Yaşasin tatil, yaşasin Yb :**
Yaklaşık yarım saattir buradaydım.
Can ve Kuzey, öncesinde Çağrı'ya neden dikiş atıldığını beni sakinleştirmeye çalıştıkları süreçte aşırı detay vermeden anlatmışlardı. Dediklerine göre o aptal adam, Çağrı'nın gözünü korkutmak için peşine adam takmıştı ve Çağrı bunu fark ettikten sonra işler kızışmış, peşine taktığı adamla kavga etmişler ve o adam da onu bıçaklamıştı.
Bedeni hissettiği acıdan olsa gerek yeniden kasıldığında bakışlarımı yüzüne çevirdim. Gözlerinin altı kızarmıştı ve yüzü iyice beyaza dönmüştü.
"Mmm..." diye yine sızlandığında kaşları daha çok çatılmıştı. Acı çekiyordu.
Somurtarak alnına yapışan saçları ittirdim. Bu sırada aniden kapı açıldı.Hızla gözlerimi kapatıp uyuyor gibi yaptım. Benim amacım neydi ?
Kendime gözlerimi devirdim. Sadece yaralı haliyle bırakmak istemiyordum.
" Bir cümle : OH.MY.YAVRUM."
Can'ın bunu demesiyle abimin onun kafasına vurduğunu belli eden bir ses çıktı.
" Üstü çıplak kardeşime sarılıyor lan.Terbiye diye bir şey kalmamış. Git giydir şunu. "
Can sessizce güldü. " Bunu diyen çocuk bir kızla işi pişirmek üzereyken kardeşi tarafından basıldı. "
" Gerçekten o kadar komiksin ki gülmekten ağzım kanadı."
Gülmemek için kendimle cebelleştim. Srıttığımı görmemeleri için Çağrı' ya sokulduğumdaysa bu büyük bir hataydı.
" Bak kimyaları o kadar büyük ki bedeni ona çekiliyor görüyor musun ? " dedi Can yine fısıltıyla.
Sesten anladığım kadarıyla Kuzey yine kafasına vurmuştu. " Üstünde kimyasal deneyler yapmadan önce git giydir şu çocuğu. "
" He sonra Kumsal uyansın ve küçük yavruya işkence yapsın. Çok meraklıysan sen git. Gülsüm varken kendimi feda edemem. "
Yine kafasına vurduğunu belli eden bir ses geldi ve Kuzey " İyi ben giydiririm. " diye atar yaptı.
Çağrı'yı kendine doğru çekmeye çalıştığında kıpırdatamamıştı bile. Ezik.
" Can galiba merhem diye japon yapıştırıcısı falan sürmüşler çocuğa, bu ne ? Tipi de iyice vampire dönmüş zaten."
" Ya abicim bırak uyusunlar. Bu hâlde bir şey yapacak hâli yok ya. Hadi gidelim."
" Valla ben bu öküzden beklerim. " dediğinde gözlerimi devirdim.
" Kuze-"
" Ben ciddiyim, Can. Ne dersen de hayatta çıkmam bu odadan. "
" Beleş yemek ısmarlarım. "
" Tamam gidelim."
Kapıyı kapatıp çıktıklarında kendimi başlık parasına evlendirilen kız gibi hissediyordum.
Onlarla bir daha konuşmayı da düşünmüyordum. Konuşsam bile güvenmezdim. Aylarca arkamdan iş çeviren insanlara bir daha nasıl güvenebilirdim ? Hele bunlar öz abim ve en yakın arkadaşımsa.
Kandırılmışlığın verdiği hayal kırıklıkları gözlerimin dolmasına sebep olmuştu. Derin bir nefes aldım. Hava kararmıştı.
Burda durmam acizlikten başka bir şey değildi. Gitmeliydim.
" Hoşçakal, öküz. " dedim ve
son bir kez gülümseyerek yataktan kalkmaya yeltendim.
Tahmin ettiğiniz gibi kalkamadım. Bir de üstüne Çağrı'ya kafa attım. Sağlam geçirdim ama ha.
