By Accident 🍃🔮 (დასრულებული)

7

იუნგის POV*

როცა გამეღვიძა საწოლიდან წამოვიზლაზნე და საათს დავხედე

მე: ფუ ამის!!!! დამაგვიანდა! აიიშ! _უკვე 6:23 იყო! სწრაფად სააბაზანოსკენ გავეშურე და მალევე ჩავიცვი, სახლიდან რო გამოვედი 6:40 იყო_ იმედია ისევ იქ ხარ!

მთელი სისწრაფით მივრბოდი და თან პირბადეში ვიხუთებოდი!! უცებ შევამჩნიე რომ ვიღაც მომსდევდა, გავიხედე და რათქმაუნდა! ისევ ესენი!?? უკვე დამღალეს!!!მაინცდამაინც ახლა რატო???
ისევ ეს ვუკის ხალხი.

სხვაგან გადავუხვიე და ისინიც გამომყვნენ

??: ესაა!

მე: რაჯანდაბა გინდათ?

??: შენი თავი😏

მე: დღეს არა!_მივვარდი და ერთ-ერთს სახეშო მაგრად ვუთავაზე. მეორე დიდი რკინის ჯოხით მომვარდა და სახეში გამარტყა, როს გამოც დავვარდი მაგრამ მალევე წამოვდექი და ბრძოლა გავაგრძელე...
ორივე რო მივაგდე საათს დავხედე და ამის დედაც 7 საათი იყო!!!

რაც ძალი და ღონე მქონდა გავრბოდი და მალევე იქ ვიყავი, დავინახე აელინი, რომელიც წასვლას აპირებდა მაგრამ დავუძახე რის გამოც გაჩერდა

აელინი: ვაუ მეგონა აღარ მოხვიდოდი🙂

მე: აელინ მაპ-

აელინის POV*

გავიგონე იუტას ხმა რომელიც ჩემსკენ მორბოდა. ის ჩემთან მოვიდა და შევამჩნიე რომ სიარული ოდნავ უჭირდა და სახიდან სისხლი მოსდიოდა!

იუტა: აელინ მე-_გაავჩერე

მე: რაგჭირს? დაშავებულიხარ??

იუტა: არა უბრალოდ-...

მე: მოდი მალე!_ და როცა მოვიდა ვცადე ნიღაბი ჩამომეწია მაგრამ ხელი დამიჭირა და ისე მწარედ მიჭირა პატარაზე ამოვიკივლე

იუტა: არქნა!

მე: დაშავებულიხარ ხომ? ისევ შარში გაყავი თავი? სულ რო-_ლაპარაკი ჩემ ტელეფონზე შემოსულმა ზარმა შემაწყვეტინა, დავხედე და მამაჩემი იყო_ბოდიში უნდა ავიღო...