《 Yaz Öküzü hikayesinin ikinci kitabıdır. İlk kitabı okuyup geliniz lütfen ehehhe》
" Yalnızlığı en derinden vurucu bir darbeyle hissetmek seni öldürür müydü ? Yoksa seni güçlendirerek düştüğün yerden kaldırır mıydı ?
Aslında belki de yalnızım diye diye ben kendimi hapsediyordum bu hissin en derinliklerine.
Herkes benim hakkımda her şeyi bildiğini sanarken haklıydım bence. Benim duygularımı, benim hissettiklerimi bilemezlerdi. Bunu biliyormuş gibi konuşmaları sadece daha çok yıpratıyordu.
Müthiş bir baş ağrısı. Yine milyonlarca insanın içinde kendimi yalnızlığa hapsettim.
Korkuyordum insanlardan. Bu bir özgüven problemi değildi. Ben korkuyordum sadece. Sevmiyordum. Fazla geliyorlardı. Yapmacık geliyorlardı.
Bazen en yakınlarım bile, böyle üstüme üstüme geliyorlardı.
Kafamda sesler duyuyordum. Herkesin konuştuğu birbirine karışıyor beni geriyordu. Dumanlı dumanlı, beynimde yankı yapıyordu.
Kötü hissediyordum.
Birinin sıcaklığını istiyordum o an. İnsanlardan korkarken yine de onlardan birine muhtaç hissetmek ne büyük ironiydi.
Sarılmak güzel bir şeydi. Ama sevdiğin insana sarılmak hayattaki tüm güzellikleri kucaklamak gibiydi.
Belki oluruna bırakmak gerekti her şeyi. Biraz uyuyup rahatlamak. Uzaklaşmak. Zorundaysan dayanmak.
Yıkılır mıydın ? Yoksa tam tersi güçlenir miydin ? "
Yazdıklarımı kafamda bir kez daha tekrar ettikten sonra gözlerimi sildim ve bahçeden boğaza doğru bakan, camın koğuşunda oturduğum yerden zıplayarak içeri girdim.
Defteri masaya fırlattıkkan sonra kapıya vurulan şiddetli sesle yerimden zıplamıştım.
" Kumsal, yemin ediyorum şu kapıyı her açmadığın saniye kapıyı sikmek istiyorum. "
Can'ın ettiği küfürle yüzümü buruşturdum.
" Can, kibar olur musun biraz ? " diye çıkışan Gülsüm'e bu kez de Bora karşılık verdi.
" Ne desin Gülsüm ? Kapıyla sevişmek istiyorum mu ? "
Yüzümü sıvazlayarak yataktan ayağa kalktığım sırada kavga ettiklerini duyabiliyordum.
" Kumsal, galiba Bora şu an Can'ın az önce dediği şeyi yapıyor."
Gözlerim kocaman açıldığında kapıya koşturdum.
" İrem sen harbi gerizekalısın. Kapıyı kırmaya çalışıyorum. "
Gözlerimi devirdim.
"Evet kapıyı kucaklayarak kırmaya çalışıyorsun. Nasıl anlayamam ben bunu ? "
" Kes lan. Zaten hâlâ şoktayım. Resmen Kumsal'ın babasına vurdum."
Tabi ya, annem hamileydi ve babam tarafından aldatılmıştı değil mi ? Tekrar yaşıyormuşcasına ürperdiğim için kendime kızdım.
" Kuzey hâlâ gelmedi mi ? "
" Kumsal aç şu kapıyı artık,
korkuyorum cidden. "
" Yemin ediyorum şu kapıyı açmazsan Canla girişiyoruz biz. Hadi Kumsal'ım aç şunu."
" Ben size diyorum okul günleri lanetli diye."
En sonunda aynı anda konuşmalarına dayanamayarak kapıyı hızla çektiğimde Bora cidden kapıyı kucaklıyor olduğundan önümde yere serildi.
Üstüme atlayarak sarılan Can'ın boynuna ellerimi yerleştirdim.
" Çağrı.. O.. " dedi sessizce kulağıma doğru.
" Gitti. Tamamen."
Beni bırakıp kapıya bir tekme savurdu. Evden kendini dışarı attığında gözlerim yaşlı bir şekilde onu izledim.
Şimdi güçlenmenin zamanıydı.
*****
Ooooo yavrumlar Bir geri dönüş mü oluyor acaba ;) ?
Bu sadece Çağrı'nin gittigi gunden bir kesitti. Yeni Bölüm kisa zamanda gelir. Zaman atlamasi olacak.
Parmaktan sonra basliyoruzz kfjfjdkdks
Çok özlemişim be.
