Slenderman Geri Dönüyor #wattys2017

Dövüş Başlangıcı

'Savaş mı istiyorsun? çünkü gördüğün bu çocuk için savaşırım! Hadi, dışarı gel! Gel de senin o kokuşmuş 50li suratına tekmeyi basayım kırışıklı!' dedim.

'Güneşe çıkamıyorum ucube' dedi kadın. Gözlerinde umursamazlık vardı ancak ben onun her gün gördüğü 3 günlük vampirlerden değildim. Sarı ve kısa saçlarını geriye attı. Mavi gözleri bu loş ortamda bile parlıyordu. Erkeklere bakmak için tabii! Kafamı eğdim.

'Öyle ise saat 8de Ploryu Park'ının vampirler için ayrılan köşesinde! Orada olan yoksa seni ayaklarının pis kokusundan takip eder ve seni orada bir güzel benzetirim!' dedim sinirle. Gülümsedi.

'Orada olacağım.' David'i kolundan tuttuğum gibi çektim ve cebimde ne kadar para varsa yere fırlattım. Oradan çıktık. David gülmeye başladı.

'Neye gülüyorsun koca kafa!' dedim sinirle. Gülmesi beni daha da deli etmişti.

'Daha demin benim için kavga ettin ve bu kavganın devamı gelecek ve beni sanki bir eşyaymışım gibi sahiplendiniz' dedi gülerek. Omzuna vurdum.

'Ne o, ne de başka bir kız senin yanına yaklaşır, birde üstüne üstlük üstüne düşecek gibi hareketler yaparsa hepsinin derisini yüzer evimdeki duvarları kaplatırım kıllı yarasa!' dedim. Kahkaha atacak dereceye geldi. Bana yaklaştı ve beni yanaklarımdan kavradı.

'Zaten ben izin vermem. Benim için tek sen varsın çünkü özelsin' dedi. Burnuma bir öpücük kondurdu. Bir kolu omzumda yürümeye başladık.

'Şu özel gücünü bulabildin mi bari?' dedim.

'Özel gücümü bulabilmem için benim için doğru olan insanla beraber olmalıyım. Doğru insanla olduğum doğru bir anda bulabileceğim umuyorum. Tek yapmam gereken doğru anı beklemek çünkü sen artık hep yanımda olacaksın.' dedi David. Ona sıkıca sarıldım. Beni bırakma dermişçesine. O ise beni kucağına aldı ve koşmaya başladı. Kahkaha arıyordum.

'Daviiid! Ya dur! Düşeceğiz! David!' En sonunda durdu. Beni aşağı indirdi ve çimenlere yattı. Bende onun üstüne yattım. Gözlerimi kapattım.

~~~~~~~~~~~~~~~

'Hey uykucu uyan hadi saat 7:30' dedi cennetten geldiğini sandığım ses. Bu David'di evet ama kusursuz güzellikte bir sesi vardı.

'Duyamadım bir daha söyle' dedim fısıldayarak. Kulağıma eğildi. Fısıldayarak söylediği 2 kelime ile yerimden zıpladım. '30 dakika' yerimden fırladım ve koşmaya başladım. 3 dakika sonra oradaydım. Kavgayı izlemeye gelenler vardı sadece. Adını bilmediğim pislik sarışın yoktu. Oturdum ve beklemeye başladım. David de geldi.

'Beni beklemeden nereye bayan sabırsız panik!' Dedi David.

'Şu kadını halledeyim de gör sen beni bir' dedim yola bakarak. Kadının yolunu gözlüyordum resmen ama o kadını öldürecektim. Hemde zevkle!

Kadın yavaş ya aş topuklu ayakkabısıyla poposunu kıvırta kıvırta geliyordu. Ayağı kalktım ve boynumu çıtlattım. Ellerim gerdim ve hazırdım. Kadın topuklularını çıkardı. Hızla getirdiği rahat elbiseleri giyindi. Benim için de bir kadın getirmişti ne olur ne olmaz diye. Bende onları giyindim. Artık başlayabilirdik.

'Beni istiyordun değil mi? Haydi gel de al o zaman!' Dedi ve koşmaya başladı.

'Kolay lokma olduğunu sanıyordum bir korkak olduğunu değil!' Dedim ayalcı bir tavırla. Kadın geri geldi ve bir eli yerde olacak şekilde çömeldi. Dişlerini çıkardı ve hırladı. Pençlerimi ve dişlerimi aynı anda çıkardım. Kadının üstüne yürüdüm. İşte ne olduysa orada oldu. Sanırım hayatımda görebileceğim en iyi rakiplerden bir tanesi bu kadındı. Ama onu yenmeliydim. David benimdi ve benim kalacaktı!

....