6

538 38 62
                                    

იუნგის POV*

ნამჯუნი: დარწმუნებულიხარ რომ ამას იზავ?_უკვე დაღლილი ვიყავი ერთი და იგივე კითხვებით, იგივე პასუხებით

მე: კი ნამჯუნ, ვიზავ. მინდა რომ გაიხსენოს! ყველანაირი ტკივილი რაც მომაყენა!!

ნამჯუნი: ისევ გიყვარს....

მე: სისულელეებს ნუ ბოდავ!!_არა ეს გამორიცხულია!! ამდენიხნის შემდეგ?! არა არა!

ჯიმინი: მე ვეთანხმები.... რადგან-

მე: მოკეტე! გადით ოთახიდან ორივე, ფიქრი მჭირდება..._ორივე გავიდა.

ავდექი, კარადასთან მივედი და როგორც ყოველთვის პატარა ყუთი გადმოვიღე, სადაც ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი რამ ინახებოდა....
გავხსენი და უნდა ამომეღო რიცა ოთახში თეჰიონი შემოვიდა....

თეჰიონი: იუნგ-_ყუთი უცებ შევინახე_ისევ ეს ყუთი? რადევს მანდ ასეთი განსაკუთრებული??!!

მე: შენი ტრაკის საქმე არაა! რაგინდა?

თეჰიონი: აღარაფერი დამავიწყდა

მე: კრეტინი_და ოთახიდან გავიდა.. მე კი მოსაცმელი და პირბადე ავიღე და გამოვედი....

თეჰიონის POV*

მთელი 1 წელია მხოლოდ ის მაინტერესებს იმ ყუთში რადევს! რამდენჯერ ვთხოვე შუგას რომ ეჩვენებინა, მაგრამ ყოველთვის დიდ უარზე იყო!..
ინტერესი მკლავდა! ჯიმინსაც და ნამჯუნსაც 100ჯერ მაინც ვკითხე, მაგრამ არც მათ იცოდნენ!!

დღეს კიდევ ვცდი! იმედია გამომივა👀

დაველოდე იუნგი სახლიდან როდის გავიდოდა, რომ მის ოთახში ავსულიყავი... როგორც კი ავედი, გასაღები მოვიმარჯვე და იმ ყუთის უჯრებში ძებნას შევუდექი, ბოლოს კი კარადაში აღმოვაჩინე...

მე: ვუალაა😏_გავხსენი და არც გამკვირვებია!_აელინი!..._ყუთი უცბად დავხურე და იმავე ადვილას შევინახე...

ოთახიდან ოდნავ აღშფოთებული, მაგრამ კმაყოფილი გამოვედი. გზაში ნამჯუნი შემხვდა...

By Accident 🍃🔮 (დასრულებული)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt