Billionaire's Wife

❤️Chapter 33❤️

Tahimik lang akong umiiyak pero Hindi ako susuko, kaya ko 'to, kakayanin ko.

Tumunog ang cellphone ko hudyat na may nagtext.

"I'm sorry Samantha, I didn't know. I can't do anything even so, my dad have trust issues against you." Si Amethyst pala, pinunasan ko ang mga luha sa aking Mata.

"It's okay Amethyst. I understand." reply ko sa kaniya, Wala pang isang minuto ay sumagot na ito.

"Are you okay?"

"I guess?" Sagot ko, Hindi ko Alam, Hindi ko Alam kung ano ang mararamdaman ko o ano ba ang dapat na maramdaman ko.

"Where's Mr. Monteverde, Is he there?" Tanong niyang nagpakalabog sa puso ko, Hindi ko pa pala nasabi sa kaniyang Wala na kami ni Kalix.

"No, he's not here. We broke up." natahimik siya sa sinabi ko, tila ba ay tinatansiya niya ang nararamdaman ko.

"Who are you talking to?!" Narinig ko ang papa ni Amethyst sa kabilang linya, agad na naputol iyon. Siguro pati si Amethyst ay naaapektuhan dahil may komunikasyon parin kami hanggang ngayon. Kailangan ko na rin siyang iwasan.

Nakakapanghina na pati ang taong Mahal na Mahal mo kailangan mong iwasan dahil ayaw mo silang mapahamak.

Naisip ko kung huwag na lang kaya akong maghanap ng trabaho at gumawa na lang nang sariling Business. Coffee shop!
Kahit Alam kong Wala akong hilig sa ganito, pero susugal pa rin ako, kailangan ko ng stable job.

Inihanda ko ang perang kakailanganin para makapagsimula nang isang maliit na coffee shop.

Magrerent ako ng pwesto sa isang building para rito. Kaunting renovations lang naman ang kailangan at by next week pwede na akong magsimula.

Lumabas ako ng kuwarto dahil nakaramdam ako ng gutom.

"Did you find a job?" Iling agad ang naisagot ko kay mama nang makita ko siyang nag aayos ng gamit sa Kusina.

"You'll go out again tomorrow to find?" Tanong muli ng aking ina.

"I won't, I'm planning on building a coffee shop, ma." Aniya ko.

"That's better Hija." nakahinga ako ng maluwang na sang ayon din ang aking Ina sa balak kong gawin.

Nagsimula na nga ang paghahanda ko sa itatayong Business.

Nasa kalagitnaan na kami nang pagtatayo ng building, Nagulat ako ng mag email sa akin ang Architect na kinuha ko para sa design.

"I'm sorry ma'am, we need to cancel our project." napakunot ako ng noo, bakit niya naman icacancel?

"Why? Is there a problem about my project po?" - ako

"I'm sorry ma'am, we need to stop the construction of your coffee shop, you can find another company that can continue your coffee shop, I'm sorry for this ma'am." ani niya, Shit! Baka kunektado na naman ito sa Nangyari sa Amin ng mga Monteverde!

It's my own idea! Hindi na ako mag wo-work sa company! Ano bang Problema nila sa akin? Dahil ba anak ako ng isang Martinez?! I gritted my teeth because of what I'm thinking.

Pinuntahan ko ang narentahan na place, ano naman ang gagawin ko rito pag Hindi ito natuloy? Sayang 'yung pera ko! I should ask for a refund!

Nagtungo nga ako sa kompanya nila, Bakit sinimulan pa nila kung Hindi naman tatapusin? I can file them a case, pero Hindi ko 'yon gagawin! I just want my money back.

"Hello ma'am, I need to talk to the head of Architecture Department." Aniya ko sa babaeng nasa lobby.

"Just a sec, ma'am." sinuyod ko ang tingin ng buong lobby at nakita ko na naman ang mga mapanghusgang tingin ng mga Tao sa akin. Nagkibit balikat na lamang ako, sanay na ako.

"You can now go ma'am." tumango ako sa babae, itinuro niya naman sa akin ang opisina ng head nila.

"Good morning po, I just want to ask for a refund about my coffee shop project, canceled na po Kasi." ani ko.

"I understand that you want a refund Ms. Martinez, but we can just give you half of it, ibinili na kasi namin ng mga kailangan yung iba para sa project." nagtiim bagang ako, what the heck? Ako ang dehado dito ah! Dapat ituloy nila kung ayaw nilang mawalan ng pera!

"What?!" Hindi ko napigilan ang sarili at napasigaw na lamang.

"I'm sorry for that Ms. Martinez."

"You should give me back the whole expenses-" bago ko pa matapos ang sasabihin ko ay biglang bumukas ang pintuan, bumaling ako roon at nakita ko ang isang matangkad, sophisticated, at sexy na babae.

"Ms. Martinez, this is Ma'am Beatrice, daughter of the owner of this company." tumaas ang kilay ng babae ng matamaan ako. I don't like her aura, that's for sure!

"I just need my whole money back, please." bumaling ulit ako sa kanilang head.

"Ganyan ka na ba kadesperadong maibalik ang pera mo Samantha? Bakit kulang na kulang ka na ba sa pera?" Si Beatrice, kumunot ang noo ko. Ano bang Alam niya sa nangyayari rito?!

"For your information Ma'am Beatrice, ako ang madedehado dahil Hindi Naman itutuloy ng head niyo Ang project! Tapos kalahati lang ang ibabalik sa Akin! You should be responsible for the expenses Lalo na't Hindi niyo naman itutuloy!" There, I said it with whole confidence.

"Bakit kulang na kulang ka na ba sa pera? Should I give you double of it?" Pang mamaliit nito sa akin, damn I feel insulted.

"Ibalik niyo na lang ang pera ko!"

"Okay, fine." Ani ni Beatrice at nagpaulan ng pera galing sa kaniyang bag. At Hinagis niya Ito sa akin, sa pagmumukha ko. Damn, napupuno na ako sa babaeng ito!

Natawa pa siya sa reaksyon ko.
"There, Naibalik ko na." humalakhak pa siya, damn this woman!

Agad kong kinuha ang mga perang nagkalat sa lapag, habang tinatawanan niya lang ako. Nang matapos kong pulutin ang lahat ay tumayo na ako.

Sinampal ko siya, Hindi niya iyon inaasahan kaya Hindi niya agad ito naiwasan.

"How pathetic that you have those kind of attitude!" Aniya ko bago nagmartsa palabas ng kompanyang iyon! Sawang sawa na akong umintindi. Kung Hindi nila maintindihan ang nangyari, Wala rin silang karapatan para intindihin ko sila!