ÖLÜMCÜL SIR

Kitap benim!

Ceylin ve Yaman'la birbirimize bakıyor fakat anlamalarından korktuğumuz için tek kelime edemiyorduk. Aramızdaki bu belirsizlik, ortamın daha da gerilmesine neden oluyordu.

Adamın yanımıza geldiğinde neler olacağını merak eder halde beklemeye başladık.

Aralarında konuştuktan bir süre sonra birlikte, bizim değil de arkadaşlarımızın olduğu yere doğru yürümeye başlamaları aklımdan her türlü kötü düşünceyi geçirmeme neden olmuştu.

Yaman'ın benim aksime gayet sakin bir tavırla davranmaya başlaması ve ona baktığımda bana doğru bakmamak için gözlerini kaçırıyor oluşu daha da çok korkmama neden oluyordu.

Endişeli bir halde beklemeye devam ederken adamın diğerlerinin yanından ayrılarak tek başına tekrar yanımıza doğru yürümeye başlaması bu seferde Yaman'ın endişelenmesine neden oldu.

Masanın üzerinde duran ve hayatımızı kurtaracak olan o kutuyu almak için tam elimi uzatıyordum ki Yaman elini masanın üzerine koyarak parmaklarını oynatmaya başladı.

Benimle duyacaklar diye konuşamadığı için böyle dikkatimi çekmek istediğini anlamıştım. Ona baktığım an kaşlarını kaldırarak bana yapmamam gerektiğini ifade etmesiyle kafam büsbütün karışmaya başlamıştı.

Adam bize doğru yaklaşıyor ve ben kutuyu almak isterken Yaman ise beklemem gerektiğini anlatmaya çalışıyordu...

Tüm bunların saniyeler içinde gerçekleşmiş oluşunun verdiği panikle sağlıklı düşünemediğim için ne yapmam gerektiği konusunda bocalıyordum ki adamın yüz ifadesindeki rahatlığın değişmediğini fark eden Ceylin tam adam yanımıza yaklaştığı an eliyle elimi tutarak masanın altına soktu.

'' Sizi biraz beklettim arkadaşlar, kusura bakmayın. Şimdi asıl meselemize gelelim az önce de size bahsettiğim gibi... ''

Adam kitabı eline alıp oturduğu sandalyeye yayılarak adeta galibiyetini kutlar gibi keyifle bize doğru sırıtarak devam etti '' bu kitapta çok güzel şeyler yazıyor, misal kaybettiğiniz eşya ya da insanlar varsa bu kitap sayesinde onları bulabilirsiniz. ''

Adamın bize meydan okurcasına direk konuya girmesi hem Yaman'ın hem de Ceylin'in korkarak birden ayağa kalkmasına neden oldu.

İkisi de arkadaşlarımıza zarar vereceklerinden dolayı paniklemiş ve o an adam ne isterse yapabilecek duruma gelmişlerdi.

Adamsa kafasını bana doğru çevirip '' Bu kitap seni şaşırtmayı başaramadı sanırım o halde bunu ben yapsam iyi olur.'' Dedikten sonra, kendi arkadaşlarına bakarak '' Öyle değil mi dostlarım? ''diye seslendi işte tam o anda adamlar gidip arkadaşlarımızı yanımıza getirdi.

Aylardır ne halde olduklarını bilmediğim için çılgına döndüğüm arkadaşlarım Azra, Dora ve Giray ağızları ve elleri bantlanmış perişan bir halde karşımdaydılar.

Giray, gözümün nuru... Her baktığımda içimin titremesine neden olan adam. Moralimin bozuk olmasına bile dayanamayıp, gülümsemem için her şeyi yapan adam, şimdi çaresizce karşımda duruyordu ve ben ona planım, yapacaklarım hakkında tek kelime edemiyor onun içini rahatlatamıyordum.

Onları karşımda sağlıklı şekilde görebilmek buna rağmen sarılamamak kelimenin tam anlamıyla berbat bir durumdu. Adam bu hamleyi sırf benim tepkimi ölçmek için yapmıştı şimdi benim akıllıca davranıp, planımı gerçekleştirmem için ona boyun eğmekten başka çarem yokmuş gibi davranmam gerekiyordu.

Korku ve şaşkınlıkla yerimden kalkarak adama doğru dönüp ,'' Neler oluyor!'' dedim. Adam istediği tepkiyi almanın rahatlığıyla ''Seni şaşırtmayı başaracağımı biliyordum ama tabii asıl derdim başka.''