24Karat Virgin

Chapter 3. 24K Virgin Lover

Buo na ang desisyon ni Marietta, alam kong kahit na anong gawing pangungumbinsi ng asawa at anak nito ay walang magagawa. Isa pa, walang ibang lusot sa problemang ito kundi ang bigyan nga ng paen si Areezmir Vulkov. Aminin man ng pamilya ni Don Roman o hindi, papatayin kaming lahat ni Areezmir sa oras na malaman niya na sumira si Blanca sa kasunduan. We had to get through this wedding, no matter what. Isa lang ang paraan, ang maayos kong magawa ang trabaho ko sa unang gabi kasama si Areezmir. Unlike the old traditions, it would not happen the night after the wedding; I am going to be in Areezmir's bed the night before the wedding. He's a Mafia boss; he wanted his goods checked first before he handed out the money, of course.

Mariin kong kinagat ang ibabang labi ko hanggang sa tila magdugo na iyon. Pumasok sa utak ko na ibisto ang kasinungalingan ng pamilyang ito sa gabing iyon kasama ang lalaking alam kong mas makapangyarihan kay Marietta, para matapos na ang pagtitiis ko sa mansyong ito, para kahit sa kamatayan ay makalaya ako. Pero unfair, unfair para sa akin, unfair para sa Mama ko na nagsumikap dugo katawan at pawis ang ipinuhunan para lamang mabuhay ako. I couldn't end my life here; I couldn't die as miserable as my mother, because even in death I didn't want to hurt her. I didn't want to disappoint her.

My hands trembled as I remembered my mother going home with cuts all over her body and bleeding. She came from one of her bookings that night. Some sadistic client violated her brutally for some petty cash. I was five years old then. Kahit bata alam ko kung gaano kasakit ang mga sugat na iyon at kung gaano winalanghiya ang Mama ko. Sinabi ko sa kanya na magsumbong, sinabi kong isumbong niya ang sino mang gumawa niyon sa mga pulis. Nakikita ko noon sa mga palabas sa TV na kapag inapi ka o ginawan ng masama kailangan ay magsumbong ka sa pulis. Ang sabi ni Mama hindi pwede, wala daw karapatan ang isang katulad niya na magsumbong sa mga pulis dahil tinanggap naman niya ang bayad sa bawat sugat na tinamo niya.

Awang-awa ako sa Mama ko, habang pinupunasan ko ng malinis na bimpo ang mga sugat niya, halos kagatin niya hanggang magdugo ang labi niya sa sobrang kirot. Galit na galit ako. Sinabi kong paglaki ko gusto kong maging pulis. Hindi na kailangang magsumbong ni Mama sa akin ako na mismo ang magpaparusa sa kung sino man ang gumawa nun sa kanya. Kapag naging pulis ako wala nang makakapanakit sa Mama ko. At five years old. I wanted to be a policewoman.



****

It was not the sound of the alarm that woke me the next day. I scheduled it to ring at seven in the morning, pero heto ang mga katulong ni Marietta, nasa loob na ng kwarto ko alas sais palang. Ginusot-gusot ko ang mata ko, I eyed at them suspiciously. "Anong ginagawa niyo dito sa kwarto ko?"

"Ibinilin ka ni Donya Marietta bago siya lumipad patungong ibang bansa kanina, kailangan mo nang maghanda sa gabing napagkasunduan ninyo." ani Leonora, ang pinagkakatiwalaang mayordoma ni Marietta. Kagaya ng amo, palagi ding nakataas ang kilay sa akin ng matandang ito na para bang ang lalim ng kasalanan ko sa kanya. "Dahil malapit na iyon."

"Anong paghahanda? May klase ako today at hindi ako pwedeng umabsent."

Mas lalong sumungit ang mukha ni Leonora. "Pinasabihan na sa paaralan mo. Hindi ka papasok sa loob ng dalawang lingggo."

Nanlaki ang mga mata ko. "Dalawang linggo? I'll miss a lot of things if I'm out for two weeks! Hindi ako makakahabol sa mga studies ko!"

"Wala kang magagawa, iyon ang utos ng Donya sa bahay na ito. Pwera nalang kung gusto mo siyang suwayin..." may halong pagbabanta sa tinig nito.

Bagsak ang balikat ko at kumirot nang bahagya ang dibdib ko sa narinig. Alam kong kahit na anong gawin kong protesta ay walang laban ang salita ko sa mga utos ni Donya Marietta. Kailangan kong sumunod kung gusto kong mapanatili ang kung anumang klaseng kakarampot na kalayaan meron ako ngayon, kailangan kong sumunod hanggang sa araw na hindi ko na kailangang magyuko ng ulo sa babaeng iyon.