Sillage|Bakushima

On

Kızıl, yatakta kendisine sırtını dönmüş düzenli nefes alış verişinden uyuduğunu bildiği adama o duyamasa da fısıldadı ve yorganı yüzüne doğru çekti.
"Katsuki. "
Bir şey duymayı beklemesi saçmaydı, bunu elbette biliyordu ama uyuyamıyordu.
"Katsuki, affetin beni değil mi?"

Duygusala bağlamıştı, gözlerinde eski anıları canlanıyordu, bu hiç adil değildi.
Yatağın içine geçmek ister gibi kendini  bastırdı ve yorganı gözlerinin altına kadar çekti.
"Katsuki, affetmek zorundasın. "
Kendi kendine konuşuyordu ve mışıl mışıl uyuyan sarışının bundan katiyen haberi yoktu.
"Ben bir şey yapmadım."

Eijirou, yaklaşıp sırtına dokundu. Gözleri yaşarmıştı evet ama kocası bunu karanlıkta görebilecek bir kedi falan değildi.
Bir etkileşim alamayınca ayağa kalktı. Çok kenarda olmadığına minnet duyup örtüyü havaya kaldırdı, bir kolunu yastığın altından geçirmiş adamın diğer kolunu tutup, yatınca kendi beline bıraktı. Kollarını lacivert üste sarıp yüzünü göğsüne yasladı. Güzel kokuyordu. Eijirou gözlerini kapattı. Kalkıp bir yere gidemezdi, kaybolamazdı, bırakamazdı, onu tutuyordu.

Tutmasa dahi gitmezdi, kaybolmazdı, bırakmazdı zaten.

...

"Ei uyan."
Katsuki kendisine koala gibi sarılmış adamın ne zamandır böyle durduğunu bilmiyordu ama vücudunun altında, sırf ona sarılmak için orada duran kolunun yaşadığından emin olması lazımdı.

"Ei diyorum."
Kendini doğrultmaya çalışıp yatağa tutundu ve belindeki kollarla oturur pozisyona geldi.
Eijirou gözlerini aralayıp esnerken sarıldığı bedene daha çok gömüldü.
"Sanada günaydın."
Katsuki gözlerini devirdi. Üzerine çullanmış kızılı itip ayağa kalktı. Eşofmanının bir kenara atıp üzerindekindende kurtularak banyoya ilerledi.
Arkasında ne halde bıraktığını bilmediği adama bakmadan öylece gitti.

Saat tabiri caizse sabahın körüydü, kim bu saatte bir uçağa falan yetişmesi gerekmiyorsa kalkardı ki? Kendi kendine saçmalık diye zırvalayıp dururken banyoya girdi. Perdenin arkasında duş alan adama işeyeceğini söyleyip klozetin başında durdu. İşini giderirken göz ucuyla küvete bakmaya çalışsada bir şey gözükmüyordu. Sifonu çekip ellerini yıkadıktan sonra muzip bir ifadeyle elini perdeden içeri sokup duvara vurdu kapı çalarmış gibi.

"Katsukiii."

Sarışın küvetin dolmasıyla suyu kapatıp ayağının üstünde duvarda duran ele yavaş bir tekme attı. Kızıl elini çekip küvetin kenarına oturdu.
"Katsuki ben de gelebilir miyim?"
Çocuk uyuyordu, işe gitmek için erkendi zaten gitmese de olurdu, kızılın ruh hali iyiydi, dahası o istiyordu, her şey bir yana 2 3 aydır cinsel arzuları adına hiçbir şey yaşamamıştı ve bu fırsatı kaçıracak kadar salak değildi.

"Baksırım yok. "
Eijirou ne demek istediğini anlamıştı. Bir çeşit uyarmalı onay cümlesiydi ve tehlikeleri göz ardı ediyordu. Tşörtünü küçük bir çocuk gibi çıkartıp kirli sepetine fırlattı. Üzerindeki şort bacaklarından kayarken perdeyi aralayıp kafasını içeri soktu.
"Merhaba!"
İçeri adımlayıp sıcak suyla buluştuğunda anlık titreme yaşayıp ayaklarını çekmesi için kırmızı gözlere baktı.
Sarışın gözlerini etrafta gezdirirken bacaklarını iki yana araladı.
"Bacaklarımı kendime çekmem çok rahatsız edici."

Eijirou derin bir nefes verip sudan ufaktan dışarı çıkmış bacağa tutunarak yüzü Katsuki'ye dönük şekilde küvetin ortasına oturdu. Alışık olduğu pozisyona geçip bacaklarını kendine çekerek çenesini diz kapağına yasladı.
Sarışın doğrulup kızılın yüzünü elleri arasına aldı.
"Eiji, canımı sıkıyorsun."
Tek hamleyle ters çevirdiği adamı kendine çekip sırtını göğsüne yasladı.
"Daha rahat değil misin?"
Utangaçlığı bir kenara bırakmanın en iyisi olduğuna karar verip ellerini iki tarafındaki pürüzsüz bacaklara koydu.
"Öyle."
Omuzlarından başlayıp bütün vücuduna dokunarak altındaki baksırın lastiklerini kavrayan eller titremesine neden oldu. Sudaki köpükler yüzünden gözükmesede utanmıştı. Belindeki el, suyun verdiği kolaylıkla bedenini havalandırıp yeşil bez parçası kalçalarından çıkınca serbest bıraktı. Katsuki elindeki baksıra iğrenerek bakıp küvetin dışına attı.
"Bir daha yeşil don giyme."