just friends

9.

jungkook

uzun zaman sonra yalnız kalabildiğim için şükrediyordum şu an, bir olay bitse diğerinde buluyordum kendimi. heeyoung'un emrivakileri bitse jimin başlıyordu, yoongi hyung, namjoon hyung..

gerçekten yorulduğum bu karmaşadan bir gün olsa da uzak olduğum için gülümsedim kendi kendime. bugünki planım için fotoğraf makinemi çantasına koymuş ve büyük bir özenle bagajıma götürüyordum. normalde fazla enerjik olmasam da şu an dışardan gözlemlenebilir bir mutluluk vardı üzerimde.

heeyoung'un aramasını meşgule attıktan sonra araba sürerken rahatsız edilmemek adına telefonumu kapattım. heyecanımı azaltmasını umarak derin bir nefes aldım ve kemerimi bağladım. önümde uzun sayılabilecek bir yol vardı, hareket etmeye başlamıştım bile.

•

kendi başıma ormana gelebildiğim için mutluydum burada birkaç fotoğraf çekimi yapmayı planlıyordum. park edebileceğim bir açıklık bulduğumda yavaşladım ve iki saate yakın zamandır sürdüğüm arabayı toprak yolda park ettim.

arabadan indiğimde ormanın kendine has kokusunu burdan bile alabildiğimi fark ettim. şehir merkezinden tamamen farklı bir yerde olduğunuzu apaçık anlayabilirdiniz.

bagajı açtıktan sonra çantanın fermuarlarını takılmaması için dikkatlice açtım ve emniyet için iplerini boynuma astım. değer verdiğim nadir şeylerdendi evet fakat elimde sıkıca tutacağımdan emin olmama rağmen fazladan bir korumayı çok görmüyordum.

•

ormanın içerisinde boynumda kameramla birlikte birkaç saatin ardından bir ağacın yanında fotoğrafları incelemeye koyuldum. fotoğraflar tam da istediğim gibi çıkmıştı mutluydum bu yüzden. bunları birine gösterme, beğendirme niyetim yoktu sadece kendim için çekiyordum. eğer bodrum katımdaki minik oda sergi sayılmazsa tabi..

fotoğraflardan iyice emin olup arabama dönmeye karar verdim. getirdiğim özenle kılıfına koyup koltuğa oturduğumda yorulduğumu fark etmiştim. yakınlardaki kamp alanlarına uğramayı aklıma koyduğumda saatin henüz öğlen olduğunu görmüştüm. fazla zaman kaybetmemek için sabah erken kalkmam işe yaramışa benziyordu.

telefonumu açmanın zamanı geldiğini düşünüp cebimden çıkarttım, tahmin ettiğim gibi heeyoung aramayı kesmemiş ve birkaç kez daha aramıştı. göz devirmeden edemedim. heeyoung dışında birileriyle konuşmak istiyordum.

•

yoongi hyung : hey jungkook
mesajım neden iletilmiyor?
gönderildi 8.45

yine kafana esip bir yerlere gittiğini varsayacağım bir süre daha
gönderildi 10.24

iletildi 11.56

jungkook : hyung
birkaç fotoğraf çekmek için ormanlık bir alama gelmiştim
işim bitti
gönderildi 11.57

yoongi hyung : anladım jungkook
dönüyor musun?

jungkook : acıktım
burada bir şeyler yerim diye düşünüyorum
kamp yapılan bir yer var sanırım?

yoongi hyung : evet biliyorum jungkook
nerede olduğunu anladım yani
yanında kimse var mı?