Dedicated to Syrah Almonicar
Chapter 14
"Oh gosh."
I bit my lower lip. Gumalaw lang ako ng kaunti, naramdaman ko na agad ang sakit sa ibabang parteng iyon. Na nagpapatunay na may nangyari talaga sa amin ni Josh.
Tinakpan ko ng unan ang mukha ko nang maalala ang nangyari kagabi. Tuluyan ko na talagang ibinigay ang sarili ko sa lalaking mahal ko. Walang kahit na anong pagsisisi akong nararamdaman. Ginusto ko rin ang nangyari.
I love him so much. Handa kong ibigay ang lahat sa kaniya, kahit pa ang sarili ko... at nangyari na nga.
"S-Sorry, Lo, nadiligan na ako ng hardinero niyo." I mumbled.
Muling pumasok sa isipan ko ang bilin nito sa amin bago kami umalis. Na wala munang diligan na magaganap. Oh gosh.
Binigo ko si Lolo.
"Nasaan na ang lalaking iyon?"
Nilibot ko ang tingin sa paligid. Nanatili akong nakasandal sa headboard ng kama kasi hindi ko talaga magawang bumangon sa sakit ng ibabang parteng iyon.
Bakit naman kasi ang wild niya? Sinasabi ko na nga ba't may kalandian din na tinatago ang lalaking iyon. Huwag talagang magpapadala sa taong inosente ang mukha.
Hindi kaya iniwan na ako ritong mag-isa ng lalaking iyon? Kasi naibigay ko na ang sarili ko sa kaniya. Tangina lang.
Sana naman hindi... kasi hindi ko kakayanin.
"I'm back..."
Hindi ko napansin na bumalik na pala ang lalaking iyon. May hawak pa siyang tray kung saan nakalagay ang mga pagkain. Biglang kumalam ang tiyan ko nang maamoy ang bango ng adobo.
Kaya siguro hindi ko na siya natagpuan pa sa tabi ko kasi bumili siya ng makakain namin. Ang sweet naman ng baby ko.
Tanging kumot lang ang nagtatakip sa katawan ko ngayon. Namula ang mukha ko nang mapansin ang kaunting dugo sa bedsheet. Wala na talaga... naibigay ko na ang V card ko sa kaniya.
"Still sore?"
Nilapag niya muna iyong tray sa maliit ng lamesa at umupo sa gilid ng kama. Nakamasid na siya sa 'kin ngayon, nababakas sa kaniyang mukha ang labis na pag-aalala. Mukhang napansin niyang hindi pa ako makakilos.
"Why? Want another round?"
Naubo naman siya sa sinabi ko. Hindi ko naman napigilan na humalakhak sa naging reaction niya. Parang hindi naging wild kagabi, ah. Halos masira na nga niya ang kama.
I bit my lower lip. Bumabalik talaga sa isipan ko ang nangyari kagabi. Saka... totoo ba ang narinig ko? Na mahal niya rin ako?
O baka mali lang ang narinig ko sa pagod na nararamdaman noong oras na iyon? Siguro nga... mali lang talaga ang narinig ko.
"Say ah."
Agad ko namang binuka ang bibig ko para maisubo niya sa 'kin ang pagkain. Paanong hindi ako mas lalong mahuhulog sa kaniya? Kung ganito siya na bini-baby ako.
Hindi naman ang kamay ko ang masakit, ah. Kaya ko namang kumaing mag-isa pero heto siya ngayon, sinusubuan pa ako.
Tahimik lang ako habang ginagawa niya iyon. Hindi na maalis pa ang tingin ko sa kaniya. Sobrang kinikilig talaga ako.
Ang sarap sa feeling na nasa akin lang ang atensiyon niya ngayon.
"Josh..."
He looked at me. "Hmm..."
