Bab 1

2.9K 73 0
                                    


Untuk para readers..cite ni slow sikit masa first2..tapi dlm beberapa bab tu dah nmpk macam mana story line nya..so sila lah baca dlm beberapa bab dulu..klau rasa boring juga tak yah paksa diri..sekian...

Arel POV

Hujan. Waktu2 mcm ni biasa nya aku akan clear kan mind aku..alah biasa orng mcm aku suka hujan. Time tu kau akan rasa sedih yg teramat. Especially bila kau type orng yg masih terkejar2 dengan masa lalu.

"Arel".lah budak ni mengelamun  pulak bila orng berckp. "Arel dgr tak apa mama ckp ni" tanya mama kepadaku.

"Hey..Arel mama panggil" ujar Ari yg menyedarkan aku dari lamunan ku.

"Ye ma" balasku mengerling seketika ke arah mama. "Kita ni dah nak sampai dah kat sekolah baru korang berdua so stop lah mengelamun ye anak ku " perli mama kepadaku.

"Hahahaha mcm tak kenal anak mama sorang ni..suka feeling2 lebih" ujar Ari disebelah ku. "Eleh kau ckp mcm kau tak ceh.." bila Ari nak balas mama dah potong cepat2. " Dah dah stop bergaduh dgr ni mama nak pesan..ni korang berdua ni first time masuk asrama so mama risau ni takut2 korang tak biasa ke kat sana" ujar mama yg dah berkerut dahi.

"Mama tak yah la risau..pandai2 la kitorang jaga diri nanti" balas Ari. Aku tau Ari tak suka klau mama risau lebih nanti tak jadi pulak kitaorang sekolah kat sana. Risau mama ni tak leh bwk bincang. Ari ni kembar aku..tua 5 minit je dah jgn tanya. Kitorang lepasan pt3 and nak daftar form 4. Pasal result pt3 tu jgn tanya..aku punya biasa2 ja tak pro sngt dlm akademik ni tapi Ari punya result memang typical budak pandai la...bnyk A. Aku first tu memang tak nak ambik asrama tapi tu lah ari nak..pastu nak katakan parent aku busy tak la juga sebab adik bongsu aku elok je sekolah harian.

"Sejujur nya mama tak lah risau kan kamu sangat...tapi mama risau dgn adik kamu ni..Mama yakin kamu boleh berdikari tapi adik kamu mama tak yakin" mama  dah pandang aku dari frontseat.

"Aik..apa pulak tak boleh..biasa je" kata aku tak puas hati. Ari dah tergelak2 kat sebelah aku. Sebenarnya aku pun tak percaya diri sendiri. Mana la aku biasa kat asrama tiba2 kena masuk. Aku ni jenis yg take time tau nak kena adapt semua dgn suasana duduk asrama lagi..klau Ari memang boleh harap lagi tapi klau aku..hampehh...

"Eleh mcm mama tak kenal kamu tu..dah la susah nak bergaul ngan orng lain..hah tu lagi mama risau..adik kamu ni kat mana2 membatu je semacam. Cousin2 kamu pun takut nak rapat dgn kamu..Kamu tau tak"ujar mama lagi. Apalagi makin galak la si Ari ni ketawa kan aku..happy semacam je budak ni tau la nak masuk asrama tak yah la nak excited sngt. Entah aku budak ni nak sngt dia masuk sana. Aku yg lebih muda ni redha je la.

"Hahaha mama ni rilek ahh..Auchh sakit lah" ujar Ari sambil mengosok lengan nya yg aku tumbuk. Aku diam ja..tak respon apa2. Bukan salah aku aku tak suka manusia. Nak communicate ngan orng pun aku susah ni nak rapat..agak lah. Tapi tu lah aku bukan sombong cuma aku memang susah sikit nak lekat dgn orng. Dari aku  baby lagi sampai lah skrng mcm tu sampai dah biasa kena ckp budak sombong..hmm..haram betul.

"Ayah pun risau..takut kamu ndak da kawan di sana nanti..mcm di sekolah lama kamu" ujar Ayah yg dari tadi membisu ngan loghat sabah nya tu. Original sabahan bah ini..Hahaha.

"Ndak pa pa juga tu dia nanti yah..Ari kan ada nanti Ari tengok2 kan dia"balas Ari dgn loghat sabah. Memang klau dgn ayah kitaorang ckp sabah..dgn mama je ckp kl.

"Hmm bagus lah tu..ingat semua pesan mama kat sana..kena bnyak berdikari..kat sana mama dah takde nak bangun kan kamu nak ingat kan itu ini lagi..semua kena buat sendiri. Time kat sana nanti lah time kamu akan hargai masa kamu sngt2. Arel.. belajar bagus2 kat sana jgn nak santai je"..kata mama sambil mengerling ke arah ku sekali lagi.

TANYA HATIWhere stories live. Discover now