Başlamadan önce konuşayım zaman ve olay kavramımı yitirdim. Önemli olayların oluş sırasını biliyorum ama olayların birbirine atlarken ki olan zamanı ve olayları hatırlamıyorum o yüzden kavgalarda ki laflar falan yanlış yazılmış ise simdiden üzgünüm hatırlamıyorum. Bakmaya da useniyorum o yüzden atıcam kafamdan bi iki cümle.
Cordelia Mikey' e kartı uzattı ve teşekkür etti. Emma ile birlikte Emma' nın evine doğru yürüyorlar. İkiside sessiz. Cordelia sessizliği bozdu:
"Mikey ve Draken ile nasıl tanışıyorsunuz?"
Emma cevapladı:
"Mikey benim üvey abim Draken ile de onun sayesinde tanıştık."
Cordelia yüzünde alaycı bi sırıtışla tekrar konuştu:
"Bugün Draken' e bir şey olacak diye fazla korktun."
Emma'nın gözleri fal taşı gibi açıldı ve gözlerini Cordelia'dan kaçırdı.
Cordelia küçük bi kahkaha attı:
"Hmm ben bile daha yeni tanışmışken anladım ama Draken hala bir şey çakmamış. İyi gizliyorsun ama Drakenden."
Emma homurtuyla konuştu:
"Ne yaptıysam anlamadı kıskandırmaya çalışıyorum hiç tepki vermiyor. Sırf tepki versin diye Takemichi ile bile şey yapıyordum.
Cordelia sorar bir şekilde konuştu:
"Takemichi de kim?"
Emma:
"Sarı saçlı ortaokullu arkadaşları."
Cordelia içinden düşündü 'Parkta gördüğüm ayak işçisine benzettiğim ürkek çocuk olmalı'.
Emma konuştu:
"Işte burası gel."
Emma kapının kilidini anahtarıyla açtı ve içeri girdik. Emma anahtarları girişteki askılığa astı ve içeri geçti. Cordelia da onu takip ediyordu.
Yukarı kata çıktılar ve Emma'nın odasına girdiler. Cordelia sordu:
"Ya eğer gömleğin varsa gömleğini verebilir misin annem kuşkulanmasın."
Emma gülümseyerek 'tabii' dedi ve askılıktan bi gömlek çıkarıp Cordelia' ya uzattı ve odadan çıkıp tuvalete girdi.
Cordelia Emma'nın odasına bakındı biraz ve alttan dış kapının açılma sesi geldi. Cordelia da hızlı hızlı üzerini değiştirmeye çalıştı. Düğmelerini hızlı hızlı söküyordu. Çıkarttığı gömleği alıp yatağa attı ve yari çıplak bedeniyle aynanın karşısına geçti ve biraz kendine bakındı. Babasından aldığı karate eğitimi sayesinde karın kasları vardı. Gözü sütyenin yaptığı kızarıklığa kaydı sütyen fazla sıkmış olmalı diye düşündü ve sütyenini açmaya çalıştı ama beceremedi. Birden kapı açıldı Cordelia, Emma'nın geldiği düşüncesiyle arkasını dönmeden konuşmaya başladı:
"Emma şu sütyenimi bi alt kısımdan bağlar mısın? Fazla sıkmış."
Mikey'nin gördüğü ve duyduğu şeylere karşı yüzü kızardı ve başını yere eğerek konuştu:
"Ben Emma değilim."
Cordelia duyduğu erkek sesiyle duraksadı ve arkasını bi hışımla döndü. Mikey gözlerini halıya dikmiş boş bir şekilde duruyordu.
Cordelia bu sessiz ve utanç verici ortamı bozmak için esprili bi şekilde:
"Ah öylemi üzgünüm seni Emma sandım." diyip kıkırdadı.
Mikey ise gülümseyip odadan çıktı ve kapıyı da arkasından kapattı.
Cordelia biraz daha uğraştıktan sonra sütyenini gevşetebilmişti. Gömleğini giydi ve odadan çıktı. Aşağıya indiğinde Emma mutfakta meyve sularını bardaklara dolduruyor Mikey ise film izliyordu.
Mikey'nin gözleri Cordelia'ya gittiğinde utancından tekrar halıya bakmaya başladı.
Cordelia Mikey'nin bu durumundan dolayı onu daha fazla rahatsız etmek istemeyip Emma'nın yanına gittiğinde sordu:
"Yardım edebileceğim bir şey varsa söyle."
