Court Of Law

Chapter 1

Lara perez's POV

Nandito ako ngayon sa hardin namin nagtatahi si Ina at si Itay naman ay nagsisiga para magluto ng makakain.

Mapayapa naman ang buhay namin.mababait ang aking mga magulang.

"Lara lika na dito sa bahay at kakain na!!"sigaw ni mama kaya pumasok nako sa loob ng bahay nakahain na ang  lahat handa ng kumain.

Pinaupo nako nila ina at nagsimula kaming kumain.

"Maria!!"Tawag ni Gabrielo kay ina.kaya nahinto ang pagkain ni ina.

naglakad papunta sa pinto si ina at binuksan ito.

"Maria,May nagpapabigay ng sulat"Sabi ni mang Gabrielo sabay abot ng sulat.

Umalis narin si mang Gabrielo kaya naman binuklat na ni ina ang sulat at binasa ng taimtim.

"Matteo halika rito basahin mo"Sabi ni ina sabay bigay kay ama.

"Ano po ba yan ina at ama"Sabi ko kaya nabigla sila.

"ahh wala lang to lara"Sabi ni ina sabay ngiti.

Nang matapos kumain ay nilaro ko ang manika ko.

"Lara,Aalis muna kami magiingat ka dito ah"Sabi ni ina kaya pumayag nalang ako.

ilan oras na ay wala parin sila ina at ama rito kaya hahanapin ko na sila ng may makita akong sulat sa labas ng pinto.

Para kay:Lara

magandang umaga lara nais ko lang sabihin na nakita ang walang buhay na katawan ng iyong ama at ina sa Bundok dito sa bayan.

galing kay:Mang Gabrielo

"Ina at Ama,Bakit nyo po ako iniwan?Ano pong nangyare?Diba sabi nyo bibilan nyo pa ako ng bagong damit?"Sabi ko habang humahagolgol..

Pano nako ngayon?masaya pa tayo kanina ehh.bakit naging ganito huhu.

Umiyak lang ako buong araw hanggang may makita akong sulat sa lamesa.

Para kay:Lara

Anak,Pagwala na kami ni ama mo mag ingat ka ha?Tandaan mo na mahal na mahal ka ni mama,Pasensya na kasi iniwan ka namin siguro pagnabasa mo to wala na kami.siguro yung lang talaga ang tadhana namin ng ama mo..Mahal na mahal ka namin anak.

Galing kay:Inay

Hindi ko lubos maiisip na wala na kayo ama at ina

"INAYY!!!ITAY!!!Bumalik kayo!!Mahal na Mahal ko din po kayo"Sabi ko habang humahagolgol.

umiyak lang ako magdamag hanggang sa naramdaman ko nalang ang aking mata na pipilit na inaantok nako.

"Mahal na mahal ko kayo ina at ama"Huling sambit ko bago ako makatulog.

DALAWANG LINGLGO ANG DUMAAN-

Dalawang Ligo ang dumaan ay nalulungkot parin ako sa pagkawala ni ina at ama.

Inilibing narin sila, ngayon ay pupunta ako sa libing nila para bisitahin sila.

Naglakad lang ako papuntang sementeryo.Hanggang sa nakapunta nako don.

"Ina at Ama,Gusto ko na po kayong mayakap at makita.."Sabi ko habang umiiyak ng may batang kumalabit sakin.

"Magandang umaga,Bakit ka andito bata?ano ba pangalan mo?"Sabi nung bata.

"Lara Perez ikaw?"Sabi ko sabay ngiti kanina lang ay nalulungkot ako pero ngaun ay masaya ako dahil mukhang makikipagkaibigan sya sakin hihi.

"Paulita lopez ako,Bakit ka andito?"Sabi nya kaya tinuro ko ang labida ni Ina at ama.

Siyam na taong gulang lang ako kaya hindi ko pa masyadong alam ang nangyayari.

"Parehas pala tayo,wala narin ang ina at ama ko"Sabi nya sabay iyak.

"Tahan na pwede ba kitang maging kaibigan?"Sabi ko kaya napangiti sya.

"Sige ba hihi"Sabi nya kaya napayakap ako sakanya.

"Lika doon yung bahay namin.punta ka muna"Sabi ko sabay turo sa bahay namin malapit lang naman yon eh.

"Ah cge"Maikling sagot nya kaya naglakad na kami papunta sa bahay.

nangmakarating na kami ay pinapasok ko sya at nag usap kami.

"Walang iwanan ah,Mamatay man tayo pareho basta hindi kita iiwan hindi moko iiwan kasi magkaibigan tayo,Okay?"Sabi ko sabay tas ng kamay kong maliit.

"Pangako!"Sabi nya at taas din ng kamay nya.

Malungkot ako sa pagpunta sa sementeryo pero masaya ako pagbalik.