14

468 41 54
                                    

აელინის POV*

გამეღვიძა....
და ახლა ვოცნებობ ნეტა თვალები არც გამეხილა! ნეტა ეს უბრალოდ ერთი დიდი კოშმარი იყოს!
დიახ. მე გამახსენდა... ყველაფერი გამახსენდა! იუნგი, ნამჯუნი... ყველანაირი ერთად გატარებული დრო და... ჯონგუკი... გამახსენდა ყველაფერი! და ახლა სინანულის და ზიზღის მეტს არაფერს ვგრძნობ! იუტა! ის იუნგია. ჩემს ბედზე მეცინება😏 ახ და არეუმი.... სუმინი.... მათ არაფერი მითხრეს! ახლა ეს ყველაფერი მათ უცნაურ ქცევებს შეესაბამება... მათ იცოდნენ... რატომ დამიმალეს? უკვე მინდოდა ამ ცრემლებში დავმხრჩვალიყავი... მალევე დავმშვიდდი და უბრალოდ ფიქრო დავიწყე...
უცებ ოთახში გოგონები შემოდიან და ასეთს რომ მხედავენ ვატყობ როგორ ეწყებათ ნერვიულობა...
არეუმი_აელინ როგორ-
მე_რატომ არმითხარით?
სუმინი_რას-
მე_ამდენი ხანი, რატომ მიმალავდით?!!!_უკვე ყვირილზე გადავდიოდი
არეუმი_აელინ. დამშვიდდი!
მე_დავმშვიდდე? დავმშვიდდე არა?? რაადვილია სათქმელად არა? და გეგონათ დამალვით კარგს აკეთებდით? გეგონათ ახლა უბრალოდ ყველაფერს დავივიწყებ და ბედნიერად ვიცხოვრებ? ეს რეალობაა! დიდიხანია ზღაპრიდან გამოვედით!
სუმინი_აელინ უნდა დამშვიდდე-
არეუმი_და რაგვექნა!??_უკვე მანაც ყვირილი დაიწყო... ვგრძნობდი როგორ უტყდებოდა ხმა
არეუმი_რაუნდა გვექნა!? გგონია ჩვენთვის ადვილი იყო? გგონია გვიხაროდა ამის გაკეთება?? გგონია გვინდოდა ისევ ისეთი გვენახე როგორიც მაშინ?! არა! აბა დაუფიქრდი, რომ გაიგე ბედნიერიხარ? ახლა თავს დამნაშავედ გრძნობ ხო? იცი რომ ის მომენტები ჩვენთვის ყველაზე დიდი კოშმარი იყო??!!! იმასაც ვერ ხვდები რომ ამას შენთვის ვაკეთებდით!_და ოთახიდან გავიდა...
სუმინი_ზედმეტი მოგივიდა! ასე არშეიძლება აელინ! ხომ იცი ეს რატომ გავაკეთეთ?
მე_არა! არვიცი! ახლა თავს საშინლად ვგრძნობ! არავის ნახვა მინდა. გთხოვ გადი
სუმინი_აელინ...
მე_გთხოვ..._სუმინი გავიდა...
მე მეშინია... ალბათ იკითხავთ რისი, ხომ? შუგასთან შეხვედრის. ვიცი რომ მას არუპატიებია. ვიცი რომ ვძულვარ! არმინდა ის ვნახო!!! მე დამნაშავე არვარ!
და კვლავ ტირილი დავიწყე...

By Accident 🍃🔮 (დასრულებული)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang