at nangangamba sa estudyante kong iyon?

Hayyyy. Ewan. Basta lamang din kasi akong nadismaya noong makita na nakaupo siya sa loob ng aking klase.

Like, what the hell is she doing inside my class?

At ang malala pa roon eh, nakasuot siya ng uniform ng bagong eskwelahan na papasukan ko.

Kaya ngayon, kinailangan kong kalimutan ang parte na unang beses ko itong makita sa may sea side. Kailangam kong itanim sa aking isipan, na ang babaeng iyon ay isang estudyante ko lamang.

"Sabrina, nakikinig ka ba sa akin?" Putol ng aking kaibigan na si Lenny sa malalim kong pag iisip.

Mabilis na nag-angat ako rito ng aking paningin bago napatango. Inayos ko rin ang aking pag-upo atsaka muling nagsubo ng pagkain.

Nasa dinner date kasi kami ngayon dahil pabalik na naman ito ng Probinsya. Isa rin siyang teacher sa isang pampublikong paaralan. Mayroong dalawang anak at syempre, may mabait at responsableng asawa.

"Y-Yeah. You said you would come back here next week for an important meeting." Sagot ko sa kanya ngunit mabagal na napanguya lamang ito sa kanyang kinakain, at mataman na tinitigan ako sa aking mukha.

Napahinga rin ito ng malalim bago tuluyang binitiwan ang hawak na tinidor at kutsara.

"Hindi ka talaga nakikinig in the first place." Pahayag nito.

"What?" Nagtataka na tanong ko.

"Wala akong sinabi na babalik ako rito next week. Baka naman sa ibang table ka nakikinig?" Napatawa ito bago muling hinawakan ang kanyang kutsara.

"Anyways, okay kana ba sa bagong apartment mo?" Tanong niya. "I mean, hindi kana ba ginugulo ng baliw mong---"

"That's enough." Putol ko sa kanya. "Ayoko na siyang pag usapan, okay lang ba?" Natapango ito tanda ng pagsuko at pag payag sa kahilingan ko.

"Okay, sabi mo eh."

Hindi naman na kami nagtagal pa sa restaurant. Agad na nagpaalam na rin kami sa isa't isa at tinahak ang daan pauwi sa aming mga tahanan.

Medyo marami rin kasi akong kailangang tapusin pa na gawain na inuwi ko sa bahay. Mga papers na kailangang i-check at gradings.

Kaya pagkatapos ko sa paglinis ng aking katawan ay agad na sinimulan ko na ang gawain. Hindi ko na rin nga namalayan na nakatulog na lamang ako dahil sa sobrang pagod at antok na rin.